Baby Bag

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ იმ მშობლებს, რომლებსაც ხორცის შეძენის საშუალება არ აქვს, საინტერესო რჩევები მისცა და ის პროდუქტები დაასახელა, რომლებიც მსგავს შემთხვევაში ხორცის ჩანაცვლების შესაძლებლობას იძლევა:

„ბავშვების გარკვეული ნაწილი პრინციპულად არ ჭამს ხორცს. მეორე ნაწილს არ აქვს ხელმისაწვდომობა. მშობლები, რომლებიც ამბობენ, რომ არ მაქვს საშუალება სისტემატურად ვაჭამო ხორცი ჩემს შვილს, მეკითხებიან, როგორ მოიქცნენ. ჩვენ შეგვიძლია ეს ჩვენთვის უფრო ხელმისაწვდომი პროდუქტებით გადავფაროთ. შეგვიძლია უფრო ხელმისაწვდომი, ადვილად შეთვისებადი ცილა გამოვიყენოთ, მაგალითად, კვერცხი. ლობიოში არსებული რკინა ხორცში არსებული რკინის ეკვივალენტი არ არის. დაახლოებით 10-20-30-ჯერ უფრო ადვილად შევითვისებთ ამას ხორციდან, მაგრამ თუ გვჭირდება საპირწონე, გამოვიყენოთ ცოდნა. გამომშრალი ლობიო გამოვიყენოთ კერძად, წვნიანადაც, სალათების შემადგენლობაში მწვანეფოთლოვან ბოსტნეულთან ერთად, ჩვენ შევძლებთ რკინის როლის გაძლიერებას.“

„გამოვიყენოთ სოკო, თუ ის უფრო ხელმისაწვდომია. გამოვიყენოთ უხეშად დაფქვილი ხორბალი, დამბალი ხორბალი, მარცვლეული, ბურღულეული იმისთვის, რომ ბავშვის ორგანიზმი შევავსოთ. არის თუ არა რძის ნაწარმი ხორცის ალტერნატივა? არა! ზოგიერთ შემთხვევაში ანტაგონიზმიც კი არის. კალციუმი და რკინა შეთვისებისას ჩხუბობენ და სჯობს, რომ მათ შორის ინტერვალი იყოს ორი საათი. შეგვიძლია გამოვიყენოთ სხვადასხვა სახის თხილეული,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

„ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს... არ შეეფერება ეს ჩვენს პედაგოგიკას,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, სკოლასთან დაკავშირებული პრობლემები ბავშვთან დიალოგის გზით მოაგვარონ:

„თუ ბავშვი გეტყვით თქვენ, რომ მე ხვალ სკოლაში წასვლა აღარ მინდა, რომელი ჭკვიანი დედა ეტყვის იმას, რომ აღარ გინდა და მაშინ ითამაშე აგერ, კნუტები არიან სახლში და მათთან ითამაშე და იყავი როგორც გინდაო. რომელი მამა ეტყვის ამას ბავშვს?! იქნებ დავსხდეთ, ბრძნულად განვიხილოთ, რატომ არ გვინდა სკოლა? რითი შეგვაწუხა სკოლამ? ამხანაგები არ გვყავს კარგი? გზა არის ძალიან შორი? როდესაც ამ მიზეზს გამოვამზეურებთ, ადვილად შეიძლება განუმარტო ბავშვს როგორ შეიძლება ამ მიზეზის მოშორება. ჩვენ მიზეზებს არ ვამზეურებთ და პირდაპირ ვეუბნებით ბავშვს: როგორთუ არ გინდა სკოლაში?! ზოგჯერ ვეუბნებით: კარგი, ნუ წახვალ! ერთიც და მეორეც არასერიოზული მოქმედებაა. გამოვარკვიოთ მიზეზები და რაღაცას გამოვიგონებთ ჩვენ.

არ იყოს ჩხუბი, არ იყოს ნერვიულობა, არ იყოს ძალდატანება, არ იყოს წივილ-კივილი, არ იყოს ბავშვის ცემა! დიდი ბოდიში, მაგრამ ზოგიერთ ოჯახს აქვს ეს ტენდენცია, რომ ბავშვს წამოარტყას, დაუყვიროს, დასაჯოს ამგვარად. ეს აღარ არის ჩვენი ბავშვებისთვის ღირსება. არ შეეფერება ჩვენს პედაგოგიკას, ჩვენს დღევანდელს ცხოვრებას ასეთი ქცევები.

ეს წარსულს ჩავაბაროთ. გოგებაშვილიც ამბობდა, ეს არ გააკეთოთო. ეს იყო მეცხრამეტე საუკუნე და მეოცე საუკუნის დასაწყისი. XXI საუკუნეში, ჩემო ძვირფასებო, ასეთი მეთოდები ნიშნავს იმას, რომ ჭაში ჩავცვივდეთ,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

წყარო: ​„ამონაშვილის აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად