Baby Bag

„მე სარტყელის გამოყენების წინააღმდეგი უფრო ვარ, ვიდრე ჭოჭინის,“- პედიატრი ინგა მამუჩიშვილი

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ჭოჭინის გამოყენების საფრთხეებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ჭოჭინის გამოყენება ზოგიერთ ქვეყანაში აკრძალულია:

„ძალიან ბევრ ქვეყანაში, მათ შორის შეერთებულ შტატებში ჭოჭინა საერთოდ აკრძალულია. ის აკრძალულია იმის გამო ,რომ ბავშვის ძვალ-სახსროვანი სისტემა განიცდის ცვლილებებს. მეორე სერიოზული მიზეზი არის ბავშვის ტრავმატიზაცია. როდესაც ბავშვი ჭოჭინაშია, მშობელი ადუნებს ყურადღებას. ბავშვს შეუძლია გადავარდეს სადღაც, ჩამოწიოს შეერთებული ცხელი უთო და დაიდოს ზედ, გადმოისხას ცხელი წყალი. ასე ვერ იტყვი, რომ ჭოჭინა არ შეიძლება, იმიტომ, რომ ის გარკვეულ კომფორტს მშობელსაც უქმნის. თუმცა ამასთან დაკავშირებით მშობლები ძალიან ყურადღებით უნდა იყვნენ.“

ინგა მამუჩიშვილის თქმით, ჭოჭინაში ბავშვი იატაკს ფეხებით უნდა ეყრდნობოდეს:

„ბავშვის ძვალ-სახსროვანი სისტემა სადღაც 6-9 თვიდან იწყებს განვითარებას უფრო ინტენსიურად და 9 თვის ასაკში ყალიბდებდა. ​ჭოჭინაში როდესაც დგას ბავშვი, ის აუცილებლად უნდა ეყრდნობოდეს ფეხებით. ტრავმატიზაციას რაც შეეხება, გვქონდა შემთხვევა, რომ ბავშვმა ადუღებული ცხელი ჩაი გადაისხა ზედ და მიიღო სერიოზული დამწვრობა. ბავშვი ჭოჭინაში ვეღარ აკონტროლებს თავს და დაქრის.“

„როდესაც ვიყენებთ სარტყლებს, რომლის მომხრე მე სულაც არ ვარ, სარტყელს რომ გამოაბამენ ბავშვს და ატარებენ, ის იმართება ასეთ შემთხვევაში და ყურადღებას ადუნებს. უსაფრთხოების ზომები უკვე აღარ აქვს. ის დარწმუნებულია იმაში, რომ უკან მისდევს ვიღაც და მართავს, სიფრთხილეს კარგავს. მე ამის წინააღმდეგი უფრო ვარ, ვიდრე ჭოჭინის.სანამ გამოვიყენებთ ჭოჭინას, კენგურუს ან სარტყელს, გავიაროთ კონსულტაცია ორთოპედთან. ახლა არის ძვალ-სახსროვანი დაავადებების საუკუნე. ჭოჭინაში ბავშვის ჩასმამდე აუცილებლად შევეკითხოთ ორთოპედს, რამდენად შეიძლება ბავშვის ჭოჭინაში ჩასმა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„კენგურუ ძვალ-სახსროვანი სისტემისთვის და მოტორული სფეროსთვის ნამდვილად კარგია,“ - პედიატრი...
​პედიატრმა ეკა კანდელაკმა მცირე ასაკობრივი ჯგუფის ბავშვებთან კენგურუს გამოყენების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, მთავარია, რომ კენგურუ უსაფრთხო იყოს და ბავშვის ტარებისას ის კარგად დავამაგროთ:„კენგურუ მც...

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

​რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის? - რეკომენდაციები ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგისგან

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის და როგორ დავეხმაროთ მათ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგი მარიამ შოვნაძე ესაუბრა.

რატომ ეშინიათ ბავშვებს სიბნელის?

შიში ისეთივე მნიშვნელოვანი ემოციაა, როგორც სიხარული, ბრაზი და ა.შ. ხშირად სამუშაო პროცესში ვხვდები დამოკიდებულებას, რომ შიში ცუდი ემოციაა და სირცხვილთანაც აკავშირებენ. ზოგადად, ემოციებთან და მათ შორის, შიშთანაც, არასწორი შეფასებაა - ცუდი ან კარგი. სინამდვილეში შიშს დიდი როლი აქვს ადამიანის ცხოვრებაში, გვიცავს აღქმული საფრთხეებისგან.

შიშს ყველა ბავშვი გრძნობს ბავშვობაში, ეს ბუნებრივი და ნორმალურია. ჩვეულებრივ, პირველად 3-დან 6 წლამდე ასაკში ჩნდება. ამ ასაკში ბავშვებს უჭირთ გამიჯნონ ფანტაზია და რეალობა, ამიტომ საწოლის ქვეშ ან კარადაში შესაძლოა წარმოიდგინონ სხვადასხვა პერსონაჟი.

- თუ პრობლემას ყურადღებას არ მივაქცევთ, შესაძლებელია თუ არა მომავალში გართულდეს?

ისეთი ფრაზები, როგორიც არის „არაფერია საშიში”, „ნუ გეშინია”, „ამხელა ბიჭს/გოგოს როგორ გეშინია, სირცხვილია” - დაუშვებელია. ბავშვის ემოციის იგნორით, გაბრაზებით, შერცხვენით ან გაუფასურებით, მას ვერ ვეხმარებით, პირიქით, უკიდურესი შედეგები შეიძლება მივიღოთ.

- როგორ დავეხმაროთ და ავუხსნათ პატარას, რომ არაფერია საშიში?

სიბნელის შიში არ არის მხოლოდ და მხოლოდ სიბნელის შიში. ეს შიში გულისხმობს სიბნელეში რაიმე საფრთხის არსებობის და მისი ვერ დანახვის შიშს. აქედან გამომდინარე, ფანტაზიის დახმარებით ბავშვისთვის ჩრდილი ბნელ კუთხეში შეიძლება მონსტრად გადაიქცეს. მაშინ, როდესაც ბავშვს აქვს ძლიერი შიში, რომ საწოლის ქვეშ მონსტრია და ჩვენ ვუხსნით რომ საწოლის ქვეშ საფრთხე არ არის, მაგრამ მას ისევ ეშინია, ამ დროს, შესაძლოა მშობელი გაღიზიანდეს, გაბრაზდეს ან საკუთარი თავი დაადანაშაულოს რომ საკმარისად კარგად ვერ უხსნის. მნიშვნელოვანია, გავიხსენოთ ასაკობრივი თავისებურება, ბავშვს აღნიშნულ ასაკში უჭირს ფანტაზიის და რეალობის გამიჯვნა, აქედან გამომდინარე, შესაძლოა თქვენ გისმენდეთ, მაგრამ ამან გავლენა არ იქონიოს და კიდევ უფრო მეტად დატვირთოს ბავშვის ემოციური მდგომარეობა.

- რა გზები არსებობს შიშის დასაძლევად?

რეკომენდაციები:

- მნიშვნელოვანია, ამოვიცნოთ და ვაღიაროთ ბავშვის შიში, ვალიდურად მივიღოთ და არავითარ შემთხვევაში არ გავაუფასუროთ. ასევე, არ არის რეკომენდებული ისეთი სქემების მიწოდება, როგორიც არის „კარგ ბავშვებს არ ეშინიათ”, „კარგ ბავშვებთან მონსტრები არ მოდიან”.

როგორც აღვნიშვნე, მნიშვნელოვანია ვალიდაცია მივცეთ ბავშვს, ვაგრძნობინოთ თანაგანცდა, რომ მარტო არ არის ამ შიშთან და გვსურს მისი დახმარება. თუ ჩვენ ვალიდურად მივიღებთ მის შიშს, დავეხმარებით ამ შიშის გამოკვლევაში და შესწავლაში, ბავშვი მნიშვნელოვან გამოცდილებას მიიღებს და აუცილებლად გაუმკლავდება.

თუ ბავშვს ეშინია ბნელ ოთახში მარტო დარჩენის და დაძინების, ამ შემთხვევაში, შეგვიძლია ხშირად გავატაროთ დრო ერთად ბნელ ოთახში. მაგალითად, ჩაბნელებულ ოთახში მოვაწყოთ ფანრებით განძის ძიება ან კედელზე ჩრდილებით ვითამაშოთ. რაც უფრო მეტ დროს გავატარებთ მხიარულად სიბნელეში, ბავშვი უფრო უსაფრთხოდ იგრძნობს თავს და ისწავლის როგორ გამოიკვლიოს შიში, არსებული გარემო. ასევე, შესაძლოა დაეხმაროს ძილის მეგობარი, სათამაშო, რომელიც თავს უსაფრთხოდ აგრძნობინებს.

შეგვიძლია ძილის წინა რიტუალის შემდეგ ერთად ფანრით გამოვიკვლიოთ ოთახის კუთხეები, საწოლის ქვეშ არსებული სივრცე და ეს ფანარიც დავუტოვოთ ბავშვს, რათა საჭიროების შემთხვევაში მარტომაც გააგრძელოს გამოკვლევა.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად