Baby Bag

„თუკი მასწავლებელი კლასში 30 ბავშვს შეხედავს, როგორც ერთ მთლიანობას, იქ ვერაფრით მიაღწევს წარმატებას“

„თუკი მასწავლებელი კლასში 30 ბავშვს შეხედავს, როგორც ერთ მთლიანობას, იქ ვერაფრით მიაღწევს წარმატებას“

ნათია ფურცელაძე 10 წელია ქართულ ენასა და ლიტერატურას ასწავლის. პირველად საკლასო ოთახში მასწავლებლის სტატუსით 22 წლის ასაკში შევიდა. იგი განსაკუთრებული პასუხისმგებლობით ეკიდება სასწავლო პროცესს. ყოველთვის ზუსტად იცის, როგორ გაამრავალფეროვნოს თითოეული გაკვეთილი და რა შედეგებზე გაიყვანოს თავისი მოსწავლეები. ინფორმაციას განათლების, მეცნიერების, კულტურისა და სპორტის სამინისტრო ავრცელებს.

„მნიშვნელოვანია, მასწავლებელი იყოს ემპათიური, ანუ ჰქონდეს თანაგანცდის უნარი და შეეძლოს, მოსწავლეების თვალითაც დაინახოს სასწავლო პროცესი. ვფიქრობ, რომ თუკი მასწავლებელი კლასში 30 ბავშვს შეხედავს, როგორც ერთ მთლიანობას, იქ ვერაფრით მიაღწევს წარმატებას,“ - ამბობს ნათია.

ნათია ფურცელაძე 2019 წლის ქართული ენისა და ლიტერატურის საუკეთესო მასწავლებელია. გასულ წელს ის მასწავლებლის ეროვნული ჯილდოს ხუთეულშიც მოხვდა.

იხილეთ ასევე:

„ჩემი გამარჯვება შენ გეძღვნება, დე! შენ მშვიდად იყავი და მალე დაბრუნდი!“ - წლის საუკეთესო მასწავლებელი

შეიძლება დაინტერესდეთ

​რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე?

​რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე?

რა არის ე.წ. „ახალი სკოლის“ დამკვიდრების მთავარი იდეა და მასთან დაკავშირებული სარგებელი ან საფრთხე? - ამ თემაზე ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს:„ცნებების გააზრებაზე ორიენტირებული სასწავლო (მითუმეტეს - აღმზრდელობითი) პროცესის გაფეტიშება და ამგვარ განწყობაზე დაფუძნებული მეთოდიკის „ერთადერთობისა“ და უმაღლესი დიდაქტიკური ნიშნით დამკვიდრება დიდი შეცდომაა - არც ერთი საგანმანათლებლო იდეის გააბსოლუტება არ ვარგა. მხოლოდ უნივერსალური მიდგომა და ხედვა ამართლებს.


ცნებათა გააზრების მნიშვნელობას უძველესი დროიდან აცნობიერებდნენ. მაგალითად - სოკრატე. რაღაცის აღქმისა და შეცნობისას ის ერთ-ერთი მთავარი სამიზნეა, თუმცა „საბოლოო მნიშვნელობას“ ვერ დაიბრალებს.
განათლებისა და სწავლების სისტემაში ცნება დიდი თავადია, მაგრამ მეფე და, მითუმეტეს, ღმერთი არ არის.


ასეთი მეფეა ფრაზა, წინადადება, აზრი.


ცნების გარეშე ფრაზა ვერ აიგება მაგრამ ერთი კანონზომიერება სრულიად ნათელია:


ფრაზა ფიქრს ქმნის, ცნება ანაწევრებს.


სწავლისას შეცნობის მომენტს სწორედ ფრაზა ქმნის, რომელიც, ცხადია, ცნებებისგან შედგება, მაგრამ არ არის მათ მნიშვნელობათა უბრალო არითმეტიკული ჯამი. ცნებები ფრაზაში ერთმანეთთან კონტაქტით გარდაისახებიან და ახალ სიცოცხლეს ბადებენ - რომელიც ცალ-ცალკე არც ერთ მათგანში არ არის.


„ყორღანებიდან გნოლი აფრინდა“ არ არის ამ სამი ცნების უბრალო მიმატება - არც „გაზაფხულის საღამოა მშვიდი, ხიდან ხეზე გადაფრინდა ჩიტი“.


აი, რას არ ითვალისწინებს „ახალი სკოლა“ და ეს მისი სერიოზული ნაკლია.


ცხადია, ამ ნაკლზე დაფუძნებული ნებისმიერი საგანმანათლებლო ხედვა, იდეა, მეთოდიკა თუ მოთხოვნა ასევე ხარვეზიანი და პრობლემურია.


არამართებული ფუნდამენტი მყარ და უსაფრთხო შენობას ვერ დაიჭერს.


საგანმანათლებლო სისტემის, სწავლებისა და აღზრდის „ცენტრალური ბგერა“ აზრი, ფრაზა, წინადადება უნდა იყოს და არა ცნება, რომელსაც მხოლოდ დამხმარე მნიშვნელობა შეიძლება ჰქონდეს.


და კიდევ:


რაღაცის აღქმა და შეცნობა არა მხოლოდ ინტელექტუალური, არამედ ემოციური აქტიც არის.

ემოციას ფრაზა ბადებს და არა ცნება.


განათლების ქართულ სისტემას მხოლოდ წარმატებას ვუსურვებ, მაგრად კარგად უნდა გვახსოვდეს, რამ შეიძლება ის შექმნას და მოგვაპოვებინოს.


ცალმხრივ ხედვათა ნაძალადევი დანერგვით წარმატება ვერ მიიღწევა“, - წერს გია მურღულია.

წაიკითხეთ სრულად