Baby Bag

„ეს არის ჩემი რჩევების ნუსხა დედებისთვის... მინდა გავუზიარო მათ, რას ვაკეთებ ხოლმე სახლში ფორმაში ყოფნისთვის,“- თიკა ფაცაციას რჩევები დედებს

„ეს არის ჩემი რჩევების ნუსხა დედებისთვის... მინდა გავუზიარო მათ, რას ვაკეთებ ხოლმე სახლში ფორმაში ყოფნისთვის,“- თიკა ფაცაციას რჩევები დედებს

ტელეწამყვანმა თიკა ფაცაციამ, რომელიც სამი შვილის დედაა დედებს თავის მოვლისა და ჯანსაღი კვების შესახებ საინტერესო რჩევები მისცა:

„მე 18 წლის გავხდი დედა. იმ პასუხისმგებლობამ, რომ მე უკვე დედა ვხდებოდი, ჩემში ბევრი რამ გააღვიძა. დამოუკიდებელი ვიყავი სრულიად. ღამე არავის არ ვაძლევდი უფლებას, რომ დამხმარებოდა. მე ვუკეთებედი ყველაფერს ბავშვს, აუცილებლად ბუნებრივ კვებაზე უნდა მყოლოდა. ამ გადასახედიდან ძალიან როლში ვიყავი შეჭრილი. ცოტა ზედმეტად მკაცრიც ვიყავი, ალბათ. ცოტა ზედმეტაც ჩართულიც ვიყავი ბავშვის ცხოვრებაში. ეს ნელ-ნელა გამოვასწორე მეორეზე და კიდევ უფრო მესამეზე. მე მოვიტანე ჩემი რჩევების ნუსხა დედებისთვის. რადან ამბობთ, რომ ფორმაში ვარ, მინდა გავუზიარო მათ, რას ვაკეთებ ხოლმე სახლში ამისთვის.“

„ყველაფერი იწყება წყლით. სადაც მაქვს შესაძლებლობა, რომ წყალი დავლიო, ყველგან ვსვამ ხოლმე. ყველა კოსმეტოლოგი ამას გვირჩევს. დიდ ბოთლში ვასხამ ხოლმე წყალს. გამოვდივარ ამ დიდი ბოთლით. იმდენად მინდა, რომ დროზე დაიცალოს, ძალიან ხშირად ვსვამ ხოლმე. შემდეგი რჩევა არის ყველასთვის. ეს არის სახის ნიღაბი, რომელიც მზადდება შემდეგნაირად: ვირჩევთ მწიფე ბანანს, დაჭყლიტეთ ნახევარი ბანანი. ამას დავამატებთ ნახევარ მწიფე ავოკადოს, კარგად ავურიოთ. ამას დავამატებთ ერთ სუფრის კოვზ ზეითუნის ზეთს. მიღებული მასა უნდა დავიდოთ სახეზე. მე ზოგჯერ თაფლსაც ვუმატებ ხოლმე. კიდევ მაქვს ერთი რჩევა თქვენთვის. ვამზადებ ხოლმე სმუზის. ამისთვის დაგვჭირდება კეფირი, კენკრა, თაფლი, დარიჩინი და ლიმონი. ამ ინგრედიენტებს ვაბლენდერებთ და შეგვიძლია მივირთვათ,“- აღნიშნულ საკითხებზე თიკა ფაცაციამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „მთავარი ექიმი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„მთავარი ექიმი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

რატომ არ აწყობენ იაპონელი ბავშვები ისტერიკას?

იაპონელი ხალხის თვისებები მსოფლიოში ბევრ ადამიანს აღაფრთოვანებს. ისინი უდიდეს ტრაგედიებს შესაშური სტოიციზმით ხვდებიან. იაპონელები საკუთარ თავზე კონტროლს თითქმის არასდროს კარგავენ. ისინი სხვებისადმი ყოველთვის პატივისცემას იჩენენ და სამსახურეობრივი მოვალეობის შესრულებისასაც ეთიკურ ნორმებს არასდროს ღალატობენ.

იაპონელი ზრდასრულების მსგავსად ბავშვებიც ძალიან მშვიდები და გაწონასწორებულები არიან. ისინი ისტერიკას არ აწყობენ და საკუთარ თავზე კონტროლს არ კარგავენ. როგორ ახერხებენ იაპონელები ბავშვებში მსგავსი დისციპლინის ჩამოყალიბებას? ჩვენს სტატიაში სწორედ ამ საკითხს განვიხილავთ.

იაპონიაში ოჯახის სხვადასხვა თაობის წარმომადგენლებს შორის განსაკუთრებული ურთიერთობაა ჩამოყალიბებული. მოხუცებსა და ახალგაზრდებს შორის ურთიერთობა ემპათიური და სიყვარულით სავსეა. იაპონელები თვლიან, რომ მოხუცებს უდიდესი სიბრძნე აქვთ და მათ ყურადღებით უნდა უსმინონ. თავის მხრივ, ასაკოვანი ადამიანები ბავშვებს ზრდასრულებივით ექცევიან. ისინი ბავშვების ცხოვრებაში წინამძღოლის როლს ასრულებენ და არა ინსპექტორის ან დამსჯელის. ეს ყოველივე უფროსებსა და ბავშვებს შორის ჰარმონიული ურთიერთობის ჩამოყალიბებას უწყობს ხელს.

იაპონელებს დიდი ოჯახებისადმი უდიდესი პატივისცემა აქვთ, თუმცა არსებობს საზღვრები, რომლებსაც მკაცრად იცავენ. მათთვის მიუღებელია, რომ ბავშვის აღზრდასა და მოვლაზე პასუხისმგებლობა ბებია-ბაბუას დაეკისროს, მხოლოდ იმიტომ, რომ მშობლებს დრო არ აქვთ.

იაპონელები თვლიან, რომ ბავშვთან დამოკიდებულება მოსიყვარულე უნდა იყოს. ისინი ნეგატიურად უყურებენ ყვირილს. მშობლები ბავშვებს სამყაროსთან ურთიერთობას და სხვების გრძნობების დაფასებას ასწავლიან. როდესაც ბავშვი ცუდად იქცევა, იაპონელი მშობლები უკმაყოფილებას ჟესტით ან მზერით გამოხატავენ. ამგვარად ისინი ბავშვს მიანიშნებენ, რომ მისი ქცევა მიუღებელია. ისინი ხშირად იყენებენ ფრაზებს: „შენ მას ატკენ,“ „შენ ის დააზიანე.“ ბავშვი ხვდება, რომ მისმა ქცევამ სხვას ზიანი მიაყენა. მსგავსი ფორმულა ნივთების მიმართაც გამოიყენება. თუ ბავშვი თოჯინას გატეხავს, იაპონელი მშობელი მას ეტყვის, რომ თოჯინას ეტკინა და დაზიანდა. ის არ გამოიყენებს სიტყვას „გატყდა.“ ბავშვები ნივთების პატივისცემას სწორედ ასე სწავლობენ.

იაპონელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ბავშვთან ერთად დროის ხარისხიანად გატარებას. იაპონიაში იშვიათია შემთხვევები, როდესაც ბავშვი ბაღში 3 წლამდე ასაკში მიჰყავთ. პატარები დროის უდიდეს ნაწილს დედებთან ერთად ატარებენ. იაპონელი მშობლებისთვის მნიშვნელოვანია შვილთან საუბარი.

იაპონელები ხშირად მართავენ ოჯახურ სადილებს, სადაც ბავშვებს წინაპრების ისტორიებს და ოჯახის თავგადასავლებს უამბობენ. მსგავსი შეკრებები ბავშვს ოჯახისადმი მიკუთვნებულობის განცდას უჩენს. გარემო, რომელიც იაპონელი ბავშვების ირგვლივ არის შექმნილი, მათ ამბოხების საფუძველს ნაკლებად აძლევს, რის გამოც ისინი ისტერიკებს არ აწყობენ. იაპონელ ბავშვებს უფროსებისგან ყურადღება არ აკლიათ. ისინი მიჩვეული არიან წესრიგს, სადაც ყველა ადამიანს თავისი ადგილი და როლი აქვს. ეს ყოველივე ბავშვს სიმშვიდეს ანიჭებს და ემოციური აფეთქებებისკენ ნაკლებას მიდრეკილს ხდის.

წყარო: ​exploringyourmind.com 

წაიკითხეთ სრულად