Baby Bag

„როდესაც ადამიანს შენი შურს, უნდა ეცადო, რომ მისმა დამოკიდებულებამ არ დაგანგრიოს,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ შურიან ადამიანებთან ურთიერთობისა და მათ მიმართ სწორი დამოკიდებულების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, უნდა ვეცადოთ, რომ ჩვენ მიმართ არსებულმა შურმა და ბოღმიანმა განწყობამ არ დაგვანგრიოს:

„როდესაც შენი შურს ადამიანს, უნდა ეცადო, რომ შენ მისმა დამოკიდებულებამ არ დაგანგრიოს. ეს არის ყველაზე მთავარი. როდესაც შურით არის ადამიანი შეპყრობილი და გექიშპება, შურის ბიძაშვილი არის ბოღმა. როდესაც ადამიანებს შურთ, მერე პარალელურად დაბოღმილები არიან ხოლმე. მათ სიყვარული უქრებათ იმ ადამიანისა, ვისიც შურთ. პირიქით, ბოროტება უდევთ გულში იმ ადამიანის მიმართ. თქვენ უნდა ეცადოთ, რომ მისმა შურმა და ბოღმამ თქვენ არ გაგანადგუროთ და თქვენ არ დაგანგრიოთ.

თქვენ უნდა ეცადოთ, რომ ამ ყველაფერს ზემოდან მოექცეთ და მიუხედავად მისი შურისა, ბოღმისა და იმ ქიშპობისა, რომელსაც თქვენ მიმართ ავლენს, თქვენ მისდამი მაინც სიყვარული შეინარჩუნოთ. ეს არ არის იოლი. მე კარგად ვიცი, რომ არ არის იოლი, რასაც გირჩევთ, მაგრამ იცოდეთ, რომ შესაძლებელია. ქრისტემ სწორედ ამისკენ მოგვიწოდა და ამის მაგალითი მოგვცა ჩვენ თავად თავისი ცხოვრებით. ამიტომ, ეცადეთ, რომ დიდსულოვნება, სიყვარული, სითბო დაანახვოთ ასეთ ადამიანს. ჩვენ ქრისტიანები ვართ და აუცილებლად ვილოცოთ ასეთი ადამიანისთვის,“- აღნიშნა მამა საბა ჭიკაიძემ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვმა რომ გაგვაბრაზა, მაშინვე ყვირილზე და ჩხუბზე კი არ გადავიდეთ, ჩავრთოთ გონება, გავიხსენოთ, რომ ის ბავშვია,“- ნინო ამონაშვილი

„ბავშვმა რომ გაგვაბრაზა, მაშინვე ყვირილზე და ჩხუბზე კი არ გადავიდეთ, ჩავრთოთ გონება, გავიხსენოთ, რომ ის ბავშვია,“- ნინო ამონაშვილი

ფსიქოლოგმა ნინო ამონაშვილმა ემოციების მართვის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„პირველი ეტაპი, რაც აუცილებლად უნდა გავიაროთ, არის, რომ გავაცნობიეროთ, რა ემოცია გვეუფლება ჩვენ. ბევრია ასეთი ​ადამიანი, რომელიც გაბრაზებულია, შეწუხებულია, მაგრამ არ აღიარებს, რომ მას პრობლემა აქვს. ასეთ ადამიანს ვერც ჩვენ დავეხმარებით და ვერც ის დაეხმარება თავის თავს. პირველ რიგში, ვაღიაროთ, რომ რაღაც გვაწუხებს. როდესაც პირველადი ემოცია გვეუფლება, დავფიქრდეთ, რა ემოციაა ეს.“

ნინო ამონაშვილის თქმით, მშობლებს და ბავშვებს უჭირთ საკუთარ ემოციებზე საუბარი:

„ხშირად, როდესაც მშობლებს და ბავშვებს ვეკითხებით, რა ემოცია ეუფლებათ, უჭირთ დასახელება. ხანდახან ამბობენ, რომ უსამართლობა აწუხებთ. ეს ემოცია არ არის. არ იციან ადამიანებმა ემოციის დასახელება. მეორად ემოციაზე გადასასვლელად მთავარია, რომ გონება ჩავრთოთ. მარტო აღგზნებულ ემოციურ მდგომარეობაში კი არ უნდა ვიყოთ, უკვე გონება დავამატოთ.​ ბავშვმა რომ გაგვაბრაზა, მაშინვე ყვირილზე და ჩხუბზე კი არ გადავიდეთ, ჩავრთოთ გონება, გავიხსენოთ, რომ ის ბავშვია, გავიხსენოთ, რომ გვიყვარს.“

„მეორე ეტაპია უკვე, თუ რას ვაკეთებთ. გავაცნობიერე, რომ გავბრაზდი, მაგრამ ახლა აღარ ვიცი, რა გავაკეთო. ​აქ ბევრი სხვადასხვა მეთოდია და ყველა ადამიანმა თავად უნდა იპოვოს, რომელია მასთან ყველაზე ახლოს. ზოგისთვის შეიძლება ეს იყოს ათამდე დათვლა და ღრმად სუნთქვა. შეიძლება ათამდე დათვლით ისე დავმშვიდდე, მივხვდე, რომ არ მინდა ბავშვთან ჩხუბი. ზოგისთვის მნიშვნელოვანია, რომ განმარტოვდეს, ცალკე ოთახში გავიდეს. ზოგს ძალიან შველის ფიზიკური აქტივობა. ყველას სხვადასხვა მეთოდი აქვს. ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო მეთოდია, რომ გავიღიმოთ, მიმიკები შევიცვალოთ. თუ ცუდ ხასიათზე ვარ და გაბრაზებული ვარ, ძალით გავიღიმებ. გაღიმებამ შეიძლება ძალიან შეცვალოს განწყობა,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნინო ამონაშვილმა რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ რადიო ფორტუნა

წაიკითხეთ სრულად