Baby Bag

„მეუღლე ჩვენთვის არის ღმერთი, რომელიც ჩვენი ერთგულია, ჩვენთვის სიკეთეა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

„მეუღლე ჩვენთვის არის ღმერთი, რომელიც ჩვენი ერთგულია, ჩვენთვის სიკეთეა,“ - დეკანოზი შალვა კეკელია

დეკანოზმა შალვა კეკელიამ ღალატის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანი, რომელიც მეუღლეს ღალატობს სინდისის წინააღმდეგ მიდის და მას გონება დაბნელებული აქვს:

„როგორი საშინელებაა ადამიანს რომ უყურებ და ნაღალატები გაქვს შენი მეუღლისთვის. შენ გიღალატია მისთვის და შენმა მეუღლემ ეს ყველაფერი არ იცის. ის გეფერება, უყვარხარ, მაინც შენზე ზრუნავს. შენ გტანჯავს სინდისი, რომ უყურებ და ვეღარც უყურებ ამას. სინდისმა გაიღვიძა შენში. როდესაც ღალატობდი, მაშინ სინდისი არ გქონდა. თუ სინდისი გქონდა, ვერ უღალატებდი შენს მეუღლეს. იმ ცოდვამ გაღალატებინა მისთვის. დაბნელებული რომ გქონდა გონება, იმიტომ უღალატე შენს მეუღლეს.

მეუღლე ჩვენთვის არის ღმერთი, რომელიც ჩვენი ერთგულია, ჩვენთვის სიკეთეა. ასე, როდესაც ადამიანი ღმერთს ღალატობს და მერე მისი სინდისი იწყებს გამოფხიზლებას და გონების თვალი ადამიანს ეხილება, მერე ძალიან უჭირს ადამიანს ამ ყველაფრის ყურება. ღმერთის ღალატი საშინელებაა. ღმერთის ღალატი მარტო ღმერთის უარყოფა კი არ არის, ღმერთის ღალატია ნებისმიერი ცოდვა, რომელსაც ადამიანი ჩაიდენს. ღმერთს შევთხოვოთ: „მაპატიე, საშინლად ვიქცეოდი, საშინელ სიბილწეებს ჩავდიოდი.“ ღმერთი ყველაფერს გაპატიებს, ის ყველაფრის მპატიებელია, თუ ადამიანს აქვს სწორი სინანული,“- აღნიშნა მამა შალვა კეკელიამ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

როდის არის ბავშვის სიმორცხვე პრობლემა

უცხო ადამიანებთან ან ახალ გარემოში მოხვედრისას, სიმორცხვე ბავშვის ბუნებრივი რეაქციაა. მნიშვნელოვანია მან იცოდეს ახლობელი და უცხო ადამიანების გარჩევა და ისიც, რომ მათთან განსხვავებული ურთიერთობა უნდა ჰქონდეს: გამოიჩინოს სიფრთხილე, უფრო მეტად ენდოს ახლობლებს და ნაკლებად - უცხოებს. 

ბუნებრივია, ჩნდება კითხვა: როდის არის ბავშვის სიმორცხვე ნორმალური მოვლენა და როდის ხდება საჭირო დახმარება? როგორ უნდა ამოიცნოს მშობელმა სირთულე და როგორ მოიქცეს ასეთის არსებობის შემთხვევაში? სიმორცხვე პრობლემაა, როდესაც:

  • ის ხელს უშლის ბავშვს სხვა ადამიანებთან (უფროსებთან თუ თანატოლებთან) ურთიერთობის პროცესში;
  • აფერხებს სხვადასხვა სოციალურ გარემოში (ბაღში, სკოლაში) მისი ადაპტაციისა და ფუნქციონირების პროცესს.
  • აუარესებს ბავშვის ემოციურ მდგომარეობას, რაც უარყოფითად აისახება მისი ცხოვრების სხვადასხვა ასპექტზე.
  • აღნიშნული სირთულეების გამო ბავშვს უყალიბდება უარყოფითი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე;
  • უჭირს მეგობრების შეძენა და შენარჩუნება;
  • უჭირს საკუთარი შესაძლებლობების სრულად რეალიზება.      


ავტორი: ირინე დოღაძე

წყარო: თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

წაიკითხეთ სრულად