Baby Bag

„როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ პროდუქტზე,“- ინგა მამუჩიშვილის რეკომენდაცია

„როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ პროდუქტზე,“- ინგა მამუჩიშვილის რეკომენდაცია

პედიატრმა ინგა მამუჩიშვილმა ბავშვის ნატურალური პროდუქტებით კვების მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი და აღნიშნა, რომ სჯობს შვილები სახლში დამზადებული ხილფაფებით გამოვკვებოთ, ვიდრე აფთიაქში შეძენილი მსგავსი პროდუქტებით:

„მშობლებს ურჩევნიათ შედარებით უფრო მარტივად გამოვიდნენ თავიანთი დასაქმებულობიდან გამომდინარე. არ ჰყოფნით დრო. ბევრი რეკომენდაციასაც უწევს, რომ მსგავსი პროდუქტები უნდა მისცენ ბავშვს. რა თქმა უნდა, ამას ყველაფერს სჯობს სახლში გაკეთებული ხილფაფა, რომელსაც ვამზადებთ ხილის შეთავსებულობის მიხედვით, მაგალითად, ვაშლი და ქლიავი. სახლში შეგვიძლია გავაკეთოთ ასევე იოგურტი, რადგან სუპერმარკეტების ქსელში იოგურტების დიდი ნაწილი არის გენმოდიფიცირებულ პროდუქტთა სიაში.

ბავშვს ყოველთვის უნდა ვუთხრათ მართალი კვების შესახებ. ალბათ, ჩვენი მშობელიც მიესალმება იმას, რომ მათ ჰქონდეთ მშობლის სკოლა, სადაც მონაწილეობას მიიღებენ პედიატრები, დიეტოლოგები. ასე მიღებული განათლება მშობელს ხელს შეუწყობს იმაში, რომ მათ სწორად კვებონ ბავშვი დაბადებისთანავე. მშობელი ხშირად უნდა ესაუბრობს ბავშვს საკვები პროდუქტების შესახებ. შეიძლება პირველ ახსნაზე ამან შედეგი ვერ გამოიღოს, მაგრამ ხშირად უნდა მოხდეს ეს. როდესაც ბავშვს სადილს აჭმევ და არ უყვარს ეს სადილი, ვთქვათ, ბოსტნეული, პარალელურად უნდა ესაუბრო თითოეულ ამ ბოსტნეულზე. ვფიქრობ, რომ ამით შედეგს ნამდვილად მივაღწევთ,“- აღნიშნულ საკითხზე ინგა მამუჩიშვილმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „პულსი“


შეიძლება დაინტერესდეთ

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

აღმოვაჩინე, რომ ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია. მახსენდება, ბავშვობაში როგორი ხმაურიანი ვიყავი და ბევრ კითხვას ვსვამდი, ჩემს უფროს დას მოსვენებას არ ვაძლევდი და ჩემთან თამაშს ვთხოვდი. მე სათამაშოებს ვამტვრევდი, ჩემს სახელს კედელზე ვწერდი და მოუსვენრად ვიქცეოდი. ოთხიდან ათ წლამდე ჩემს თავს მოლაყბე, მშფოთვარე, ხმაურიან და ქაოტურ ადამიანად დავახასიათებდი.

ჩემი აღზრდაც არათანმიმდევრული იყო, რამაც ქცევითი პრობლემები შემიქმნა. ჩემი და მშვიდი და მოწესრიგებული ბავშვი იყო, მე კი მისგან აბსოლუტურად განვსხვავდებოდი. ჩემი მშობლები ასაკოვნები იყვნენ, როდესაც გავჩნდი, ისინი ბევრს მუშაობდნენ და ჩემთან თამაშის ენერგია არ ჰქონდათ.

შესაძლოა, ჩემს შემთხვევაში კარმამ იმოქმედა, რადგან ჩემს შვილებში ჩემს ბავშვობას ვხედავ. ისინი ხმაურიანები და მოუსვენრები არიან. ჩემი შვილები გამუდმებით ერთმანეთს ეჯიბრებიან, თუ ვინ უფრო მეტად მიიქცევს ხმაურით სამეზობლოს ყურადღებას. საბედნიეროდ, ჩემი შვილები არ იზრდებიან გარემოში, სადაც მათი ენერგია უგულებელყოფილია. ჩვენ მათ ყოველთვის ვეთამაშებით და ვცდილობთ ჩვენი ენერგია გავუზიაროთ. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ ეს ენერგია არ მაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრად ახალგაზრდა ვარ, ვიდრე დედაჩემი ჩემი ბავშვობის პერიოდში იყო. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ დედა უგულებელყოფდა ჩემს სურვილებს და ცუდად მექცეოდა, თუმცა ახლა კარგად მესმის მისი.

ცხრა წელია დიასახლისი დედა ვარ... ჩემი შვილებისთვის ხშირად მითხოვია აბაზანის კარს მოშორებოდნენ, როდესაც შიგნით ვიყავი. ტელეფონზე საუბრისას ისინი ყოველთვის მოდიან, თავიანთი ამბების მოსაყოლად. არ მაქვს არცერთი წამით მშვიდად დაჯდომის შესაძლებლობა, რადგან ჩემს შვილებს ყოველწამიერად ვჭირდები. დისტანციური სწავლების პირობებში ოთახიდან-ოთახში დავრბივარ, რათა შევამოწმო, რას აკეთებენ ჩემი შვილები და როგორ მიმდინარეობს სწავლის პროცესი.

ჩემი შვილი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ თავიდან აიცილოს საშინაო დავალება. მეც ასეთი ვიყავი. ჩემი ქალიშვილი არასდროს წყვეტს საუბარს, მეც ასე ვიქცეოდი. ის ყურადღების მისაქცევად ტირის, მეც ასე ვტიროდი. იმის გათვალისწინებით, რომ ისინი ჩემნაირები არიან, წარმომიდგენია, რა რთული წლები მელის წინ, როდესაც თინეიჯერები გახდებიან. საბედნიეროდ, მათთან ურთიერთობის ყველა ხრიკი ვიცი და იმედი მაქვს, შეცდომებს არ დავუშვებ.

წყარო: ​Moms.com

წაიკითხეთ სრულად