Baby Bag

თუ აქამდე ბავშვს პომიდორს არ აჭმევდით...

თუ აქამდე ბავშვს პომიდორს არ აჭმევდით...

რა ასაკიდან და რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს პომიდორი? - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს და პომიდვრითა და ბოსტნეულით გემრიელი სუპის რეცეპტსაც გვთავაზობს:

რა ასაკიდან და რატომ უნდა მივცეთ ბავშვს პომიდორი?

დიდი, დიდი ხნის წინ, ამ გემრიელ, წვნიან სხვადასხვა ფერს ნაყოფს აცტეკებმა თავიანთ ენაზე „ტომატ“ უწოდეს. მე-16 საუკუნეში ის ესპანელთა წყლობით მთელს ევროპაში გავრცელდა.

პომიდვრის სხვადასხვა ფერის ნაყოფს საერთო სარგებელი აერთიანებს - ის მინერალების, ანტიოქსიდანტებისა და ვიტამინების მდიდარი წყაროა.

მისი მთავარი შემადგენელი ნაწილი წყალია, რაც მთელი შემადგენლობის დაახლოებით 2/3-ს წარმოადგენს.
პომიდვრის შემადგენლობში არსებული ნატრიუმი და კალიუმი წყალ-მარილოვან ცვლას არეგულირებს.
შეიცავს იოდს, რომელიც აუცილებელი ფარისებრი ჯირკვლის ფუნქციონირებისათვის.
დიდი რაოდენობით კალციუმი, ფოსფორი და ფტორი ძვლებისა და კბილების ფორმირებისათვის აუცილებელი ნივთიერებები.
სპილენძი, თუთია და მანგანუმი ძვლების სიმტკიცეს, იმუნური, სისხლმბადი და ნერვული სისტემის ნორმულ ფუნქციონირებას უზრუნველყოფს.
ქრომი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ნახშირწყლოვან ცვლაში.
პომიდორი შეიცავს რკინასა და ფოლატებს, რაც რკინადეფიციტური ანემიის პროფილაქტიკას უზრუნველყოფს.
რაც შეეხება ვიტამინურ შემდგენლობას - პომიდორი C, A, PP, E , K, B6, B2 ვიტამინების წყაროა. ეს ნივთიერებები პრაქტიკულად ორგანიზმში მიმდინარე ყველ სასიცოცხლო პროცესებში მონწილეობენ.
პომიდვრის შემადგენლობაში მყოფი პექტინები ასტიმულირებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მუშაობას და ხელს უშლის ყაზობას. არეგულირებს არტერიულ წნევას და ქოლესტერინის დონეს სისხლში.
პომიდორის კიდევ ერთი სიმდიდრე ლიკოპენია. ეს მძლავრი ბუნებრივი ანტიოქსიდანტია, რომელსაც სიმსივნის საწინააღმდეგო ეფექტი აქვს - კვლევებმა დაადასტურა, რომ ლიკოპენი წყვეტს სიმსივნური უჯრედების გამრავლების პროცესს.
გარდა ამისა, მას არაჩვეულებრივი შარდმდენი ეფექტი აქვს და ხელს უშლის ორგანიზმში სითხის დაგროვებას.
იცოდით, რომ პომიდორი ფიტონციდებასაც შეიცავს? სწორედ იმას, რითიც ხახვი და ნიორია მდიდარი. ამ ნივთიერებებს ანტივირუსული და ანტიბაქტერიული უნარი აქვთ.

რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ პატრას პომიდორს მივცემთ

პირველ რიგში, გახსოვდეთ, რომ პომიდორი საკმაოდ ალერგიული პროდუქტია. ამიტომ თუ მისი მიცემის შემდეგ გამონაყარს შენიშნავთ, პომიდორი რაციონიდან უნდა ამოიღოთ.
თუ თქვენ ჯერ კიდევ უმწიფრი პომიდორი გაქვთ, ნუ ეცდებით მის დამწიფებას მზის გულზე. პირიქით, უმწიფრი ნაყოფი ჩრდილში ყუნწებით ზემოთ დაალაგეთ.
აუცილებლად გაითვალისწინეთ, რომ პომიდვრის მოყვნისას ხშირდ იყენებენ სასუქებს და პესტიციდებს, ამიტომ ბავშვისთვის შეეცადეთ, ბიოპროდუქტი მოიძიოთ. ამავე მიზეზით არასეზონურად, სათბურში მოყვნილი პომიდორი დიდი ალბთობით საფრთხისშემცველია და მის მიცემას არ გირჩევთ.
არ შესთავაზოთ პატარას პომიდვრის მარინადი - ის დიდი როდენობით ძმარსა და მარილს შეიცვს.
ახლა მთავარი - როდიდან შევთავაზოთ ბავშვს ეს სასარგებლო ბოსტნეული.
ადრეულ ასაკში მის მიცემას არ გირჩევთ. ალერგიული ნივთიერებების გარდა პომიდორი დიდი რაოდენობით ორგანულ მჟავებს შეიცავს, რომელთაც საყლაპავისა და კუჭის ნაზი ლორწოვანი გარსის გაღიზიანება შეუძლია.
პომიდვრის მიღების შემდეგ პატარას შესაძლოა ტუჩების ირგვლივ კანის სიწითლე და გამონაყრიც შენიშნოთ, რაც ორგანული მჟავებით კანის გაღიზიანების შედეგია.
მოხარშული პამიდორი ამ მხრივ უფრო ნაკლებადაა სახიფათო, ამიტომ მისი მიცემა მცირე როადენობით სუპის შემადგენლობში 9-10 თვიდან შეიძლება.
1 წლიდან კი შეგიძლიათ უმიც გაასინჯოთ, მაგრამ მანამდე პომიდორს მდუღარე წყალი გადაავლეთ და კანი მოაცილეთ.
3 წლის ასაკიდან კანგაუცლელი პომიდორიც დასაშვებია.

აი, გემრიელი სუპის რეცეპტი პომიდვრით და ბოსტნეულით 9-10 თვიდან

კარგად გარეცხილი ბოსტნეული - (სტაფილო, ჭარხალი, კარტოფილი) დაჭრილი და დაასხით ცხელი წყალი ისე, რომ დაიფაროს. დაუმატეთ 1 თავი პატარა ზომის ხახვი, პატარა ზომის კანგაცლილი გახეხილი ან დაბლენდერებული პომიდორი, თითო ძირი კამა და ოხრახუში და ხარშეთ თავდახურულ ჭურჭელში.
მოხარშვის შემდეგ ამოიღეთ ხახვი და მწვანილი. მოხარშული ბოსტნეული გახეხეთ სახეხზე. თუ მიღებული სუპი სქელი კონსისტენციისაა, დაუმატეთ ადუღებული წყალი. მზა კერძს დაუმატეთ 1 ჩ.კ მცენარეული ზეთი.

მოკლედ, სანამ ზაფხულია, ისიამოვნეთ!“ - აღნიშნავს პედიატრი. 


შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ შევარჩიოთ ზეთი?

როგორ შევარჩიოთ ზეთი?
ზეთის შერჩევისას პირველი და უნივერსალური სახელმძღვანელო გახლავთ ზეთის რაფინირებულობა. ანუ თუ ზეთი რაფინირებულია, ყველა შემთხვევაში არაჯანსაღი და არარეკომენდებულია. ზეთის არაჯანსაღობა მათში შემავალი ცხიმოვანი მჟავების ბალანსით ფასდება. არ აქვს მნიშვნელობა, რისი ზეთია, ქოქოსის, ავოკადოსი თუ მზესუმზირის, რაფინირება არაჯანსაღ თანაფარდობას ქმნის და როცა ასეთი ზეთი ორგანიზმში ხვდება, ანთებისწარმომქმნელ უნარს იძებს და ანთებების კერებს აჩენს ორგანიზმში.

რაფინირების მეთოდი ზეთს ხდის ტემპერატურის მიმართ მდგრადს და სწორედ ამიტომ, რაფინირებული ზეთი გამოიყენება შესაწვავად. კი, ნამდვილად არ იწვება მაღალ ტემპერატურაზე, თუმცა, არაჯანსაღია ჩვენი ორგანიზმისთვის.
მაშინ როგორ მოვიქცეთ?
გამოიყენეთ ისეთი არარაფინირებული ზეთები, რომელთაც ბუნებრივადაც მაღალი წვის ტემპერატურა აქვს. ასეთია: ავოკადოს ზეთი და ქოქოსის ზეთი. ხოლო ცხოველური ცხიმებიდან, ერბო გახლავთ უნიკალური შესაწვავად რეკომენდირებული ცხიმი.
ალტერნატიულად, მოამზადეთ უცხომოდ ესა თუ ის კერძი, და სულ ბოლოს დაუმატეთ ცოტა კარაქი ან ნებისმიერი არარაფინირებულ ზეთი.
რაც შეეხება ე.წ. სალათების ზეთებს, როგორც წესი, ასეთი ზეთები არარაფინირებულია და მათი დაბალი წვის ტემპერატურის გამო, მხოლოდ ცივი კერძებისთვის გვირჩევენ ხოლმე და ასეცაა.

ანუ, შესაწვავად გამოსაყენებელ რეკომენდირებული ცხიმები: ერბო, ავოკადოს ზეთი და ქოქოსის ზეთი. ხოლო თუ უცხიმოდ შევწვავთ და სულ ბოლოს დავუმატებთ ცხიმს, შესაძლოა ეს ცხიმი იყოს: კარაქი, ზეითუნის არარაფინირებული ზეთი ან ნებისმიერი არარაფინირებული ცხიმი.
წყარო: ​Epicalorie
წაიკითხეთ სრულად