Baby Bag

როგორ შევაპაროთ ბავშვს საკვები, რომელიც არ უყვარს? - ექიმების საინტერესო რჩევები მშობლებს

როგორ შევაპაროთ ბავშვს საკვები, რომელიც არ უყვარს? - ექიმების საინტერესო რჩევები მშობლებს

მედიკოსები მშობლებს ურჩევენ, რომ სასარგებლო პროდუქტებისადმი ბავშვის ინტერესის გასაღვივებლად სხვადასხვა ხრიკს მიმართონ. ექიმების განცხადებით, სასარგებლო პროდუქტების ჭამას მშობლებმა გართობის სახე უნდა მისცენ:

„სასარგებლო პროდუქტების ჭამას უნდა მივცეთ გართობის სახე. შეგვიძლია პროდუქტი დავჭრათ ნამცხვრის ფორმების საშუალებით. შეგვიძლია ამოვჭრათ დათუნიები, გულები, ვარკვლავები. თუ კვერცხი არ უყვარს ბავშვს და ვაჩვენებთ, აი, როგორი გული გვაქვს და რა ლამაზია, ის აუცილებლად შეჭამს. მოხარშული კვერცხისგან შეგვიძლია დავამზადოთ ძალიან ლამაზი საკვები.“

ექიმების თქმით, ბავშვი პროდუქტების შეძენისას ჩვენთან ერთად უნდა იყოს და ყიდვის პროცესში მონაწილეობა მიიღოს:

„პროდუქტების საყიდლად როდესაც წახვალთ, ბავშვიც უნდა წაიყვანოთ. ხილ-ბოსტნის განყოფილებიდან თვითონ აირჩიოს ის, რაც მოსწონს. შემდეგ ამ ყველაფერს სახლში მიიტანთ, ბავშვს აქვს განცდა, რომ თვითონ იყიდა. მას უჩნდება სურვილი, რომ თავისი არჩეული დააგემოვნოს და გასინჯოს. ჩემს უმცროს შვილს არ უყვარდა ყველი. მამაჩემმა გადაწყვიტა ასეთი რამ, რომ ყველის საყიდლად როდესაც მიდის, სანდრო მიჰყავს, რომ აარჩიოს. ჩვენს უბანში ყველა ყველის გამყიდველმა იცის, რომ სანდრო მიდის, არის დიდი კონკურენცია. ეს რამდენიმეს დაიწუნებს და მერე აარჩევს ხოლმე. მან დაიწყო ყველის ჭამა, სხვათა შორის.“

„ზოგიერთი მშობელი ბავშვს ეუბნება: „თუ კარგად მოიქცევი, თუ ამას მიირთმევ, მე შენ გაჭმევ შოკოლადს. ამის შემდეგ ბავშვს აუცილებლად გაუჩნდება დამოკიდებულება, რომ ტკბილეული არის საუკეთესო საჭმელი, რომელიც ამ უვარგისი საკვების მიღების შემდეგ უნდა მიირთვას,“- აღნიშნული რჩევები მედიკოსებმა მშობლებს ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ მისცეს.

წყარო: ​„ექიმები“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ,“ - შალვა ამონაშვილი

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ეგოისტური აღზრდის შესახებ ისაუბა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ბავშვთან ურთიერთობაში არაცნობიერად ავლენენ ეგოიზმს:

„ვიდრე შენ არ შეიცვლები, შენი აღზრდა არ შეიცვლება. შენ გინდა, რომ შენი ბავშვი შენ მიირგო. რაც ცხოვრებაც შენ გაიარე, რა გამოცდილებაც შენ შეგექმნა, ის განზოგადება შენთვის ჭეშმარიტებაა და გინდა, რომ ბავშვი ამ ჭეშმარიტებას დაექვემდებაროს. თუ გადის იქიდან, აუკრძალავ, უყვირი, შეიძლება გაულაწუნო კიდეც, ვის როგორი ხასიათი აქვს იმაზეა დამოკიდებული ეს. ეს არის აღზრდის ეგოიზმი, არაცნობიერი ეგოიზმი. განა გინდა, რომ ასეთი ეგოისტი იყო, არ გინდა, მაგრამ ქვეცნობიერად გინდა, რომ ბავშვი შენს სასარგებლოდ ცხოვრობდეს.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვებთან თითის ქნევით და მუქარით საუბარი არ არის რეკომენდებული:

„ვიტყვით ხოლმე, რომ ბავშვები ჩვენი ყვავილები არიან, ჩვენი მომავალი არიან. რატომ ჩვენი? თავიანთი მომავალი არ არიან? რატომ ჩვენი მომავალი? რამდენი ბავშვია გზააბნეული, ჩვენგან შეზღუდული და რაღაცით დაჩაგრული, მაგრამ ჩვენ ამას ვერ ვხედავთ. „არ მოიქცე ისე, მოიქეცი ასე, არ წახვიდე, არ მიხვიდე,“ - მბრძანებლობაა სახლში. ეს არის პედაგოგიკა თითის ქნევით. ძალიან საშიში თითია საჩვენებელი თითი, ყველაზე გაუზრდელი თითია ჩვენს თითებს შორის. ნაცვლად იმისა, რომ გზა უჩვენო ბავშვს, თითს უქნევ. თითის ქნევა რა არის? მუქარაა. ბავშვები იზრდებიან ჩვენს ავტორიტარიზმში. გვგონია, რომ ბავშვს თუ მაგრად არ ჩაიჭერ ხელში, ის ხელიდან გაგისხლტება და თავზე დაგაჯდება მერე.“

შალვა ამონაშვილმა აღნიშნა, რომ თუ ბავშვს კულტურას და ზნეობას არ ჩავუნერგავთ, ის უფროსებისადმი პატივისცემას არ გამოიჩენს:

„ბავშვი თავზე დაგაჯდება მაშინ, როდესაც გონიერს არ გახდი მას, კულტურას და ზნეობას არ ჩაუნერგავ. სამაგიეროდ, შიშს ჩაუნერგავ, მორჩილებას ჩაუნერგავ, შენს აზრებს ჩაუდებ თავში, ნაცვლად იმისა, რომ თავისი აზრები განავითაროს. გამოვიდა, რომ ბავშვი ჩვენ მივიმსგავსეთ. როგორც ჩვენ ვართ, ისეთები გვინდა, რომ იყვნენ ბავშვები. განვითარდება ქვეყანა ასეთი ბავშვებით?“

„თქვენი ბავშვები არიან მოვლენები. თუ ბავშვი მოვლენაა და თუ ის თავისი გზით მოვიდა, თავის თავში ეს გზა ჩადებულია, თუ იმას ყველაფერი შეუძლია, მაშინ როგორ უნდა მოვექცეთ ამ ბავშვს სახლში ან სკოლაში? ბრძანებებით არ შეიძლება, თანასწორობით! დიდს დიდი გამოცდილება აქვს, ნაკითხობა აქვს, ცხოვრება გავლილია, პატარა მინდობილია ამ დიდზე. ჩვენ არც კი უნდა ვაგრძნობინოთ, რომ მე დიდი ვარ და შენზე მეტი ვიცი, უნდა გავუტოლოთ თავი,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: აზროვნების აკადემია

წაიკითხეთ სრულად