Baby Bag

„ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ეკრანზე,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

„ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ეკრანზე,“- პედიატრი თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ ბავშვის უჭმელობის მიზეზებზე ისაუბრა და მშობლებს ბავშვის სწორი კვების ჩამოსაყალიბებლად საინტერესო რჩევები მისცა:

„საკმაოდ ხშირია უჭმელობაზე მომართვა, თუმცა ასეთი დიაგნოზი არ არსებობს. არსებობს უმადობა, რომელიც შეიძლება დაკავშირებული იყოს კონკრეტულ ნოზოლოგიასთან. ბავშვი იღებს დიდი რაოდენობით ნახშირწყლებს, სვამს გაზიან ტკბილ სასმელებს, იღებს შოკოლადს. ის ამ საკვები პროდუქტებით იღებს იმდენ კალორიას, რომ მთელი დღის განმავლობაში აღარ ჭამს. ენერგეტიკულად კმაყოფილდება, მაგრამ მისთვის მავნე ნივთიერებებს იღებს. ამიტომ მაქსიმალურად ბალანსირებულად უნდა ვკვებოთ ბავშვი.“

თემურ მიქელაძის თქმით, ბავშვმა კვერცხი თავისუფლად შეიძლება მიიღოს ყიყლიყოს სახით:

„თუ ბავშვი კვერცხს იღებს ყიყლიყოს სახით, შეიძლება მან ეს თავისუფლად მიიღოს, მაგრამ დიდხანს ნადუღი არ უნდა იყოს ზეთში. ზეთიც უჯერი ცხიმოვანი მჟავების წყაროა. პრაქტიკულად ბავშვმა კვირაში 2-ჯერ ან 3-ჯერ უპრობლემოდ შეიძლება მიიღოს ყიყლიყო, თუ ის სწორად არის დამუშვებული. რძის ნაწარმი არის D ვიტამინის წყარო, იგივე ყველი, კარაქი. ხორცი არის ცხიმში ხსნადი ვიტამინების წყარო, როგორებიცაა A, D და K ვიტამინები."

„ბავშვი უნდა მოვამზადოთ დღის განმავლობაში სამჯერადი, ოთხჯერადი და ზოგიერთ შემთხვევაში ექვსჯერადი-შვიდჯერადი კვებისთვის. ბავშვი მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა სხვა გასართობზე. საკმაოდ მაღალ პროცენტში ხდება, როდესაც ბავშვი ჭამს და თან დამოკიდებულია პლანშეტზე, სხვადასხვა ელექტრონულ გამღიზიანებლებზე. მშობელი და ბავშვი კვების დროს მაქსიმალურად ორიენტირებული უნდა იყოს კვებაზე და არა ტელევიზორზე. სჯობს, არ ჭამოს ბავშვმა, ჩააგდოს ეს კვება, ორი კვირა, ერთი თვე ასე გავიჭირვოთ და გამოუმუშავდება მას ის ჩვევა, რომ არ იყოს დამოკიდებული სხვა ელექტრონულ გამღიზიანებელზე. ბავშვის კვებითი ჩვევის ჩამოყალიბება არის მშობლის სამუშაო,“- აღნიშნულ საკითხზე თემურ მიქელაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია

აღმოვაჩინე, რომ ჩემი შვილები ზუსტად ჩემნაირები არიან და ეს ძალიან რთულია. მახსენდება, ბავშვობაში როგორი ხმაურიანი ვიყავი და ბევრ კითხვას ვსვამდი, ჩემს უფროს დას მოსვენებას არ ვაძლევდი და ჩემთან თამაშს ვთხოვდი. მე სათამაშოებს ვამტვრევდი, ჩემს სახელს კედელზე ვწერდი და მოუსვენრად ვიქცეოდი. ოთხიდან ათ წლამდე ჩემს თავს მოლაყბე, მშფოთვარე, ხმაურიან და ქაოტურ ადამიანად დავახასიათებდი.

ჩემი აღზრდაც არათანმიმდევრული იყო, რამაც ქცევითი პრობლემები შემიქმნა. ჩემი და მშვიდი და მოწესრიგებული ბავშვი იყო, მე კი მისგან აბსოლუტურად განვსხვავდებოდი. ჩემი მშობლები ასაკოვნები იყვნენ, როდესაც გავჩნდი, ისინი ბევრს მუშაობდნენ და ჩემთან თამაშის ენერგია არ ჰქონდათ.

შესაძლოა, ჩემს შემთხვევაში კარმამ იმოქმედა, რადგან ჩემს შვილებში ჩემს ბავშვობას ვხედავ. ისინი ხმაურიანები და მოუსვენრები არიან. ჩემი შვილები გამუდმებით ერთმანეთს ეჯიბრებიან, თუ ვინ უფრო მეტად მიიქცევს ხმაურით სამეზობლოს ყურადღებას. საბედნიეროდ, ჩემი შვილები არ იზრდებიან გარემოში, სადაც მათი ენერგია უგულებელყოფილია. ჩვენ მათ ყოველთვის ვეთამაშებით და ვცდილობთ ჩვენი ენერგია გავუზიაროთ. თუმცა, აღმოვაჩინე, რომ ეს ენერგია არ მაქვს, მიუხედავად იმისა, რომ ბევრად ახალგაზრდა ვარ, ვიდრე დედაჩემი ჩემი ბავშვობის პერიოდში იყო. ყოველთვის ვფიქრობდი, რომ დედა უგულებელყოფდა ჩემს სურვილებს და ცუდად მექცეოდა, თუმცა ახლა კარგად მესმის მისი.

ცხრა წელია დიასახლისი დედა ვარ... ჩემი შვილებისთვის ხშირად მითხოვია აბაზანის კარს მოშორებოდნენ, როდესაც შიგნით ვიყავი. ტელეფონზე საუბრისას ისინი ყოველთვის მოდიან, თავიანთი ამბების მოსაყოლად. არ მაქვს არცერთი წამით მშვიდად დაჯდომის შესაძლებლობა, რადგან ჩემს შვილებს ყოველწამიერად ვჭირდები. დისტანციური სწავლების პირობებში ოთახიდან-ოთახში დავრბივარ, რათა შევამოწმო, რას აკეთებენ ჩემი შვილები და როგორ მიმდინარეობს სწავლის პროცესი.

ჩემი შვილი ყველაფერს აკეთებს იმისთვის, რომ თავიდან აიცილოს საშინაო დავალება. მეც ასეთი ვიყავი. ჩემი ქალიშვილი არასდროს წყვეტს საუბარს, მეც ასე ვიქცეოდი. ის ყურადღების მისაქცევად ტირის, მეც ასე ვტიროდი. იმის გათვალისწინებით, რომ ისინი ჩემნაირები არიან, წარმომიდგენია, რა რთული წლები მელის წინ, როდესაც თინეიჯერები გახდებიან. საბედნიეროდ, მათთან ურთიერთობის ყველა ხრიკი ვიცი და იმედი მაქვს, შეცდომებს არ დავუშვებ.

წყარო: ​Moms.com

წაიკითხეთ სრულად