Baby Bag

„ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ“ - შალვა ამონაშვილი

„ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ“ - შალვა ამონაშვილი

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, როცა შვილი ატყუებს? - აღნიშნულ თემაზე აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა პირველ არხთან ისაუბრა. 

მისი თქმით, ტყუილები არ ჩნდება იმ ოჯახში, სადაც მშობლები ბავშვებს უგებენ. ასეთ შემთხვევაში ბავშვს არა აქვს მიზეზი, რომ მოგვატყუოს:

,,ტყუილი რა არის თავისთავად? -  ტყუილის დროს მე ფარდას ვუშვებ იმ სიმართლესა და შენ შორის, რამაც შეიძლება ჩემზე გავლენა იქონიოს. თუ ფარდა ჩამოვუშვი და ლამაზი ფარდაა, დამშვიდდება დედა, დამშვიდდება ყველა და მე არაფერი დამემართება. ეს ყველაფერი ბავშვმა უკვე განიცადა და გაიგო. ამიტომ ჩვენ უნდა ვეცადოთ, არ შევუქმნათ ბავშვს ფარდის ჩამოშვების აუცილებლობა. როდესღაც პატარამ იგრძნო, დედას რომ მართალი უთხრა, იმიტომ გაბრაზდა, დასაჯა, საყვარელი ნივთი წაართვა, არ გაუშვა, გაებუტა და სხვა. ეს რადგან არ უნდა ბავშვს, ამიტომ ფარდებს უშვებს სულ. რა თქმა უნდა, ეს ბავშვის ნიჭიერებაც არის. სხვათაშორის ბევრი ნაწარმოები მართალია? ტყუილიაო არ ვიტყვით, ფანტაზიას დავარქმევთ. ამრიგად, ბავშვსაც უნდა დავუფასოთ ეს და ფანტაზიად მივიღოთ. ხომ გაქვს დედის გული? თვითონ მიხვდები რის გამო, რას ამბობს ბავშვი და ის მიზეზი თუ მოუხსენი, მაშინ უბრალოდ იფანტაზიორებს. ეს არა მარტო უმცროს ასაკში, მერე როცა იზრდებიან, მაშინ სჭირდებათ ხოლმე ტყუილები. აი, მერე გადაიქცევა ფანტაზია ტყუილებად, თუ თავში ვასწავლეთ. ჩვენი ბავშვობა ჩვენი ფესვებია, ბავშვობა არ არის ისტორია, რომ ვიქავი იქ, დაიხურა ის წიგნი და ახლა სხვა ვარ. როგორი ბავშვობაც გვქონდა, ის ფესვები გვავითარებენ ჩვენ. დედის მთავარი საზრუნავია, რომ ეს ფესვები იყოს ზნეობრივად ჯანსაღი, მიმართოს სიკეთისკენ და ალვის ხე გაიზრდება, რუსთაველი რომ შენატროდა ისეთი ალვის ხე.''

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ვიღაც გიყვარს და იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„თუ ვიღაც გიყვარს და იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ წყვილებს შორის კრიზისის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ წყვილს შორის საუბარს და კომუნიკაციას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს:

„ურთიერთობაში განიავება ხდება ლაპარაკით, საუბრით, ფსიქოთერაპევტთან ურთიერთობით. სუნთქვასავით არის საუბარი. რასაც ვერ ლაპარაკობ, დაპრესავ და მიწას მიაყრი, ის აუცილებლად გამოვლინდება, თუნდაც დაავადების სახით. ადამიანს ძალიან ანევროზებს დაუმთავრებელი ისტორია. ის განმეორებითობით ხასიათდება მერე და სულ ამ წრეზე დადიხარ. რაღაც აუცილებლად უნდა დასრულდეს და გაწიო იქით. წერტილის დასმა უნდა ვისწავლოთ. მრავალწერტილში ცხოვრება არის ძალიან ძნელი.

თერაპია მტკივნეული პროცესია. შეიძლება ძალიან ბევრ ტკივილთან მიხვიდე. როგორც ქირურგიაა, რომ გაჭრი, ამოიღებ და მერე აღარ გტკივა, ასევეა თერაპიაც. სჯობს, რომ მონელებული იქნას ყველაფერი. ის, რაც მე აქ დავბლოკე, არ შევიმჩნიე, არ ვიტირე, იქ მოვა ფეხების შეშუპების სახით. ის ცრემლები არსად არ დაიკარგება. თუ ურთიერთობას აზრი არ აქვს და წერტილი აქვს დასმული, თავიდან დაწყება რთულია. ურთიერთობები ძალიან ინდივიდუალურია. ვინც ცდილობს, ის იღებს თავისას. ეს არ უნდა იყოს დამანგრეველი გზებით, რომელიც საკუთარ ღირებულებებს ეწინააღმდეგება, თორემ ყველაფერი ადამიანური გასაგებია.

თუ ვიღაც გიყვარს და ცდილობ, იბრძვი შენი სიყვარულისთვის, ეს ძალიან დასაფასებელია და მნიშვნელოვანია. ეს ძალიან ინდივიდუალურია. ყველას ცხოვრება ცალკე წიგნია და ცალკე ისტორიაა,ყველას ერთი სათაურის ქვეშ ვერ მოვაქცევთ,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ამ შაბათ-კვირას“ ისაუბრა.

წყარო:​ „ამ შაბათ-კვირას“

წაიკითხეთ სრულად