Baby Bag

10 პროდუქტი, რომელიც აბერებს - ენდოკრინოლოგ შოთა ჯანჯღავას რეკომენდაციები

10 პროდუქტი, რომელიც აბერებს - ენდოკრინოლოგ შოთა ჯანჯღავას რეკომენდაციები

ენდოკრინოლოგმა შოთა ჯანჯღავამ ის 10 პროდუქტი დაასახელა, რომელიც დაბერების პროცესს აჩქარებს:

„უნდა გამოვყოთ რამოდენიმე პროდუქტი, რომელიც ჩვენს ჯანმრთელობაზე ძალიან ცუდ გავლენას ახდენს. პირველ რიგში, ეს არის ძეხვეული და შებოლილი პროდუქტები, რომელშიც დამატებულია ძალიან დიდი რაოდენობით ემულგატორები, რომლებიც ჩვენს ორგანიზმში მოხვედრის შემდეგ იწყებენ თავისუფალი რადიკალების ჩამოყალიბებას. თავისუფალი რადიკალები იწვევს ოქსიდაციურ სტრესს. ამ სტრესის ფონზე ჩვენი ორგანიზმი ცვლის მეტაბოლიზმს. ამის შედეგად მოსალოდნელია ადრეული დაბერების პროცესი. მეორე პროდუქტი არის მარილი, რომელიც ენდოკრინოლოგებს არ გვიყვარს. მას ორგანიზმში შემოაქვს ზედმეტი სითხე და შეშუპება თვალნათლივ არის სახეზე, რაც ხელს უწყობს დაბერების პროცესს. დღის განმავლობაში დაშვებულია 3-5 გრამი მარილის მიღება.

შემდეგი პროდუქტი არის შაქარი და ტკბილეული, რომელიც დამანგრევლად მოქმედებს ჩვენს ორგანიზმზე. შაქარი ნაწლავის მიკროფლორაზე ძალიან ცუდ ზეგავლენას ახდენს და სახეზე გვაქვს გამონაყარი, ალერგიული რეაქციებისკენ მიდრეკილება. ძალიან ცუდია შაქარი, ნამცხვარი, კანფეტები, ტკბილეული. მეოთხე პროდუქტი არის გაზირებული სასმელები, რომლებიც დიდი რაოდენობით გლუკოზას შეიცავს. გაზირების მომენტიც ცუდ გავლენას ახდენს კუჭ-ნაწლავზე. ის ცვლის ორგანიზმში მეტაბოლიზმს. მეხუთე არის ენერგეტიკული სასმელები, რომლის მიღებას კატეგორიულად არ ვეთანხმები. ის გაჯერებულია შაქრით, მასში დამატებულია მატონიზირებელი ნივთიერებები, ორგანიზმი ვერ ისვენებს, სულ გადაძაბულია და იფიტება. ეს გენეტიკურ მასალაზეც ახდენს გავლენას და დაბერების პროცესი მოდის. შემდეგი პროდუქტი არის ალკოჰოლური სასმელები. თრობა არ არის რეკომენდებული. ის ცუდ გავლენას ახდენს ჩვენს ნერვულ სისტემაზე. რამდენჯერაც არის თრობა, იმდენჯერ მცირდება ნერვული უჯრედების რაოდენობა ჩვენს ორგანიზმში. კიდევ უფრო ცუდია კოქტეილების მიღება.

ყველა ეს პროდუქტი, რომელიც ჩვენ ჩამოვთვალეთ კანზე ახდენს პირდაპირ გავლენას, იწვევს მის დანაოჭებას. ასევე ძალიან ცუდი პროდუქტია მცენარეული ცხიმები, როგორიცაა ჰიდროგენული ცხიმები, მაგალითად, მარგარინი. მსგავსი პროდუქტები ცვლის ორგანიზმში ცხიმების მეტაბოლიზმს. მეათე პროდუქტი, არის ტრანსცხიმების შემცველი პროდუქტები: ჩიფსები, კრეკერები. ჩიფსში იმდენი ცხიმია აკუმულირებული, რომ ის კატასტროფაა ორგანიზმისთვის. ბავშვებთან კატეგორიულად არ არის რეკომენდებული ჩიფსების მიცემა,“- აღნიშნულ საკითხზე შოთა ჯანჯღავამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ მივიტანოთ ეჭვი ყურის ანთებაზე და რა გავაკეთოთ ექიმთან ვიზიტამდე

როგორ მივიტანოთ ეჭვი ყურის ანთებაზე და რა გავაკეთოთ ექიმთან ვიზიტამდე

როგორ მივიტანოთ ეჭვი ყურის ანთებაზე და რა გავაკეთოთ ექიმთან ვიზიტამდე, - აღნიშნულის შესახებ პედიატრი თამარ ობგაიძე ​წერს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

„პატარა ყურის დიდი პრობლემები უხშირესად მაშინ იწყება, როცა პატარას სასუნთქი გზების მწვავე ინფექცია ემართება. რატომ ემართებათ ადრეული ასაკის ბავშვებს ოტიტი ხშირად? იმიტომ, რომ მათი ყურის ანატომია მოზრდილისაგან განსხვავებულია. იმისათვის, რომ ეს თავისებურება გავიგოთ, მოდი, ცოტა ყურის ანატომიის შესახებ მოგიყვებით, რაც სურათზე კარგად ჩანს.


ყური მოიცავს გარეთა ყურს - (ნიჟარა, გარეთა სასმენი მილი), შუა ყურს, სადაც დაფის აპკი და მის უკან 3 პატარა სასმენი ძვალია და შიგნითა ყურს, სადაც წონასწორობის ორგანო - ლოკოკინაა მოთავსებული.

შუა ყური შიგნითა სასმენი მილით ცხვირხახასთანაა დაკავშირებული. ამ მილს ევსტაქის მილი ეწოდება. მისი დანიშნულებაა შუა ყურში შესაბამისი წნევის უზრუნველყოფა, შუა ყურიდან სითხის გადმოდინება. ბავშვებში ის გაცილებით უფრო მოკლე და ფართოა, ვიდრე მოზრდილებს აქვთ, ამიტომ ცხვირ-ხახიდან ინფექცია ადვილად გადადის შუა ყურისაკენ და მის ანთებას იწვევს.

აი, როგორ შეიძლება მიიტაანოთ ეჭვი ყურის ანთებაზე

უხშირესად ეს პრობლემა სასუნთქი გზების ინფექციის ფონზე იწყება - გაჭედილი, ცხვირი, სიცხე, ხველა და უცებ მოულოდნელი ჭირვეულობა, ძუძუს წოვისას ტირილი ძლიერდება, პატარა თავს ანებებს წოვას, შეიძლება შენიშნოთ ყურიდან ჩირქოვანი გამონადენი - აი, ყურის ანთების მთავარი ნიშნები.

გასულ საუკუნეში გავრცელებული მიდგომა - ბავშვის ყურებზე ხელის დაჭერით ოტიტზე ეჭვის მიტანა სარწმუნო მაინცადამანიც არ არის. ატირებულ, გაჭირვეულებულ ბავშვს ხელი სადაც არ უნდა შეახოთ, მაინც იტირებს. ამიტომ ოტიტის დიაგნოზს ექიმი გამოკვლევით სვამს. სპეციალური ხელსაწყოს, ოტოსკოპის საშუალებით ის გარეთა სამენ მილს და დაფის აპკს დაათვალიერებს. თუ ეჭვი შუა ყურში სითხის არსებობაზეა, შესაძლოა, ტიმპანომეტრიაც დაგიგეგმოთ. კვლევის ეს მეთოდი დაფის აპკის მოძრაობას სწავლობს და ადგენს, არის თუ არა სითხე შუა ყურში.

რა გართულებებს შეიძლება ველოდოთ ყურის ანთების დროს

დაფის აპკის გახეთქვა;

სმენის გაუარესება, რამაც თავის მხრივ, შესაძლოა, ადრეული ასაკის ბავშვის მეტყველების შეფერხება გამოიწვიოს;

ინფექციის გავრცელება - საერთო სისხლძარღვებით ინფექცია შესაძლოა, ირგვლივმდებარე ძვლებისა და თავის ტვინისაკენ გავრცელდეს და ანთება გამოიწვიოს.

როგორ ვმკურნალობთ ოტიტს

მწვავე ოტიტის შემთხვვევათა დიდი ნაწილი ვირუსულია, ამიტომ ყველა შემთხვევაში ანტიბიოტიკი არ ინიშნება. აუცილებელია ბავშვზე დაკვირვება. ანტიბიოტიკების განსაკუთრებულ შემთხვევებშია საჭირო.
ეს ის შემთხვევაა, რასაც „მოვიცადოთ და ვნახოთ“ ჰქვია.
ანტიბიოტიკი უპირობოდ ინიშნება ადრეული ასაკის პატარებში, ასევე მოზრდილ ბავშვებში ყურის ორხმრივი ანთებისას, მაღალი ცხელების და ყურიდან ჩირქოვანი გამონადენის შემთხვევაში.

პირველ რიგში, აუცილებელია ვმართოთ ტკივილი. ამისათვის პატარას პარაცეტამოლი ან იბუპროფენი უნდა მისცეთ.
შეგიძლიათ ტკივილგამაყუჩებელი წვეთებიც გამოიყენოთ. ოღონდ არ დაგავიწყდეთ, ჩაწვეთებამდე, მედიკამენტი ხელში შეათბეთ - ცივი ხსნარის ყურში ჩაწვეთებამ შეიძლება თავბრუსხვევა გამოიწვიოს.
არ გამოიყენოთ ყურში ჩასაწვეთებლად სპირტი - მას ნაზი დაფის აპკის დაზიანება შეუძლია.
ტკივილის დროს ნამდვილი შვებაა თბილი კომპრესი ყურის არეში.

როგორ ავიცილოთ თავიდან ყურის ანთება

კვებეთ ჩვილი ძუძუთი - დედის რძე მდიდარია იმუნურის სიტემის დაცვის ფაქტორებით და ამცირებს სასუნთქი გზების ვირუსული ინფექციებით ავადობის რისკს.
თუ პატარა ხელოვნურ კვებაზეა, ნუ მისცემთ მას საკვებს დაწოლილი მდგომარეობაში.
ხშირად გაანიავეთ ბინა, არ მოწიოთ თამბაქო იქ, სადაც ბავშვია.
თუ პატარას ადენოიდების პრობლემა აქვს, გაესაუბრეთ თქვენს ექიმს შესაბამისი მკურნალობის საკითხებზე.

აი, რაზე უნდა გაამახვილოთ ყურადღება ექიმთან საუბრისას

ხომ არ ტირის პატარა წოვის დროს;

აქვს თუ არა ცხელება;

აქვს თუ არა გამონადენი ყურიდან;

​ჰქონდა თუ არა სასუნთქი გზების დაზიანების ნშნები (ცხვირიდან გამონადენი, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება, ხველა) ყურის ტკივილის დაწყებამდე,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

წაიკითხეთ სრულად