Baby Bag

„რაიმე ცალკე საგანი, სქესობრივი აღზრდა იქნება ეს თუ რაიმე სხვანაირი აღზრდა, არ არის საჭირო,“ - მარინა კაჭარავა

„რაიმე ცალკე საგანი, სქესობრივი აღზრდა იქნება ეს თუ რაიმე სხვანაირი აღზრდა, არ არის საჭირო,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ სექსუალური აღზრდის პრობლემატიკაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სექსუალური ქცევა ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ქცევაა, რომლის გაკონტროლება მნიშვნელოვანია:

„სექსუალურმა რევოლუციამ გამოიწვია ნაადრევ ასაკში სექსუალური გამოცდილების დაწყება, რამაც გამოიწვია ფეხმძიმობები, აბორტები და ა.შ. ამერიკის შეერთებულ შტატებში იყო ასეთი პროგრამა: „მხოლოდ თავშეკავება.“ მათ პირიქით დაიწყეს, ასწავლიდნენ მხოლოდ თავშეკავებას. თავშეკავება არის მხოლოდ ადამიანისთვის დამახასიათებელი. „არას“ თქმა შეუძლია მხოლოდ ადამიანს. ​ბავშვებს ბავშვობიდანვე ასწავლიან როგორ თქვან „არა,“ როგორ გააკონტროლონ ქცევა. ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ქცევა არის სექსუალური ქცევა. მისი გაკონტროლება პირდაპირ კავშირშია მორალთან.“

მარინა კაჭარავას თქმით, ადამიანი ცხოველისგან მორალით განსხვავდება:

„მორალით განსხვავდება ადამიანი ცხოველისგან. ამ უკანასკნელს ეს არ სჭირდება არაფერში. თუ ეს იქნება სწავლება მორალური, ზნეობრივი, ოჯახზე, წმინდა სიყვარულზე, გამრავლებაზე, და-ძმობაზე, მეგობრობაზე ორიენტირებული, რატომაც არა. ბიოლოგიის, ანატომიისა და ფიზიოლოგიის სახელმძღვანელოში, ​ერთი დისციპლინის ქვეშ ამის სწავლება აბსოლუტურად აუცილებელი და მიზანშეწონილია. რაიმე ცალკე საგანი, სქესობრივი აღზრდა იქნება ეს თუ რაიმე სხვანაირი აღზრდა, არ არის საჭირო. ამის ფოკუსში ამოღება და ამის ცენტრალურ ფიგურად ქცევა არ არის საჭირო.“

„თუ ამბობ, რომ ხელები, ფეხები, თვალები, მაშინ ისე ასწავლე, როგორც ხელები, ფეხები და თვალები, როგორც სხვა სისტემები, ორგანოები. კარგად უნდა ასწავლო ეს, ყოველგვარი ეგზალტაციის, აჟიოტაჟის და მასხარაობის გარეშე. გენიტალიების გამოტანა ფართო ეკრანზე, ლაპარაკი იმაზე, რომ აქ არის სიამოვნების ზონა, ჩემი აზრით, არის აბსოლუტურად არასაჭირო ინფორმაცია. ​11-12 წლამდე ლატენტურია სექსუალობა. რატომ ვაღვიძებთ მას? რა საჭიროა?!“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად