Baby Bag

„როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ პროდუქტზე,“- ინგა მამუჩიშვილის რეკომენდაცია

„როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ პროდუქტზე,“- ინგა მამუჩიშვილის რეკომენდაცია

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ბავშვის ნატურალური პროდუქტებით კვების მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი და აღნიშნა, რომ სჯობს შვილები სახლში დამზადებული ხილფაფებით გამოვკვებოთ, ვიდრე აფთიაქში შეძენილი მსგავსი პროდუქტებით:

„მშობლებს ურჩევნიათ შედარებით უფრო მარტივად გამოვიდნენ თავიანთი დასაქმებულობიდან გამომდინარე. არ ჰყოფნით დრო. ბევრი რეკომენდაციასაც უწევს, რომ მსგავსი პროდუქტები უნდა მისცენ ბავშვს. რა თქმა უნდა, ამას ყველაფერს სჯობს სახლში გაკეთებული ხილფაფა, რომელსაც ვამზადებთ ხილის შეთავსებულობის მიხედვით, მაგალითად, ვაშლი და ქლიავი. სახლში შეგვიძლია გავაკეთოთ ასევე იოგურტი, რადგან სუპერმარკეტების ქსელში იოგურტების დიდი ნაწილი არის გენმოდიფიცირებულ პროდუქტთა სიაში.

ბავშვს ყოველთვის უნდა ვუთხრათ მართალი კვების შესახებ. ალბათ, ჩვენი მშობელიც მიესალმება იმას, რომ მათ ჰქონდეთ მშობლის სკოლა, სადაც მონაწილეობას მიიღებენ პედიატრები, დიეტოლოგები. ასე მიღებული განათლება მშობელს ხელს შეუწყობს იმაში, რომ მათ სწორად კვებონ ბავშვი დაბადებისთანავე. მშობელი ხშირად უნდა ესაუბრობს ბავშვს საკვები პროდუქტების შესახებ. შეიძლება პირველ ახსნაზე ამან შედეგი ვერ გამოიღოს, მაგრამ ხშირად უნდა მოხდეს ეს. როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, ვთქვათ, ბოსტნეული, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ ბოსტნეულზე. ვფიქრობ, რომ ამით შედეგს ნამდვილად მივაღწევთ,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „პულსი“


შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად