Baby Bag

„მარცვლეულ-ბურღულეულის და პარკოსნების მომზადებისას საჭიროა მათი ჩალბობა,“- ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

„მარცვლეულ-ბურღულეულის და პარკოსნების მომზადებისას საჭიროა მათი ჩალბობა,“- ნუტრიციოლოგი მარი მალაზონია

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ მარცვლეულისა და ბურღულეულის სწორად მომზადების წესებზე ისაუბრა:

„როდესაც პროდუქტს აწერია მომზადების წესი, იგულისხმება, რა ნაბიჯები უნდა გადავდგვათ ისე, რომ მივიღოთ მზა პროდუქტი. მეორე საკითხია, რა იცის თანამედროვე მედიცინამ. თანამედროვე მედიცინამ იცის, რომ ძალიან ბევრ ძალიან კარგ საკვებ პროდუქტში არის საკვები ნივთიერებებიც და მათი საწინააღმდეგო ნივთიერებებიც. ამას ჰქვია ნუტრიენტები და ანტინუტრიენტებიც. შვრია არის სწორედ ასეთი პროდუქტი, რომელშიც არის საკვები ნივთიერებები, რომელიც ძალიან გვჭირდება და არის მათი საწინააღმდეგო მოქმედების ნივთიერებებიც.

ლობიოში არის ჩვენ რომ ძალიან გვჭირდება - ცილა, ჩვენ რომ ძალიან გვჭირდება - რკინა, მაგრამ არის ფიტინის მჟავა, რომელიც მისი შეწოვის პროცესს აფერხებს. წარმოუდგენელია თითქოს, მაგრამ ასეთი რამ ხდება ბუნებრივად საკვებ პროდუქტებში.

დღეს მივიდნენ დასკვნამდე, რომ მარცვლეულ-ბურღულეულის და პარკოსნების მომზადებისას საჭიროა მათი ჩალბობა. ბევრად უფრო უკეთესი გადაწყვეტილება იქნება მათი ჩალბობა. ლობიო ჩავალბოთ წყალში, ის გადავღვაროთ და ამ ნივთიერებების მოცილების შემდეგ გამოვიყენოთ. მარცვლეულ-ბურღულეულის შემთხვევაშიც ჩალბობის ეფექტი უკეთესია. ასეთ შემთხვევაში ჩვენ ვლაპარაკობთ წანდილისთვის, კორკოტისთვის ხორბლის ჩალბობაზე. ჩვენ შეგვიძლია ამ მდგომარეობამდე ხორბალი მივიყვანოთ ხანგრძლივი დუღილითაც, მაგრამ ბევრად უკეთესია მისი ჩალბობის პროცესის გამოყენება, როგორც უსაფრთხოების ზომის,“- მოცემულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი, იმის თქმა, რომ არ მიმართლებს,“- ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ ადამიანის იღბალთან არასწორ დამოკიდებულებაზე ისაუბრა:

„პირველი შეცდომა არის იღბალზე ლაპარაკი. „ცუდი ბედი აქვს, ეს სხვისი ბრალია, გარემოს ბრალია, ვიღაცას რომ ეს ექნა, ამას ეს არ მოუვიდოდა.“ „არ მიმართლებს!“ - ეს თუ ადამიანმა დაირქვა სათაურად, ის უკვე მართლა იკრავს ამ ფაქტებს. ის ამ სათაურის ქვეშ შემოყრის ამ ფაქტებს და სათაურად ხდება: „წაგებული, წარუმატებელი.“ ეს ისეთი „კომფორტის ზონაა,“ რომ მას აქედან გამოსვლა აღარ უნდა. რას ვგულისხმობ ამაში? პასუხისმგებლობა ნულია. გამართლება ხდება სიზარმაცის. სიზარმაცეც ხომ შიშია, წარუმატებლობის შიში. რატომ უნდა ვიყო ზარმაცი? ე.ი. მეშინია, რომ გავაკეთო მაინც არ გამომივა.

ერთია პერფექციონისტული აღზრდა, რომ რაღაც უმაღლეს მწვერვალს უნდა გადაახტე, ყველაზე უკეთესი უნდა იყო. ეს პერფექციონიზმი მშობლებისგან რომ მოდის, ძალიან ანევროზებს ბავშვებს. ხშირად მინახავს, ბავშვი სიმღერაზე დაჰყავთ და სცენაზე გამოსვლის დროს ხმა უწყდება. მას მონაცემები აქვს და ამაზე ამუნათებენ, რომ „რა მოგივიდა? ეს როგორ დაგემართა?“ ბავშვს საერთოდ სძულდება სიმღერაც, სცენაც და ყველაფერი. ის თუ ბავშვისთვის მატრავმირებელია, რად უნდა ეგეთი სიმღერა? სიმღერა მისთვის ხომ უნდა იყოს სიამოვნების მომგვრელი? ბავშვს მოდუნება უნდა ვასწავლოთ. სულ დაძაბულობაა,“- მოცემულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად