Baby Bag

„ძალიან მიჭირს პროფესიიდან გასვლა. ვერც კი წარმომიდგენია, რომ კლასში შესვლა აღარ მომიწევს...“

„ძალიან მიჭირს პროფესიიდან გასვლა. ვერც კი წარმომიდგენია, რომ კლასში შესვლა აღარ მომიწევს...“

ელეონორა (ელიკო) ქუთათელაძე პირველ კლასიკურ გიმნაზიაში ინგლისურ ენას ასწავლის. მან პროფესიიდან გასვლის გადაწყვეტილება მიიღო.

„უნივერსიტეტის მერხიდან პირდაპირ სკოლაში შემოვედი. არ მქონდა დიდი ხნით დარჩენა გადაწყვეტილი, თუმცა შემოვდგი ფეხი თუ არა, ისე შემიყვარდნენ ჩემი მოსწავლეები, ისე მომეწონა ჩემი პროფესია, რომ დარჩენა გადავწყვიტე. სწორედ ამ სიყვარულმა გამაძლებინა დღემდე სკოლაში და ეს სიყვარული მაცოცხლებს. ისეთი ბედნიერი ვარ, რომ ამ წლების განმავლობაში ურთიერთობა მქონდა ძალიან ბევრ კარგ ახალგაზრდასთან, ინტელექტუალურ ბავშვებთან.

კარგი მასწავლებელი ბავშვის მეგობარი უნდა იყოს. მათში მოვალეობისა და პასუხისმგებლობის გრძნობა უნდა გააღვიძოს, რაც, საბოლოოდ, მათ პიროვნებად და მოქალაქედ ჩამოყალიბებას შეუწყობს ხელს.

ძალიან მიჭირს პროფესიიდან გასვლა. ვერც კი წარმომიდგენია, რომ კლასში შესვლა აღარ მომიწევს. სახელმწიფოს მხრიდან საპენსიო ასაკის პრაქტიკოსი პედაგოგებისათვის ჯილდოს გადაცემამ დაფასებულად მაგრძნობინა თავი და პროფესიიდან გასვლა გამიადვილა,“ - აღნიშნა ელეონორა ქუთათელაძემ. 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს

რა კვა­ლი­ფი­კა­ცია მო­ეთხო­ვე­ბა მა­ძი­ე­ბელს? - აღნიშნულთან დაკავშირებით მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანი „ახალ განათლებასთან“ ინტერვიუში საუბრობს.

როგორც ის აღნიშნავს, მა­ძი­ე­ბელს პირ­ველ რიგ­ში, ბა­კა­ლავ­რის კვა­ლი­ფი­კა­ცია მოეთხოვება: 

„მაძიებელს პირ­ველ რიგ­ში, ბა­კა­ლავ­რის კვა­ლი­ფი­კა­ცია. თუ­კი მა­ძი­ე­ბელს ეროვ­ნუ­ლი სას­წავ­ლო გეგ­მის შე­სა­ბა­მი­სი კვა­ლი­ფი­კა­ცია აქვს, რო­გორც გითხა­რით, ის შე­მო­დის და, 2 წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში ან უფ­რო სწრა­ფად, ადას­ტუ­რებს სტა­ტუსს — გა­დის მა­ძი­ებ­ლო­ბის პროგ­რა­მას. ხო­ლო იმ შემ­თხ­ვე­ვა­ში, თუ­კი მა­ძი­ე­ბელს შე­სა­ბა­მი­სი კვა­ლი­ფი­კა­ცია არ აქვს, მი­სი მა­ძი­ებ­ლად და­რე­გის­ტ­რი­რე­ბის წი­ნა­პი­რო­ბა საგ­ნის გა­მოც­დის ჩა­ბა­რე­ბაა.

ჩვენ გა­რან­ტი­რე­ბუ­ლი უნ­და ვი­ყოთ, რომ ვინც მოს­წავ­ლეს­თან შე­დის, მან, სულ მცი­რე, ის სა­გა­ნი უნ­და იცო­დეს, რო­მელ­საც ას­წავ­ლის. პრო­ფე­სი­უ­ლი პე­და­გო­გი­უ­რი უნა­რე­ბის გან­ვი­თა­რე­ბა­ში კი ად­გილ­ზე და­ვეხ­მა­რე­ბით. მთა­ვა­რია, გა­ნათ­ლე­ბის ხა­რის­ხი ამაღ­ლ­დეს, სკო­ლამ და მას­წავ­ლე­ბელ­მა უზ­რუნ­ველ­ყონ, რომ თი­თო­ე­უ­ლი მოს­წავ­ლე ეროვ­ნუ­ლი სას­წავ­ლო გეგ­მით გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბუ­ლი კომ­პე­ტენ­ცი­ე­ბის მა­ტა­რე­ბე­ლი იყოს.

სა­ერ­თო ჯამ­ში, თუ­კი გაჩ­ნ­დე­ბა მას­წავ­ლე­ბელ­თა დე­ფი­ცი­ტი, სის­ტე­მა მზა­დაა, ის შე­ავ­სოს არა ნე­ბის­მი­ე­რით, არა­მედ კომ­პე­ტენ­ტუ­რი ადა­მი­ა­ნე­ბით, რომ­ლე­ბიც სკო­ლებ­ში სწავ­ლა-სწავ­ლე­ბის ხა­რისხს აამაღლებენ — მთა­ვა­რი ამო­სა­ვა­ლი პრინ­ცი­პიც ხომ ეს არის,“ - აღნიშნავს მანანა რატიანი. 

წაიკითხეთ სრულად