Baby Bag

„სასურველია, რომ კვირაში ორჯერ მივიღოთ სხვადასხვა სახეობის თევზის პროდუქტი,“- ლევან რატიანის რეკომენდაცია

„სასურველია, რომ კვირაში ორჯერ მივიღოთ სხვადასხვა სახეობის თევზის პროდუქტი,“- ლევან რატიანის რეკომენდაცია

პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორმა ლევან რატიანმა ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ თევზის სასარგებლო თვისებებზე ისაუბრა:

„ნუტრიციოლოგებმა თევზი შეიტანეს იმ საკვებთა ნუსხაში, რომლებიც სიცოცხლის გამახანგრძლივებელ საკვებ ნივთიერებას წარმოადგენს. აღნიშნულიდან გამომდინარე სასურველია, რომ კვირაში ორჯერ მივიღოთ სხვადასხვა სახეობის თევზის პროდუქტი. ეს თავისთავად იწვევს მეტაბოლიზმის გაუმჯობესებას, ანტიოქსიდანტური სისტემის აქტივაციას, იმუნომოდულაციას.

პირველი, რაზეც კვირაში ორჯერ თევზის მიღება აისახება, ეს არის კანი. მას ენიჭება ელასტიურობა და რეგენერაციის მაღალი უნარი. ადამიანები უფრო მოგვიანებით ნაოჭდებიან.

თევზის მიღება ომეგა 3-ის შემცველობიდან გამომდინარე მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის რისკს ამცირებს. ასევე თევზი ხელს უწყობს გულის ნორმალური რიტმის შენარჩუნებას.

თევზი დადებითად მოქმედებს და ისეთი დაავადებების პრევენციას ახორციელებს, რომლებიც ჩვენს ორგანიზმში დეფექტურ იმუნიტეტს წარმოქმნის. ეს არის ე.წ. აუტოიმუნური დაავადებები.

თევზში შემავალი ბიოლოგიურად აქტიური ნივთიერებები მეხსიერების გაუმჯობესებას უწყობს ხელს.“

ენდოკრინოლოგ ლაშა უჩავას თქმით, თევზის მიღება სასარგებლოა ჩვენი სისხლისთვისაც.

„თევზის მიღება ხელს უშლის სისხლძარღვებში ქოლესტერინის ფოლაქების ჩალაგებას, შესაბამისად გულ-სისხლძარღვთა სისტემის პათოლოგიის განვითარების რისკებს ამცირებს.

თევზში შემავალი ომეგა 3 ერთ-ერთი მაპროვოცირებელი ფაქტორია D ვიტამინის წარმოქმნის. ის ჩვენს ორგანიზმსა და გუნება-განწყობაზე დადებითად მოქმედებს.

თევზი დადებითად ზემოქმედებს თვალის ჯანმრთელობაზე,“- აღნიშნა ლაშა უჩავამ.

წყარო:​ „ექიმები“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

„როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში,“- ფსიქოლოგი თეო გუბიანური

ფსიქოლოგმა თეო გუბიანურმა ბავშვსა და მშობელს შორის უსაფრთხო მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„მიჯაჭვულობაში ვგულისხმობთ ემოციურ კავშირს. ეს კავშირი არ არის მხოლოდ ბავშვს და მშობელს შორის კავშირი, შეიძლება ეს იყოს ადამიანი, რომელიც ზრუნავს ბავშვზე. ჩვილობიდან იწყება მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბება. რა ფორმის იქნება მიჯაჭვულობა, ეს დამოკიდებულია მზრუნველ ადამიანზე. უსაფრთხო მიჯაჭვულობისას ბავშვს აქვს განცდა, რომ ვიღაც მასზე ზრუნავს და მხარს უჭერს. მას ეს შემდგომში განუზოგადდება გარემოზე, სამყაროზე. თუ მას ბავშვობიდან ასწავლეს, რომ ეს სამყარო და შენ ირგვლივ ადამიანები უსაფრთხოა და შეგიძლია ენდო, მას ეს გაჰყვება. მეორე ტიპის მიჯაჭვულობისას საფრთხის განცდაა. ეს მაშინ ხდება, როდესაც მას უვლიან, აჭმევენ, მაგრამ არ აქვთ მასთან ემოციური კავშირი.

ბავშვს რომ ვაწყენინებთ, გვგონია, რომ არაფერია, მეორე დღეს შემოვირიგებთ. ასე არ არის. იმას დრო უნდა, რომ ისევ გვენდოს. კარგად უნდა დავფიქრდეთ და დავგეგმოთ, როგორ მოვიპოვოთ ბავშვის ნდობა. ბავშვი რომ იზრდება, მიჯაჭვულობა, რომელიც ჩამოუყალიბდა, მოზარდობაში აისახება იმაზე, როგორ ურთიერთობას ამყარებს სხვებთან. შეიძლება ადამიანმა რაღაც მომენტში გადაიაროს არასანდო მიჯაჭვულობის ტრავმა, მოაგვაროს ამ ტრავმასთან თავისი ურთიერთობა.

ბავშვი რომ იბადება, ის იბადება და მან საერთოდ არ იცის ქცევის წესები, როგორ უნდა მოიქცეს. როდესაც ბავშვის ქცევაში რაღაც არ მოგვწონს, პირველ რიგში, მიზეზი ვეძებოთ ბავშვის ახლო გარემოში. თუ იქ ყველაფერი წესრიგშია, მერე მივადგეთ ბავშვს. პრობლემა ვეძებოთ ჩვენში, უფროსებში. პიროვნული თვისებები გენეტიკურად განპირობებულია, მაგრამ ნახევარს იღებს ბავშვი გარემოდან, ამიტომ გარემოს დიდი ყურადღება უნდა მივაქციოთ,“- მოცემულ საკითხზე თეო გუბიანურმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო „ფორტუნა“

წაიკითხეთ სრულად