Baby Bag

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

რა პროდუქტები უნდა მისცეთ ბავშვს, როდესაც ხორცის შეძენის შესაძლებლობა არ გაქვთ? - მარი მალაზონიას რჩევები მშობლებს

ნუტრიციოლოგმა მარი მალაზონიამ იმ მშობლებს, რომლებსაც ხორცის შეძენის საშუალება არ აქვს, საინტერესო რჩევები მისცა და ის პროდუქტები დაასახელა, რომლებიც მსგავს შემთხვევაში ხორცის ჩანაცვლების შესაძლებლობას იძლევა:

„ბავშვების გარკვეული ნაწილი პრინციპულად არ ჭამს ხორცს. მეორე ნაწილს არ აქვს ხელმისაწვდომობა. მშობლები, რომლებიც ამბობენ, რომ არ მაქვს საშუალება სისტემატურად ვაჭამო ხორცი ჩემს შვილს, მეკითხებიან, როგორ მოიქცნენ. ჩვენ შეგვიძლია ეს ჩვენთვის უფრო ხელმისაწვდომი პროდუქტებით გადავფაროთ. შეგვიძლია უფრო ხელმისაწვდომი, ადვილად შეთვისებადი ცილა გამოვიყენოთ, მაგალითად, კვერცხი. ლობიოში არსებული რკინა ხორცში არსებული რკინის ეკვივალენტი არ არის. დაახლოებით 10-20-30-ჯერ უფრო ადვილად შევითვისებთ ამას ხორციდან, მაგრამ თუ გვჭირდება საპირწონე, გამოვიყენოთ ცოდნა. გამომშრალი ლობიო გამოვიყენოთ კერძად, წვნიანადაც, სალათების შემადგენლობაში მწვანეფოთლოვან ბოსტნეულთან ერთად, ჩვენ შევძლებთ რკინის როლის გაძლიერებას.“

„გამოვიყენოთ სოკო, თუ ის უფრო ხელმისაწვდომია. გამოვიყენოთ უხეშად დაფქვილი ხორბალი, დამბალი ხორბალი, მარცვლეული, ბურღულეული იმისთვის, რომ ბავშვის ორგანიზმი შევავსოთ. არის თუ არა რძის ნაწარმი ხორცის ალტერნატივა? არა! ზოგიერთ შემთხვევაში ანტაგონიზმიც კი არის. კალციუმი და რკინა შეთვისებისას ჩხუბობენ და სჯობს, რომ მათ შორის ინტერვალი იყოს ორი საათი. შეგვიძლია გამოვიყენოთ სხვადასხვა სახის თხილეული,“- აღნიშნულ საკითხზე მარი მალაზონიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

„ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება,“ - ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე

ფსიქოთერაპევტი ნინო ნიბლაძე მოზარდებსა და მშობლებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე საუბრობს. მისი თქმით, სირთულეების გამომწვევი ხშირად მშობლების მხრიდან ჭარბი კონტროლია:

„მშობელი ცდილობს ისევ მორჩილებაში ჰყავდეს ბავშვი. მისი აზრით, მისი კონტროლის და ზედამხედველობის ქვეშ უნდა ხდებოდეს ყველაფერი. ​ეს საქართველოში მუდმივად გრძელდება. ამას ასაკობრივი ზღვარი არ აქვს. ბავშვი დაბადებიდან არის პიროვნება, რომელსაც თავისი პირადი საზღვრები თანდათან უყალიბდება. ამაში უნდა დავეხმაროთ ჩვენ. ჩვენ არ უნდა დავუზიანოთ ეს საზღვრები, მუდმივად შეჭრა ხდება, როდესაც სულ აკონტროლებ. როდესაც გარდატეხის ასაკი იწყება, ავტონომიურობისკენ ხდება სწრაფვა. ის ისწრაფვის დამოუკიდებლობისკენ, მისი მოთხოვნილებები იცვლება.“

ნინო ნიბლაძე სამ ფაზას აღწერს, რომელსაც ბავშვი განვითარების გზაზე გაივლის:

„სამ ფაზას გადის ბავშვი. ​თავიდან არის შერწყმის ფაზა მშობელთან. მისი მოთხოვნილება არის სიყვარული, ჩახუტება, მოფერება. მეორე არის დიფერენციაციის ფაზა. მისი მოთხოვნილება უკვე არის ინტელექტუალური. ჩვენც უნდა მივიდეთ იქამდე, რომ ოდესღაც ისინი დაგვეწევიან და გაგვასწრებენ კიდევაც. ეს უნდა ვაღიაროთ. მშობელი ამას თითქმის არ აღიარებს. ის თვლის, რომ რადგან შვილზე უფროსია, მეტი გამოცდილება აქვს, იცის მეტი. ეს არის მისი გამოცდილება, მისი ცხოვრება. მის გამოცდილებაში სრულიად სხვა ადამიანები იყვნენ, სრულიად სხვა დროში. მშობელი უნდა იყოს ჰორიზონტალურ ურთიერთობაში შვილთან, არა - ვერტიკალურში.“

ნინო ნიბლაძის თქმით, როდესაც მშობელი ბავშვს აიძულებს, რომ მან მხოლოდ მას უსმინოს და უპირობოდ მიიღოს მისი რჩევები, ამით ის შვილს ცუდ მაგალითს აძლევს:

„მე - მშობელი ვაიძულებ, რომ მისმინოს და გაიზიაროს ჩემი რჩევები, იმიტომ, რომ მე მაქვს მეტი გამოცდილება. ​როდესაც ამას ვაკეთებ, რას ვაკეთებ რეალურად? რეალურად ზეწოლას ვახდენ მასზე. მე არ ვასწავლი მას მოსმენას. ჩემგან უნდა მიიღოს მოსმენის მაგალითი. მე ვაიძულებ, რომ შენ მომისმინე უპირობოდ. რა თქმა უნდა, ეს არ უნდა გავაკეთოთ.“

„მე თანდათან ვუშვებ ჩემს შვილს. უცებ კი არ ვუშვებ, ეს გაშვება ხდება თანდათან. ნდობის ხარისხი უკვე იქამდეა, რომ მე მას ვენდობი. როდესაც ის ღამე არ მოდის სახლში, ე.ი. უკვე არის იმ ასაკში, როდესაც პასუხისმგებელია თავის ქცევაზე. სრული პასუხისმგებლობა არის 18 წლის ასაკში, როდესაც ზრდასრული ჰქვია ადამიანს. ჩვენ ვაყალიბებთ მის დამოკიდებულებას ადამიანების მიმართ. ​ბავშვს უყალიბდება გარკვეული დამოკიდებულება გარკვეული ტიპის ადამიანებისადმი. მე უკვე ვიცი მისი განწყობა ვის მიმართ როგორია. შემთხვევით არ აღმოჩნდებიან ასეთი ადამიანები მის ცხოვრებაში. ვიდრე მართვადია, გარკვეული ჩარჩოები აუცილებელია. უნდა ისწავლოს ბავშვმა პატარაობიდანვე რაღაცაზე „არას“ თქმა,“ - აღნიშნულ თემებზე ნინო ნიბლაძე ტელეკომპანია „მაესტროს“ გადაცემაში „გამარჯობა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მაესტრო“

წაიკითხეთ სრულად