Baby Bag

„სასურველია, რომ კვირაში ორჯერ მივიღოთ სხვადასხვა სახეობის თევზის პროდუქტი,“- ლევან რატიანის რეკომენდაცია

„სასურველია, რომ კვირაში ორჯერ მივიღოთ სხვადასხვა სახეობის თევზის პროდუქტი,“- ლევან რატიანის რეკომენდაცია

პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორმა ლევან რატიანმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ თევზის სასარგებლო თვისებებზე ისაუბრა:

„ნუტრიციოლოგებმა თევზი შეიტანეს იმ საკვებთა ნუსხაში, რომლებიც სიცოცხლის გამახანგრძლივებელ საკვებ ნივთიერებას წარმოადგენს. აღნიშნულიდან გამომდინარე სასურველია, რომ კვირაში ორჯერ მივიღოთ სხვადასხვა სახეობის თევზის პროდუქტი. ეს თავისთავად იწვევს მეტაბოლიზმის გაუმჯობესებას, ანტიოქსიდანტური სისტემის აქტივაციას, იმუნომოდულაციას.

პირველი, რაზეც კვირაში ორჯერ თევზის მიღება აისახება, ეს არის კანი. მას ენიჭება ელასტიურობა და რეგენერაციის მაღალი უნარი. ადამიანები უფრო მოგვიანებით ნაოჭდებიან.

თევზის მიღება ომეგა 3-ის შემცველობიდან გამომდინარე მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის რისკს ამცირებს. ასევე თევზი ხელს უწყობს გულის ნორმალური რიტმის შენარჩუნებას.

თევზი დადებითად მოქმედებს და ისეთი დაავადებების პრევენციას ახორციელებს, რომლებიც ჩვენს ორგანიზმში დეფექტურ იმუნიტეტს წარმოქმნის. ეს არის ე.წ. აუტოიმუნური დაავადებები.

თევზში შემავალი ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებები მეხსიერების გაუმჯობესებას უწყობს ხელს.“

ენდოკრინოლოგ ლაშა უჩავას თქმით, თევზის მიღება სასარგებლოა ჩვენი სისხლისთვისაც.

„თევზის მიღება ხელს უშლის სისხლძარღვებში ქოლესტერინის ფოლაქების ჩალაგებას, შესაბამისად გულ-სისხლძარღვთა სისტემის პათოლოგიის განვითარების რისკებს ამცირებს.

თევზში შემავალი ომეგა 3 ერთ-ერთი მაპროვოცირებელი ფაქტორია D ვიტამინის წარმოქმნის. ის ჩვენს ორგანიზმსა და გუნება-განწყობაზე დადებითად მოქმედებს.

თევზი დადებითად ზემოქმედებს თვალის ჯანმრთელობაზე,“- აღნიშნა ლაშა უჩავამ.

წყარო:​ „ექიმები“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე მოზარდებსა და მშობლებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, სირთულეების გამომწვევი ხშირად მშობლების მხრიდან ჭარბი კონტროლია:

„მშობელი ცდილობს ისევ მორჩილებაში ჰყავდეს ბავშვი. მისი აზრით, მისი კონტროლის და ზედამხედველობის ქვეშ უნდა ხდებოდეს ყველაფერი. ​ეს საქართველოში მუდმივად გრძელდება. ამას ასაკობრივი ზღვარი არ აქვს. ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება. ამაში უნდა დავეხმაროთ ჩვენ. ჩვენ არ უნდა დავუზიანოთ ეს საზღვრები, მუდმივად შეჭრა ხდება, როდესაც სულ აკონტროლებ. როდესაც გარდატეხის ასაკი იწყება, ავტონომიურობისკენ ხდება სწრაფვა. ის ისწრაფვის დამოუკიდებლობისკენ, მისი მოთხოვნილებები იცვლება.“

ნინო ნიბლაძე სამ ფაზას აღწერს, რომელსაც ბავშვი განვითარების გზაზე გაივლის:

„სამ ფაზას გადის ბავშვი. ​თავიდან არის შერწყმის ფაზა მშობელთან. მისი მოთხოვნილება არის სიყვარული, ჩახუტება, მოფერება. მეორე არის დიფერენციაციის ფაზა. მისი მოთხოვნილება უკვე არის ინტელექტუალური. ჩვენც უნდა მივიდეთ იქამდე, რომ ოდესღაც ისინი დაგვეწევიან და გაგვასწრებენ კიდევაც. ეს უნდა ვაღიაროთ. მშობელი ამას თითქმის არ აღიარებს. ის თვლის, რომ რადგან შვილზე უფროსია, მეტი გამოცდილება აქვს, იცის მეტი. ეს არის მისი გამოცდილება, მისი ცხოვრება. მის გამოცდილებაში სრულიად სხვა ადამიანები იყვნენ, სრულიად სხვა დროში. მშობელი უნდა იყოს ჰორიზონტალურ ურთიერთობაში შვილთან, არა - ვერტიკალურში.“

ნინო ნიბლაძის თქმით, როდესაც მშობელი ბავშვს აიძულებს, რომ მან მხოლოდ მას უსმინოს და უპირობოდ მიიღოს მისი რჩევები, ამით ის შვილს ცუდ მაგალითს აძლევს:

„მე - მშობელი ვაიძულებ, რომ მისმინოს და გაიზიაროს ჩემი რჩევები, იმიტომ, რომ მე მაქვს მეტი გამოცდილება. ​როდესაც ამას ვაკეთებ, რას ვაკეთებ რეალურად? რეალურად ზეწოლას ვახდენ მასზე. მე არ ვასწავლი მას მოსმენას. ჩემგან უნდა მიიღოს მოსმენის მაგალითი. მე ვაიძულებ, რომ შენ მომისმინე უპირობოდ. რა თქმა უნდა, ეს არ უნდა გავაკეთოთ.“

„მე თანდათან ვუშვებ ჩემს შვილს. უცებ კი არ ვუშვებ, ეს გაშვება ხდება თანდათან. ნდობის ხარისხი უკვე იქამდეა, რომ მე მას ვენდობი. როდესაც ის ღამე არ მოდის სახლში, ე.ი. უკვე არის იმ ასაკში, როდესაც პასუხისმგებელია თავის ქცევაზე. სრული პასუხისმგებლობა არის 18 წლის ასაკში, როდესაც ზრდასრული ჰქვია ადამიანს. ჩვენ ვაყალიბებთ მის დამოკიდებულებას ადამიანების მიმართ. ​ბავშვს უყალიბდება გარკვეული დამოკიდებულება გარკვეული ტიპის ადამიანებისადმი. მე უკვე ვიცი მისი განწყობა ვის მიმართ როგორია. შემთხვევით არ აღმოჩნდებიან ასეთი ადამიანები მის ცხოვრებაში. ვიდრე მართვადია, გარკვეული ჩარჩოები აუცილებელია. უნდა ისწავლოს ბავშვმა პატარაობიდანვე რაღაცაზე „არას“ თქმა,“ - აღნიშნულ თემებზე ნინო ნიბლაძე ტელეკომპანია „მაესტროს“ გადაცემაში „გამარჯობა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მაესტრო“

წაიკითხეთ სრულად