Baby Bag

„ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც 45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები,” - ჟურნალისტი თამუნა გომართელი

„ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც 45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები,” - ჟურნალისტი თამუნა გომართელი

ჟურნალისტმა თამუნა გომართელმა ქართული მენტალიტეტისთვის დამახასიათებელი თავისებურებების შესახებ ისაუბრა:

„მენტალიტეტი ადამიანში ფორმირდება ბევრი რამის შედეგად. პირველი არის ოჯახის წიაღი, მეორე - მშობლების მაგალითი, მესამე - შთაბეჭდილებები და ინტელექტი, ერუდიცია, წიგნიერება. ყველაზე მთავარი არის ოჯახი. ძალიან კარგია, რომ სიკვდილამდე ვართ უზომოდ მიჯაჭვული ოჯახზე, ვზრუნავთ მშობლებზე, სირცხვილია და გასაკიცხია, რომ არ გამოიჩინო ყურადღება მშობლების მიმართ, მაგრამ ამ მედალს მეორე მხარეც აქვს. ვიცნობ ადამიანებს, რომლებსაც ​45 წლის ასაკში უწევთ ნებართვის აღება მშობლებისგან, ნათესავებისგან, მეზობელი ლამარასგან, რომ თავის ცხოვრებაში მიიღონ მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები და რამე შეცვალონ.“

თამუნა გომართელის თქმით, მამაკაცებსა და ქალებს საზოგადოებამ კონკრეტული ფუნქციები მიანიჭა და განუსაზღვრა, რა უნდა აკეთონ:

„მამაკაცებსა და ქალებს საზოგადოებამ მივანიჭეთ კონკრეტული ფუნქციები. გენდერის მხრივ განვუსაზღვრეთ მათი საკეთებელი საქმეები. მოლოდინებიც განსხვავდება. მე ვიცნობ ადამიანს, რომელსაც არ აქვს ორატორული ნიჭი, არ არის თამადა, არ უყვარს თრობა და ღვინო, მაგრამ ეს ხომ არამამაკაცურია, რომ სუფრაზე სადღეგრძელო არ თქვას.“

„ტრადიციები ჰგავს ერთ დიდ სკივრს, რომელშიც ადამიანები მთელი ცხოვრების განმავლობაში დაგროვილ ნივთებს ყრიდნენ. პრობლემა ის კი არ არის, რომ ეს სკივრი არსებობს. პრობლემა ის არის, რომ ჩვენ არასდროს აზრად არ მოგვდის, რომ ეს სკივრი დავალაგოთ. არასოდეს შევდგებით საზოგადოებად, ვერ გავიზრდებით, თუ არ გადავხედავთ, რა გვჭირდება იქიდან და რა - არა,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამუნა გომართელმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „პრაიმშოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პრაიმშოუ“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად