Baby Bag

„ბავშვის რაციონში წითელი ხორცი აუცილებლად უნდა იყოს კვირაში 4 დღე,“- ენდოკრინოლოგი ლაშა უჩავა

„ბავშვის რაციონში წითელი ხორცი აუცილებლად უნდა იყოს კვირაში 4 დღე,“- ენდოკრინოლოგი ლაშა უჩავა

ენდოკრინოლოგმა ლაშა უჩავამ ბავშვის რაციონში ხორცისა და თევზის ჩართვის აუცილებლობაზე ისაუბრა და მშობლებს განუმარტა, თუ რა სიხშირით უნდა ჩართონ შვილის რაციონში წითელი ხორცი, ფრინველის ხორცი და თევზი:

„წითელი ხორცი კვირის მანძილზე აუცილებლად უნდა იყოს 4 დღე, ფრინველის ხორცი შესაძლებელია იყოს ორი დღე, თევზი უნდა იყოს კვირაში 1 დღე. ეს შესაძლებელია შეიცვალოს ინდივიდუალურად იმის მიხედვით, თუ რა დამოკიდებულება აქვს ბავშვს თითოეულ პროდუქტთან. ეს არ შეიძლება სრულად იყოს ჩანაცვლებული მცენარეული ცილებით, თუმცა ერთი დღე შესაძლებელია დავუთმოთ მცენარეულ ცილებსაც. ბავშვთა ასაკში, როდესაც ჩვენ ვსაუბრობთ, რომ რკინა, B12 ვიტამინი მნიშვნელოვანია ზრდა-განვითარებისთვის, ასე ვერ ჩავანაცვლებთ მცენარეული ცილებით ცხოველურ ცილებს.

დაბადებიდან იმ ასაკამდე, სანამ ჩვენ გვისმენენ შვილები, მშობლის პასუხისმგებლობა უნდა იყოს, თუ რას მიირთმევს პატარა. ძალიან ხშირად ამბობენ მშობლები: „რა ვქნა? ტკბილ გაზირებულ სასმელს სვამს.“ ამ დროს ვკეითხები მშობლებს: „მუშაობს ბავშვი?“ ისინი გაკვირვებულები მიყურებენ. თუ ჩვენ არ ვუყიდით, ის არ შევა მაღაზიაში და არ მოიპარავს. აღზრდის კულტურას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს,“- მოცემულ საკითხზე ლაშა უჩავამ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად