Baby Bag

ტელევიზორი ინტერიერში - 4 შეცდომა, რომელსაც ყველაზე ხშირად უშვებენ

ტელევიზორი ინტერიერში - 4 შეცდომა, რომელსაც ყველაზე ხშირად უშვებენ

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ახალ რუბრიკას წარმოგიდგენთ - ​ინტერიერის დიზაინერ ნინი ოგანის რეკომენდაციები. გაეცანით რჩევებს სახლის ინტერიერთან დაკავშირებით და არ დაგავიწყდეთ, მოგვწერეთ თემები, რომლებიც ყველაზე მეტად გაინტერესებთ.

წარმოგიდგენთ პირველ თემას - 4 შეცდომა, რომელსაც ტელევიზორის ოთახის საერთო ინტერიერში ჩასმის დროს უშვებენ. 

შეცდომა N1

თანამედროვე ტელევიზორების ვიზუალი ნამდვილად განსაკუთრებულია, მაგრამ ოთახის ინტერიერის მთავარ ნაწილად არ უნდა გავხადოთ, განსაკუთრებით თუ ეს ბავშვების ოთახს ეხება. ნუ ააწყობთ ინტერიერს ტელევიზორის გარშემო. აუცილებლად დაიწყეთ ავეჯიდან, აქსესუარებიდან, პატარ-პატარა დეტალებიდან. სწორედ მათზე გააკეთეთ აქცენტი. ტელევიზორი ისედაც იპყრობს საკმარის ყურადღებას და მასზე განსაკუთრებული აქცენტის გაკეთება არ არის საჭირო. 

შეცდომა N2

ტელევიზორის შერჩევისას აუცლებლად მიაქციეთ ყურადღება არა მარტო მისი გამოსახულების ხარისხს, არამედ მის ზომებსაც. ყოველთვის აარჩიეთ ტელევიზორი მოცემული სივრციდან გამომდინარე. თუ თქვენი ოთახი, სადაც ტელევიზორის განთავსებას აპირებთ დიდია, მაშინ შეგიძლიათ ტელევიზორიც შესამაბისად დიდი შეარჩიოთ. მაგრამ თუ ოთახი საკმაოდ პატარაა, ამ შემთხვევაში დიდი ზომის ტელევიზორის შერჩევა შეცდომაა. ეს შეცდომა განსაკუთრებით მაშინ არ უნდა დაუშვათ, თუ სახლში ბავშვია. მისთვის პატარა სირცეში დიდ ეკრანთან ახლოს ჯდომა საზიანო შეიძლება იყოს.
 

შეცდომა N3

სანამ ტელევიზორს ოთახში დაკიდებთ, აუცილებლად წინასწარ განსაზღვრეთ სიმაღლე. ტელევიზორი დამჯდარ მდგომარეობაში ზუსტად თვალის გასწვრივ უნდა დაკიდოთ ან დადგათ. 

შეცდომა N4

თუ ტელევიზორის დადგმას აპირებთ, უნდა შეარჩიოთ უსაფრთხო დასადგამი, განსაკუთრებით თუ სახლში პატარა გყავთ. ხშირად ვიზუალის გამო არ ვაქცევთ ყურადღებას უსაფრთხოებას, არადა ეს ძალიან მნიშვნელოვანია. ამიტომ შეგვიძლია ეს ორი კომპონენტი გავაერთიანოთ. სადგამი, სადაც ტელევიზორის განთავსებას აპირებთ, უნდა იყოს ტელევიზორის პროპორციული. უნდა გაითვალისწინოთ, რომ ტელევიზორს ბავშვი ვერ უნდა წვდებოდეს. 

და ბოლოს, 

როდესაც იპოვით ადგილს ტელევიზორისთვის, გაითვალისწინებთ ზემოთ მითითებულ რეკომენდაციებს, გირჩევთ კედელი, სადაც ტელევიზორი განთავსდება, გააფორმოთ ვიზუალურად. ჩამოკიდეთ ნახატები, გააფორმეთ თაროებით. გახსოვდეთ, ტელევიზორი არ უნდა იყოს ინტერიერში მთავარი, ის უნდა იყოს საერთო კომპოზიციის მხოლოდ ერთი ნაწილი. 


შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად