Baby Bag

„თუ კაცი აღზრდილი არ არის, ცოდნა მის ხელში საშიშია. მთავარია არა სწავლა, არამედ აღზრდა,“ - შალვა ამონაშვილი

ცნობილი ფსიქოლოგი და პედაგოგი შალვა ამონაშვილი სკოლის ძირითადი დანიშნულებისა და ფუნქციის შესახებ საუბრობს, ის არ ეთანხმება მოსაზრებას, რომ სკოლა სასწავლო-აღმზრდელობითი დაწესებულებაა:

„მე არ ვიცი, როგორ გაუჩნდა ვიღაც მეცნიერს თავში აზრად, რომ სკოლისთვის დაერქმია სასწავლო-აღმზრდელობითი დაწესებულება. სკოლა არ არის სასწავლო-აღმზრდელობითი დაწესებულება, თანაც ტერმინიც არასწორია: სასწავლო და მერე აღმზრდელობითი, მაშინ, როდესაც ვიცით, რომ მთავარია არა სწავლა, არამედ აღზრდა. თუ კაცი აღზრდილი არ არის, ცოდნა მის ხელში საშიშია.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, სკოლა მოსწავლისთვის კიბის ფუნქციას ასრულებს, რომელზეც ის თავისი სულიერებით უნდა ამაღლდეს:

„ამრიგად, რას ნიშნავს სიტყვა „სკოლა?“ ეს არ არის ჩვეულებრივი სიტყვა. მას ძალიან ღრმა ძირი აქვს, მომდინარეობს სანსკრიტიდან, მერე შეიჭრა ლათინურში და იქიდან მოგვივიდა ჩვენ. სკოლა (შუალე, სქულე) - ეს ტერმინი ერთი ფუძიდან მოდის. თარგმანში აი, რას ნიშნავს ეს სიტყვა: „სკოლა“ - კიბე, რომელზედაც მიემართება ჩვენი სული და სულიერება, ეს არის კიბე, რომელზეც მიემართება და მაღლდება ბავშვი თავისი სულიერებით. მაშინ თუ სკოლა კიბეა, კითხვა უნდა გაგვიჩნდეს, თუ სად არის ეს კიბე? რომელიღაც ქუჩაზე? წარმოუდგენელია ასეთი კიბეები ქუჩაზე. სკოლა არის მასწავლებელი. ეს კიბე მასწავლებელშია.“

„კარგი მასწავლებელი კარგი კიბით მიდის. ცუდი მასწავლებელი ცუდი კიბით მიდის. ნიჭიერი მასწავლებელი ნიჭიერ კიბეს მიუშვერს ბავშვს, შემოქმედი მასწავლებელი შემოქმედ კიბეს მიუშვერს ბავშვს. ბავშვმა მასწავლებლის მეშვეობით უნდა გაიაროს ცხოვრება, შეიაროს ცხოვრებაში. მასწავლებელი არის როგორც ბროლის ფანჯარა, გახედავ და ყველაფერი ჩანს, მაგრამ შუშას ვერ ხედავ. ასეთი უნდა იყოს მასწავლებელი და მაშინ ხდება ის ბავშვისთვის კიბე და საყვარელი ადამიანი. ბავშვს ენატრება და უნდა ასეთი მასწავლებელი. მას არც ჩიჩინი უნდა დაჯექი და საშინაო დავალება მოამზადეო. აი, ეს არის სკოლის ნამდვილი აზრი. სკოლა მასწავლებელშია და არა შენობაში,“ - აღნიშნავს შალვა ამონაშვილი.

​წყარო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„თუ საკუთარ თავს არ ზრდი, შვილს ვერასოდეს აღზრდი...“
„თუ საკუთარ თავს არ ზრდი, შვილს ვერასოდეს აღზრდი, რადგანაც აღზრდა ყველას გვაკლია. უნდა იფიქრო, როგორ გავხდე უკეთესი ხვალ ჩემი შვილისთვის. როგორ შევიკავო თავი, არ დავუყვირო, როგორ მოვეფერო, მშვიდად ვუთ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„გაღიზიანება ვისაც გაქვთ, თუნდაც ცოტა, პირველ რიგში, ეს უნდა მოიცილოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

„გაღიზიანება ვისაც გაქვთ, თუნდაც ცოტა, პირველ რიგში, ეს უნდა მოიცილოთ,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა იმ ზიანის შესახებ ისაუბრა, რომელსაც ბავშვს გაღიზიანებული მშობელი აყენებს და უფროსებს ურჩია ბავშვთან ურთიერთობაში სიმშვიდე შეინარჩუნონ:

​პირველ რიგში, გაღიზიანება უნდა მოვიცილოთ. ეს გაღიზიანება ვისაც გაქვთ, თუნდაც ცოტა, ბავშვმა რაღაც ისე ვერ გააკეთა, იმ წამსვე გაღიზიანდებით. „რამდენჯერ უნდა გითხრა?“ - ბავშვს ეუბნებიან. რას ჰქვია, რამდენჯერ უნდა უთხრა? იმდენჯერ უნდა უთხრა, სანამ არ გაიგებს. მშვიდად უნდა უთხრა ბავშვს ყოველთვის. ასჯერ? რატომ ასჯერ? ათასჯერ უნდა უთხრა. ვერ გაიგო ბავშვმა. შენი ნათქვამი იმ წერტილში ვერ მოხვდა, სადაც აღზრდა იწყება. თუ გაბრაზებული ხარ და ისე ეუბნები ბავშვს, ისვრი სიტყვებს, ვითომ კარგებს, მაგრამ მიზანში ვერ ურტყამ.“

შალვა ამონაშვილის თქმით, გაღიზიანება და ჩხუბი აღზრდის მეთოდი არ არის და ის ბავშვს შლის:

„გაღიზიანებული კაცი ვერ დაუმიზნებს ისარს სამიზნეში. დაუმიზნებს მშვიდი, დამთმობი, რომელსაც შეუძლია მიუტევოს. ბავშვმა გაგიტეხა ლამაზი ბროლის ლარნაკი. გატყდა ლარნაკი უკვე. ახლა გინდა ბავშვიც გააყოლო უკან?! რამდენჯერ ხდება ასეთი რამ, რომ ​ბავშვმა რაღაც გააფუჭა, გატეხა და გნიასს ვქმნით. ეს გნიასი აღზრდის მეთოდია, თუ ბავშვის დაშლის საუკეთესო მეთოდია?!“

​თუ რამ კარგი გაგიკეთებია, ამ გნიასმა დაშალა. ვიდრე დედა, მამა, ბებია და პაპა არ ჩამოიცილებენ ისეთ ჩვევებს, რაც გაღიზიანების საფუძველია, მათ გაუჭირდებათ ბავშვების აღზრდა. შეიძლება კეთილი მეზობელი აღმოჩნდეს და იმან უფრო მეტი უთხრას ბავშვს, ვიდრე თქვენ ეტყვით. იქნებ ბიძა მოვიდეს ხანდახან და ის უფრო გაზრდის ბავშვს, ვიდრე დედა ზრდის და მამა ზრდის, ასეც ხდება ხოლმე,“ - აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად