Baby Bag

„რაიმე ცალკე საგანი, სქესობრივი აღზრდა იქნება ეს თუ რაიმე სხვანაირი აღზრდა, არ არის საჭირო,“ - მარინა კაჭარავა

„რაიმე ცალკე საგანი, სქესობრივი აღზრდა იქნება ეს თუ რაიმე სხვანაირი აღზრდა, არ არის საჭირო,“ - მარინა კაჭარავა

ფსიქოლოგმა მარინა კაჭარავამ სექსუალური აღზრდის პრობლემატიკაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ სექსუალური ქცევა ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ქცევაა, რომლის გაკონტროლება მნიშვნელოვანია:

„სექსუალურმა რევოლუციამ გამოიწვია ნაადრევ ასაკში სექსუალური გამოცდილების დაწყება, რამაც გამოიწვია ფეხმძიმობები, აბორტები და ა.შ. ამერიკის შეერთებულ შტატებში იყო ასეთი პროგრამა: „მხოლოდ თავშეკავება.“ მათ პირიქით დაიწყეს, ასწავლიდნენ მხოლოდ თავშეკავებას. თავშეკავება არის მხოლოდ ადამიანისთვის დამახასიათებელი. „არას“ თქმა შეუძლია მხოლოდ ადამიანს. ​ბავშვებს ბავშვობიდანვე ასწავლიან როგორ თქვან „არა,“ როგორ გააკონტროლონ ქცევა. ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი ქცევა არის სექსუალური ქცევა. მისი გაკონტროლება პირდაპირ კავშირშია მორალთან.“

მარინა კაჭარავას თქმით, ადამიანი ცხოველისგან მორალით განსხვავდება:

„მორალით განსხვავდება ადამიანი ცხოველისგან. ამ უკანასკნელს ეს არ სჭირდება არაფერში. თუ ეს იქნება სწავლება მორალური, ზნეობრივი, ოჯახზე, წმინდა სიყვარულზე, გამრავლებაზე, და-ძმობაზე, მეგობრობაზე ორიენტირებული, რატომაც არა. ბიოლოგიის, ანატომიისა და ფიზიოლოგიის სახელმძღვანელოში, ​ერთი დისციპლინის ქვეშ ამის სწავლება აბსოლუტურად აუცილებელი და მიზანშეწონილია. რაიმე ცალკე საგანი, სქესობრივი აღზრდა იქნება ეს თუ რაიმე სხვანაირი აღზრდა, არ არის საჭირო. ამის ფოკუსში ამოღება და ამის ცენტრალურ ფიგურად ქცევა არ არის საჭირო.“

„თუ ამბობ, რომ ხელები, ფეხები, თვალები, მაშინ ისე ასწავლე, როგორც ხელები, ფეხები და თვალები, როგორც სხვა სისტემები, ორგანოები. კარგად უნდა ასწავლო ეს, ყოველგვარი ეგზალტაციის, აჟიოტაჟის და მასხარაობის გარეშე. გენიტალიების გამოტანა ფართო ეკრანზე, ლაპარაკი იმაზე, რომ აქ არის სიამოვნების ზონა, ჩემი აზრით, არის აბსოლუტურად არასაჭირო ინფორმაცია. ​11-12 წლამდე ლატენტურია სექსუალობა. რატომ ვაღვიძებთ მას? რა საჭიროა?!“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა კაჭარავამ გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

წაიკითხეთ სრულად