Baby Bag

​„უსამართლო და დისკრიმინაციულია ასეთი დამოკიდებულება“ - პედაგოგები განათლების სისტემაში ცვლილებებს აპროტესტებენ

​„უსამართლო და დისკრიმინაციულია ასეთი დამოკიდებულება“ - პედაგოგები განათლების სისტემაში ცვლილებებს აპროტესტებენ

რამდენიმე დღის წინ ცნობილი გახდა, რომ ​ნოემბერში დაგეგმილი გამოცდები გადაიდო. ამის მიზეზად განათლების სამინისტრომ კოვიდპანდემია და შექმნილი სიტუაცია დაასახელა. „არსებული ეპიდვითარებისა და ჯანდაცვის სამინისტროს რეკომენდაციების გათვალისწინებით, მასწავლებელთა გამოცდები, ასევე, სპეციალურ მასწავლებელთა გამოცდები 2021-2022 სასწავლო წლის დაწყებამდე გაიმართება,“ - ნათქვამი იყო მათ განცხადებაში. ამის გარდა, აღნიშნულიდან გამომდინარე, ცვლილებები შევიდა მასწავლებლის საქმიანობის დაწყების, პროფესიული განვითარებისა და კარიერული წინსვლის სქემაში.

ერთი მხრივ, გამოცდების გადადებამ და, მეორე მხრივ, ცვლილებებმა პედაგოგთა გარკვეული ნაწილის პროტესტი და გაღიზიანება გამოიწვია. ისინი სამინისტროს ამ გადაწყვეტილებებს სოციალურ ქსელში გამოეხმაურნენ და ამბობენ, რომ მსგავსი მიდგომა არასამართლიანი და დისკრიმინაციულია.
„ყველაფერს ითვალისწინებთ, წამყვანი მასწავლებლები კი შემოგავიწყდით სულ. რატომ აგვიკრძალეთ წინსვლა? ვის რას ვუშავებდით? ჩვენთვისაც მოგეცათ წინსვლის შესაძლებლობა“ - წერს ერთ-ერთი პედაგოგი ​სტატიის კომენტარში, რომელიც ​MomsEdu.ge-მ გამოაქვეყნა.

​ამავე სტატიის ქვეშ სხვა პედაგოგიც აღნიშნავს იმას, რომ მსგავსი ტიპის მიდგომა, რომელიც ახლა აქვს სამინისტროს, უსამართლოა: „წამყვანი მასწავლებლები რამდენ წელს უნდა ველოდოთ კიდევ მენტორის გამოცდას?! უსამართლობის გარდა, კიდევ სხვა სახელი ხომ არ შეეფერება იმ ფაქტს, რომ ერთკრედიტიანი მასწავლებლებიც რაღაც აქტივობებით უკვე წამყვანები არიან და 4-5 საგანში სერტიფიცირებულებიც. მაინც და მაინც მაჩანჩალა უნდა იყო ამ ქვეყანაში, რომ ვინმემ იზრუნოს შენს წარმატებაზე?! რატომ გვაბრკოლებთ იმ ადამიანებს, რომლებმაც კომპეტენცია 10 კრედიტზე დავადასტურეთ, თანაც არა მხოლოდ ჩვენს საგანში! გაუბრალოვდა ყველაფერი, სტიმული გვეკარგება, რომ საქმე კარგად ვაკეთოთ. წარმატებული მასწავლებლების დემოტივირება გინდათ?! ასე აპირებთ განათლების სისტემის საოცნებო გაბრწყინებას?! რა უნდა ასწავლოს ჩვენს შვილებს იმ მასწავლებელმა, რომელმაც ძლივს მოახერხა საგანში ერთი კრედიტის აღება, გინდა წამყვანი იყოს, გინდა მენტორი და გინდა ფარაონი! კარგი რა, ,,გააჩერეთ დედამიწა, ჩავდივარ“.

​პედაგოგები, ამავდროულად, სამინისტროსგან საგამოცდო პროგრამებისა და სახელმძღვანელოების დროულად მიწოდებას ითხოვენ, რათა გამოცდებისთვის მოემზადონ.

​უფროსი და წამყვანი პედაგოგების გარდა პროტესტის გრძნობა გაუჩნდათ სპეციალურ მასწავლებლებსაც, მას შემდეგ, რაც 
​სამინისტრომ ხელფასების მატებასთან დაკავშირებით გაავრცელა ინფორმაციასიახლის თანახმად, 2021 წლის იანვრიდან სტატუსის მქონე ყველა პედაგოგს, ვისაც სრული დატვირთვა (15 საათი) აქვს, ხელფასზე 100 ლარი დაემატება. ვისაც არ აქვთ სრული დატვირთვა, სახელფასო დანამატი პროპორციული დაანგარიშების წესის შესაბამისად გაეზრდება.
​„სპეცმასწავლებლები არსად არც ერთ პირობაში და ცვლილებაში არ მოვიაზრებით?“, „სპეცმასწავლებლებს ისევ ჩაგრავენ. უარი დისკრიმინაციას!“ - წერენ სპეციალური მასწავლებლები სოციალურ ქსელში. შეგახსენებთ, რომ მათ არც ზაფხულში მიეცათ გამოცდაზე გასვლის საშუალება და ახლა კი, გამოცდები საერთოდ გადაიდო.

​სპეციალური მასწავლებლების პროტესტის საპასუხოდ არც განათლების სამინისტროსა და არც მასწავლებლის სახლს განცხადება არ გაუკეთებია. ერთი მხრივ, სამინისტრო წინგადადგმულ ნაბიჯად მიიჩვნევს იმას, რომ სპეციალური მასწავლებლები ჩართეს მასწავლებლის კარიერული წინსვლის სქემაში და საგნის პედაგოგებს გაუთანაბრეს. ამ ცვლილების თანახმად, სპეცმასწავლებლებს პრაქტიკოსის სტატუსი მიენიჭათ და მათ საშუალება აქვთ, რომ სტატუსი საგნობრივი კომპეტენციის დამადასტურებელ გამოცდაზე აიმაღლონ.

​რაც შეეხება ​სქემაში ცვლილებებს და კითხვებს, რომლებიც პედაგოგებს ჰქონდათ ამ თემებთან დაკავშირებით, ჩვენ მასწავლებლის სახლს დავუკავშირდით, თუმცა მათ ჩვენს კითხვებზე არ უპასუხიათ. 

თუ გინდათ, რო განათლების სფეროში მიმდინარე სიახლეების შესახებ ინფორმირებულები იყოთ, მოიწონეთ გვერდი „მასწავლებლების სანდო წყ​არო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

მზად, გვერქვას მასწავლებელი...

მზად, გვერქვას მასწავლებელი...
მასწავლებლების ოჯახში გავიზარდე. ბებია - მასწავლებელი, დედა - მასწავლებელი, ბაბუა - ინჟინერი, მაგრამ ცხოვრების მასწავლებელი, მამა - გზების ინჟინერი, მაგრამ ლექსების მასწავლებელი. ყველგან მასწავლებლები. მეც ავდექი და ჟურნალისტიკაზე ჩავაბარე. რა მასწავლებელი?!

ოთხი წელი „კარგად“ ვისწავლე. ძალიან კარგად. ისეთი თბილი იყო მეექვსე კორპუსის ცისფერი კედლები. ძალიან ლამაზი დიპლომიც ავიღე და დიდი ხანია უჯრაში მიდევს. მგონი ნელ-ნელა ფერიც გადასდის. ღია ვარდისფერიც მოუხდება. არა უშავს.

მერე ორი წელი ვიმუშავე. თან საკუთარი პროფესიით. ჰო, საოცარია, გამიმართლა. მეც ასე ვფიქრობდი, სანამ მივხვდი, რომ ცხოვრებაში უფრო მეტს ვიმსახურებდი. ავდექი და წამოვედი.

ორი წელი ვწერდი სკოლებზე, მასწავლებლებზე, მოსწავლეებზე, დირექტორებზე, იმათზე, ვისაც უყვარდა ეს პროფესია და იმათზეც, ვისაც ეზიზღებოდა. კომფორტის ზონიდან ვერგამოსულ, მუდამ მოწუწუნე, მომთხოვნ მასწავლებლებზეც.

მაშინ მოვიდა ფიქრი, ფიქრი, რომ მხოლოდ გარეგანი დაკვირვებით და ჩართულობით, მხოლოდ ამბების შელამაზებით და გამხატვრულებით ცვლილებები ვერ მოხდებოდა, რადგან ყველა ცვლილება შიგნიდან იწყება. იქ მოსახვედრად კი...

ფორმალურად უფროსი მასწავლებელი ვარ. არაფორმალურადაც - უფროსი მასწავლებელი. ჯერ სკოლაში ვერ ვასწავლი, რადგან ჯერ იყო და თავის დროზე უარი ვთქვი და სწავლა ვარჩიე. ახლა სწავლას მოვრჩი და მაინც ვერ ვასწავლი. რატომ? ეს სხვა დროს, ახლა ამაზე ხომ არ ვსაუბრობ?!

ვისწავლე ყველაფერი, რაც მომავალში უნდა გამომადგეს და გამოვიყენო. რა ვიცი, ასე მითხრეს და მეც მჯერა. მჯერა, რომ ერთმა მერცხალმა თუ გაზაფხული ვერ მოიყვანა, არა უშავს, რადგან მარტს მაინც მოიყვანს.

ჯერ თავს ვერ ვგრძნობ განსაკუთრებულად. ან რა დროს ეგაა, მხოლოდ ერთი გაკვეთილი მაქვს ჩატარებული, ისიც დისტანციურად, ისიც კურსის ფარგლებში. ისე, მსმენია, ამბობენ, ეს პროფესია განსაკუთრებულიაო, ბავშვების სიყვარულიო, მეგობრობაო, მათი ღიმილიანი თვალებიო, მათი ფიქრებიო. კიდევ ბევრ რამეს ამბობენ, მაგრამ ამის საპირწონედ აუცილებლად მახსენდება გაკვეთილის გეგმებიო, სწავლების სტრატეგიებიო, მოზარდთა ფსიქოლოგიაო, მშობლებიო, ჯერ კიდევ მტრულად განწყობილი სასკოლო საზოგადოებაო და თავბრუ მეხვევა. ამ ყველაფრის გამო კი ცოტა მეშინია.

მეშინია მოსწავლეების. მათთან ურთიერთობა ძალიან განსხვავდება იმისგან, რასაც ამდენი ხანი ვაკეთებდი. ისინი ჭკვიანები და ცნობისმოყვარეები არიან. ისინი ბევრ კითხვას სვამენ და პასუხებს ითხოვენ. ისინი მომთხოვნები არიან. ზოგჯერ მკაცრებიც და სასტიკებიც.

მათთან ურთიერთობა ძალიან ჰგავს თეატრალურ წარმოდგენას, სადაც ჩვენ რეჟისორები ვართ, მოსწავლეები მაყურებლები, ხოლო გაკვეთილი კი - სცენა და სპექტაკლი. როგორც ყველა სპექტაკლი არ იქნება ერთნაირად კარგი, ისევე ვერ იქნება ყველა გაკვეთილი ყოველთვის ერთი და იმავე ხარისხის. მაყურებელი კი ყოველთვის უკეთეს სანახობას ითხოვს. უკეთესი სანახაობისთვის კი აუცილებელია რეჟისორმა და მაყურებელმა თანმიმდევრულად და შეთანხმებულად იმუშავონ.

შიშებს რომ დავუბრუნდეთ...

შიშს მაშინაც ვგრძნობდი, როდესაც ჩემს ელფოსტას ვხსნიდი და ლექტორების უამრავი დავალება მხვდებოდა, რომელთა შესრულების გარეშე მასწავლებელი ვერ გავხდებოდი. მეც ვწერდი და ვწერდი, ვსაუბრობდი და ვსაუბრობდი და ასე, ნელ-ნელა, ნაბიჯ-ნაბიჯ მინდოდა წრის ნაწილი გავმხადარიყავი.

ისე, საერთოდ არაა მარტივი, ადგე და ამ მოჯადოებული წრის რომელიღაცა ნაწილში მოსახვედრად იბრძოდე. თან, მარტო კი არ ხარ, შენ გარდა კიდევ ძალიან ბევრი ადამიანი აკეთებს ამას და ამ მარათონში საბოლოოდ ან გამარჯვებული გამოდიხარ, ან ისევ სხვა საქმის მოძებნა გიწევს გადასარჩენად. ამაზეც ცოტა ვრცლად მოგვიანებით...

მასწავლებლობა მარტივი არაა. მით უმეტეს, ეს ის საქმე არაა, მცდარი აზრების გარემოცვაში გაზრდილმა ადამიანებმა რომ უნდა შეასრულონ, მხოლოდ იმიტომ, რომ მათ ბავშვობაში ასე ჩააგონეს. გახსოვთ, ხომ ბავშვობაში მოსმენილი ფრაზები იმის შესახებ, რომ ქალს მასწავლებლობა უხდება. იქვე აუცილებლად ახსენებდნენ, რომ, არა, კაცსაც უხდება, მაგრამ მაინც უფრო ქალს და ასე ხდებოდნენ ჩვენი დედები, დები, დეიდები, ბებიები და მეზობლები მასწავლებლები...

არადა... ეს პროფესია ჩვენს არჩევანსა და შესაძლებლობებს შორის დგას, ჩვენს სიყვარულის უნარსა და მოთმინებას შორის დგას და აქ ყველას ადგილი ნამდვილად არაა.

ამ პროფესიაში ძალიან მამაცი ადამიანების ადგილია. ადამიანების, რომლებსაც ბოლომდე ესმით მასწავლებლობის და განიცდიან მას. ადამიანების, რომლებსაც შეუძლიათ აიღონ პასუხისმგებლობა და შეეჭიდონ ურთულეს საქმეს. ადამიანების, რომლებსაც არ ეშინიათ საკუთარი მოსწავლეების, არ ეზიზღებათ ისინი და სულმოუთქმელად არ ელიან დროს, როდესაც მათგან თავისუფლები იქნებიან.

როდესაც ამ ყველაფერს გააცნობიერებთ, მაშინ თავად მიხვდებით, რომ მზად ხართ. მზად, გერქვათ მასწავლებელი და ასწავლოთ სხვას. სხვას, უკეთესი სპექტაკლის დასადგმელად და სხვას, უკეთესი მომავლისთვის.

ავტორი: მარიამ გვარამია 

წაიკითხეთ სრულად