Baby Bag

„სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში სურათებიანი წიგნების მიმართ სკეპტიკური დამოკიდებულებაა... ის ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვისთვის,“- მწერალი მაკა ლგოკონენი

„სამწუხაროდ, ჩვენს ქვეყანაში სურათებიანი წიგნების მიმართ სკეპტიკური დამოკიდებულებაა... ის ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვისთვის,“- მწერალი მაკა ლგოკონენი

მწერალმა მაკა ლდოკონენმა ბავშვისთვის წიგნის შეყვარების მეთოდებსა და მიდგომებზე ისაუბრა:

„წიგნთან დამეგობრებას ასაკი არ აქვს. ადრეული ასაკიდანვე ბავშვის გარემოცვაში უნდა არსებობდეს წიგნი, რომ ეს მისთვის არ იყოს უცხო ხილი. თავიდანვე იწყება წიგნის გაცნობა. არის ისეთი წიგნები, რომლის ფურცლებსაც ბავშვი ვერ დახევს. ბავშვის გარემოში სათამაშოებთან ერთად წიგნების არსებობა ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ მას მარტივი ხერხით ვუყალიბებთ იმ უნარ-ჩვევებს, რომელიც მას აქცევს დიდებულ მკითხველად.

შემდეგ შემოდის ჩემთვის ძალიან საყვარელი პერიოდი, როდესაც ბავშვისთვის ვკითხულობთ სურათებიან წიგნებს. სამწუხაროდ, სკეპტიკური დამოკიდებულებაა ჩვენს ქვეყანაში სურათებიანი წიგნების მიმართ. მშობელი ერიდება ისეთი წიგნების ყიდვას, სადაც მეტი ილუსტრაციაა და ნაკლები ტექსტი, არადა ეს არის ძალიან მნიშვნელოვანია ბავშვისთვის და მშობლისთვის. რატომ? ყალიბდება ძალიან კარგია დუეტი, მშობელი-შვილი. მშობელი დებს მთელ თავის შემოქმედებას, აღწერს სურათს. სურათებიანი წიგნი ბავშვს აჩვევს ქვეტექსტების დანახვას. ამ წიგნებში ილუსტრაციას ძალიან დიდი დატვირთვა აქვს. ბავშვი, რომელიც პატარაობიდანვე სურათებიან წიგნს „კითხულობს,“ როდესაც მკითხველად ყალიბდება, მას შეუძლია ქვეტექსტების წაკითხვა. გარდა ამისა, ბავშვს ვუკითხავთ და ისიც გვბაძავს. ახლო კონტაქტია ბავშვთან. ვეუბნებით: „ახლა გადაშალე.“ თანამონაწილეს ვხდით მას ამ კითხვის.მერე უკვე იწყება ის წიგნები, რომლებსაც ვყიდულობთ ხოლმე,“- აღნიშნულ საკითხზე მაკა ლდოკონენმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „სხვა შუადღე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" - მზიკო დალაქიშვილი

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" -  მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა, მზიკო დალაქიშვილმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ერთ-ერთ პრობლემურ საკითხზე ისაუბრა - რას განიცდის ბავშვი, როდესაც მას მშობელი უყვირის და როგორ უნდა მოიქცეს დედა თუ მამა, რომ ბავშვს აარიდოს ის ტრავმები, რაც ყვირილს, მძაფრს აგრესიას ახლავს.

,,ერთი წამით რომ გავიხსენოთ, როგორი შეგრძნებაა ყვირილი, თუნდაც არ იყოს ის შენკენ მიმართული - ეს ნამდვილად საშინელებაა. ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც კი ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი. ეს აისახება არა მხოლოდ აწმყოზე, არამედ - მომავალზეც, ანუ ტოვებს კვალს და შესაძლოა, ძალიან ცუდ შედეგებამდე მიგვიყვანოს. ეს თემა უკავშირდება ტრავმას, ტრავმულ გამოცდილებას და შესაძლოა, ბავშვისთვის გადაიზარდოს მუდმივ დეპრესიაში, ანუ ბავშვი აღარ იყოს ადეკვატური სხვადასხვა მოვლენის მიმართ - ჩაიკეტოს, გამოავლინოს დაბალი თვითშეფასება, აღარ იყოს აქტიური, მეგობრებთან აღარ იყოს თამამი და მუდმივად ელოდებოდეს საფრთხეს.

როდესაც ბავშვს ვეუბნებით ერთხელ და მას არ ესმის, ყოველთვის დავსვათ შეკითხვა - იქნებ, ვერ ვეუბნები ისე, რომ მისთვის იყოს გასაგები? მაგალითი რომ მოვიყვანოთ, თუ ბავშვი უყურებს ტელევიზორს, მას არ აქვს უნარი, ერთდროულად ორი რამ აკეთოს - თან უყუროს და თან უსმინოს. მას უბრალოდ არ შეუძლია, ორად გახლიჩოს ყურადღება. რას ვაკეთებთ ამ დროს - მივდივართ მასთან ახლოს და ვამყარებთ ჯანსაღ კონტაქტს. ვუახლოვდებით, მივდივართ მის სამყაროსთან  და ვცდილობთ, რომ მოვნახოთ შესაბამისი მდგომარეობა. ჯერ უნდა აღგვიქვას, რომ იქ ვართ და შემდგომ დავიწყოთ საუბარი. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვი კონტაქტზეა გამოსული. რაც მთავარია, დარწმუნებული ვარ, ბევრი ბავშვი იმიტომ უყურებს ტელევიზორს დიდხანს, რომ მას არ აქვს კონტაქტი უფროსებთან, მშობლებთან.

ბავშვებს სიჯიუტე ახასიათებთ. ესეც ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ - არა ყვირილს. თქვენ შეგიძლიათ, თქვენი მძიმე ტონი შეცვალოთ ასე -

ძალიან არ მინდა, მაგრამ მგონი ვბრაზდები. ძალიან დიდი სხვაობა არ უნდა იყოს მშვიდ ტონსა და შეყვირებას შორის. უნდა დაფიქსირდეს, რომ მშობელთან მიდის ემოცია და ნელ-ნელა მდგომარეობა მძაფრდება, ყვირილის გარეშე", - ამბობს მზიკო დალაქიშვილი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად