Baby Bag

რატომ უნდა მივიღოთ სანტეს ულაქტოზო რძე?

რატომ უნდა მივიღოთ სანტეს ულაქტოზო რძე?

რძე რომ შეუცვლელი პროდუქტია, როგორც ბავშვთა, ისე მოზარდთა კვებაში, ამაზე დიდი ხანია თანხმდებიან მეცნიერები და ექიმები, მაგრამ... არსებობს ფაქტორები, რომლებიც მსოფლიო მოსახლეობის არც თუ ისე პატარა ნაწილს აწუხებს და რასაც საბოლოოდ კვების რაციონიდან რძის და რძის შემცველი პროდუქტების ამოღებამდე მივყავართ.

არის თუ არა ეს გზა სწორი და რა შეცდომებს ვუშვებთ რაციონიდან რძის ამოღებით?

ყურყური, მუცლის შებერილობა, დისკომფორტი - ეს ის ხშირი ნიშნებია, რომლებიც მოზრდილი პოპულაციის ნახევარზე მეტს რძის მიღების შემთხვევაში უვითარდება და ამას ლაქტოზის აუტანლობას უკავშირებენ.

რა არის ლაქტოზა ან რა მოვლენაა ლაქტოზის აუტანლობა?

აღმოჩნდა, რომ: ლაქტოზა რძის შაქარია, იგი შედის როგორც ნატურალური რძის შემადგენლობაში, ისე რძის პროდუქტებში. თუმცა რძისგან განსხვავებით, რძის პროდუქტებში ლაქტოზა გაცილებით მცირე რაოდენობით გვხვდება.

ლაქტოზის აუტანლობა მოზრდილ ადამიანთა უმეტესობისათვის ფიზიოლოგიური მოვლენაა. სწორედ ამიტომ ქართულ ბაზარზე უკვე არსებობს პირველი ქართული ნატურალური ულაქტოზო რძე სანტესგან. აქამდე მწირად, მაგრამ მაინც გვხვდებოდა დახლებზე უცხოური წარმოების ულაქტოზო რძე. რატომ გახდა აუცილებელი ულაქტოზო რძის საქართველოში წარმოება და რა კვებითი ღირებულებების მატარებელია აღნიშნული პროდუქტი, ამის შესახებ რძის მწარმოებელი კომპანია „სანტე ჯი-ემ-თი პროდუქტების“ წარმოების ხარისხის მენეჯერს ლაშა მანძულაშვილს ვესაუბრეთ:

- ბატონო ლაშა, რატომ გახდა აუცილებელი ულაქტოზო რძის წარმოება საქართველოში?

- ჩვენი კომპანია, როგორც მომხმარებელზე ორიენტირებული წარმოება, მუდმივი მონიტორინგის საფუძველზე მუდმივად სთავაზობს მომხმარებელს ინოვაციურ პროდუქციას. მსოფლიოში საშუალოდ ყოველი მეხუთე ბავშვი ლაქტოზის აუტანლობით იბადება. ლაქტოზის აუტანლობა ძალიან გავრცელებული პრობლემაა ჩვენი პოპულაციისთვისაც. აღმოჩნდა, რომ ეს პრობლემა ხშირია არა მარტო მოზრდილებში, არამედ ბავშვთა ასაკშიც. გარკვეული კვლევების საფუძველზე, მივედით გადაწყვეტილებამდე, ქართველი მომხმარებლისათვის შეგვეთავაზებინა ადგილობრივი ულაქტოზო რძე. ეს სიახლეა არა მარტო საქართველოსთვის, არამედ ამიერკავკასიის ქვეყნებისთვისაც. მოგეხსენებათ, ულაქტოზო რძის წარმოება ყველა ქვეყანაში არ ხდება, თუმცა მსოფლიო მოსახლეობის დიდ ნაწილს სწორედ ლაქტოზის აუტანლობა აწუხებს. გრძელვადიანი უცხოური ულაქტოზო რძის ნაცვლად ჩვენ უკვე გვაქვს ადგილობრივი, ახალი პროდუქტი - რძე „მსუბუქი დღე“, რომელიც არ შეიცავს ლაქტოზას. მოგეხსენებათ, რამდენად მნიშვნელოვანია ბავშვთა კვებაში ენდემური პროდუქტის მოხმარება, მით უმეტეს, თუ ეს პროდუქტი ყველა კვებით ღირებულებას აკმაყოფილებს.

- ბატონო ლაშა, რითი განსხვავდება ულაქტოზო რძე და მისი კვებითი ღირებულება ჩვეულებრივი რძისაგან?

- ლაქტოზის გაუვნებელყოფა რძეში ხდება სპეციალური ტექნოლოგიის წყალობით. რაც საშუალებას გვაძლევს ერთდროულად გავანთავისუფლოთ რძე ლაქტოზისაგან ისე, რომ რძემ შეინარჩუნოს ყველა კვებითი ღირებულება. ულაქტოზო რძე ინარჩუნებს ყველა იმ ნივთიერებას, რომელიც აუცილებელია მიკროელემენტების დღიური ნორმის შესავსებად. თამამად შეიძლია ვთქვათ, რომ სანტეს ულაქტოზო რძის წყალობით შეგვიძლია ლაქტოზის აუტანლობასთან დაკავშირებულ ყველა პრობლემას ისე ვებრძლოთ, რომ ამავდროულად ყოველდღიურად მივიღოთ სრულფასოვანი რძე. ულაქტოზო რძე ჩვეულებრივისაგან განსხვავებით ოდნავ მოტკბო გემოთი გამოირჩევა, რაც ხშირად უფრო მოსწონთ კიდეც როგორც პატარებს, ისე მოზრდილებს.

- კონტროლის რა მექანიზმს გადის ულაქტოზო რძე დახლებამდე?

- ყველაზე მნიშვნელოვანი მაინც ისაა, რომ წარმოების პროცესს „ადამიანის ხელი არ ეხება“. პროცესი მთლიანად სპეციალიზებული დანადგარების მეშვეობით კონტროლდება. როგორც წარმოების, ისე შეფუთვის მექანიზმი საშუალებას იძლევა დახლებზე მივიღოთ 100%-ით სუფთა და ამავდროულად სასარგებლო პროდუქტი.

სტანდარტულად, როგორც სანტეს ყველა პროდუქტი, მათ შორის ულაქტოზო რძეც, გადის ხარისხის მკაცრ კონტროლს, რაც გულისხმობს მიკრობიოლოგიურ და ფიზიკო-ქიმიურ ანალიზს. ყოველი პარტია მოწმდება ლაქტოზის შემცველობაზეც. მინდა დარწმუნებული იყოს სანტეს მომხმარებელი, რომ წარმოებიდან დახლებზე პროდუქცია მთელი რიგი კვლევების შემდეგ ხვდება.

წარმოების ხარისხის მენეჯერი:

ლაშა მანძულაშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სიმართლე პანდემიაზე: ნუ მოვატყუებთ ერთმანეთს ფუჭი იმედებით, ვთქვათ პირდაპირ...“ - ბოჭორიშვილის კლინიკის დირექტორი დავით გადელია

„სიმართლე პანდემიაზე: ნუ მოვატყუებთ ერთმანეთს ფუჭი იმედებით, ვთქვათ პირდაპირ...“ - ბოჭორიშვილის კლინიკის დირექტორი დავით გადელია

ბოჭორიშვილის კლინიკის დირექტორი დავით გადელია სოციალურ ქსელში პანდემიის შესახებ შეულამაზებელ სიმართლეს გვაცნობს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

„სიმართლე პანდემიაზე - ​ნუ მოვატყუებთ ერთმანეთს ფუჭი იმედებით, ვთქვათ პირდაპირ: პირველი, ძალიან მნიშვნელოვანი ბრძოლა, რომელიც გულისხმობდა უხილავი მტრისგან თავდასაცავი მაღალი ზღუდის აშენებას- წავაგეთ! ვერ ვაშენებთ იმ სიმაღლის ზღუდეს (აცრილთა პროცენტს ვგულისხმობ), რომ თავი სრულად დავიცვათ. რაც შევქმენით კი შეაკავებს მტერს ნაწილობრივ, მაგრამ არასრულფასოვნად. წავაგეთ არა მე, არა ნებისმიერმა პასუხისმგებელმა მოქალაქემ, არა გამყრელიძემ ან მთავრობამ, წააგო ქვეყანამ და წააგო გაუნათლებლობის, უმეცრების, სიბნელის, უბრალოდ- რეგვენობის მაღალი მაჩვენებლის გამო!

ჩემმა სათაყვანებელმა ქვეყანამ, რომლის განათლებულობითაც, თუნდაც 3 ათეული წლის წინ ისე ვამაყობდი, რომ მზად ვიყავი ნებისმიერ ქვეყანას შევდარებოდი! განათლებაზე, მოქალაქეობრივ პასუხისმგებლობაზე ტესტი ვერ ჩავაბარეთ... კი ბატონო, კარგია და ჩემთვის ძალიან მნიშვნელოვანი, რომ არ გავცდით ადამიანის უფლებების ჩარჩოებს, მაგრამ ვერც ალტერნატიული ეფექტური მოტივატორები მოინახა. არც ლოტომ უშველა და ვერც კარდაკარ სიარული შველის. ჩემთვის მიუღებელია ასეთი შედარება, რომელსაც ხშირად ჩემი მეგობრებიც იყენებენ- „ის მთავრობა რომ ყოფილიყო, ეს ლიდერი რომ ყოფილიყო ყველანი 3-3ჯერ ვიქნებოდით აცრილები!!" . ასეთი შედარება ჩემთვის ერთ საერთო ნიშნულამდე მიდის- "სტალინი რომ ყოფილიყო"-მდე. წარმოვიდგენ რა მეთოდებითაც ვიქნებოდით სამ-სამჯერ აცრილები და ამის მთქმელი მეგობრებისგან განსხვავებით, კმაყოფილების ნაცვლად მზარავს!

მოკლედ დასკვნა ასეთია: დემოკრატიის ამ ეტაპზე, ჩვენი ქვეყნის განათლება-სირეგვენის მაჩვენებელი ისეთია, როგორიც პროცენტებში გამოისახა..

რა არის ბრძოლის მეორე ეტაპი? რა ახალი რედუტებია მტერთან საბრძოლველად? ესაა მედიკამენტები, რომელსაც კაცობრიობა ნელ- ნელა იგონებს და წლის ბოლომდე სხვადასხვა მოქმედების იქნება წარმოდგენილი. ახლავე ვამბობ: ​მედიკამენტები იქნება დეფიციტური მთელი მსოფლიოსთვის და საშინლად ძვირი! ახლაც ვხმარობთ ციტოკინური შტორმის წინააღმდეგ გარკვეულ მედიკამენტებს, რომელიც ერთი სრულყოფილი გადასხმა (წონის გათვალისწინებით) 7-8 ათასი ლარი ჯდება. ქვეყანამ დონაციით შემოიტანა ტაბლეტური, შედარებით ცოტა სუსტი სხვა მედიკამენტი, რომელსაც ასევე სტაციონარულად ვიყენებთ და კურსი 7 ათას დოლარამდე უჯდება ქვეყანას. შემოვა მონოკლონური ანტისხეულების შემცველი მედიკამენტები, რომელთა მიღება ამბულატორიულად შეიძლება და ერთ კურსს უცხოელი ფარმკომპანიები 5-6 ათას დოლარზე ნაკლებად არ გაყიდიან. წლის ბოლოსთვის კი ანტივირუსული მედიკამენტიც უნდა იყოს, რომლის ფასიც ალბათ ამ რეესტრში, ანუ რიგითი მოქალაქისთვის მიუწვდომელი იქნება!

რაში ადარდებს ფასი უპასუხისმგებლო ობივატელს??! „კეთილი ინებოს და სახელმწიფომ იზრუნოს, მეკუთვნის!" არანაირი განცდა იმისა, რომ ეს ქვეყანა ჩვენია, რომ ასე უყაირათოდ დახარჯული ფული ჩვენს შვილებს ან ჩვენს მშობლებს,თუნდაც ჩვენ გვაკლდება არაა! ის რაც სსრკ-ს დროს შეიძლება გამართლებული იყო- „დიდი ამბავი, თუ რუსეთის ფინანსებს გამოვჭამთ", საკუთარი ქვეყნის შემთხვევაში მავნებლობაა. „რატომაა ქვეყნის მიერ წამლების ყიდვა უყაირათობა?"- იკითხავს რეგვენი ანტივაქსერი. იმიტომ, რომ ბევრად უფრო იაფად და ურისკოდ შეიძლებოდა დაავადების თავიდან აცილება! ახლა ამ ძვირფასმა წამლებმაც შეიძლება არ გვიშველოს. მე არ მინახავს არცერთი აუცრელი მძიმე ავადმყოფი, რომელიც ჩაუკირკიტებდა ამ საკმაოდ მძიმე მედიკამენტების ანოტაციას და წარმოშობას- ვინ დაეძებს, ოღონდ იყოს! მაშინ, როცა ვაქცინების მოლეკულურ დონეზე ანალიზს ითხოვენ. ეს მედიკამენტები არაა ახალი შექმნილი, ასე რომ ენდობით? თუ გგონიათ, რომ მედიკამენტის შექმნა უფრო ადვილია, ვიდრე ვაქცინის და იგივე დროში შექმნილი ვაქცინა არ ინდობა?

ჩვენს დაუცველობას ემატება უახლოეს სამეზობლოში კატასტროფული ეპიდსიტუაცია, ახალი შტამები.. როგორ ფიქრობთ, რამდენ ხანში გადმოვა ეს მდგომარეობა ჩვენთან იმ ქვეყნიდან, სადაც მილიონამდე ჩვენი ნათესავ მეგობარია? არაფერს ვამბობ ტურიზმზე, რომელიც ბევრი ჩვენი თანამემამულისთვის ძირითადი საარსებო წყაროა,“- აღნიშნავს დავით გადელია. 

წაიკითხეთ სრულად