Baby Bag

თიმსში მუშაობისას მასწავლებლების უმეტესობა ამ პრობლემებს აწყდება

თიმსში მუშაობისას მასწავლებლების უმეტესობა ამ პრობლემებს აწყდება

განათლების მართვის საინფორმაციო სისტემის ინფორმაციით, ბოლო რამდენიმე დღის დაკვირვების შედეგად, თიმსში მუშაობის პრობლემებად რამდენიმე სახელდება:

  • კალენდარში ჩანიშნულ შეხვედრას არ აჩვენებს;
  • ვერ შევდივარ გაკვეთილზე;
  • არ მიჩვენებს დავალებებს;
  • მასწავლებელს დამატებული ვყავარ და მე ვერ ვხედავ გუნდსრ ვდებ დავალებას, ვერ ვნიშნავ შეხვედრას.
ამის გამომწვევი მიზეზი კი ხშირ შემთხვევაში არის შემდეგი:
  • სინამდვილეში საერთოდ არ ხართ დამატებული გუნდში იხ. ფოტო N 1 (სად ნახოთ გუნდი)
  • (ხშირად სახელი და გვარით ამატებენ, რაც არასწორია. წევრის დამატება აუცილებელია მისი სრული ელფოსტით, რომელიც მასწავლებლის შემთხვევაში ბოლოვდება teachers.gov.ge ხოლო მოსწავლის students.gov.ge)
  • გაწევრიანებული ხართ გუნდში, თუმცა არაა თქვენი კლასის გუნდი,არამედ სხვისია. ამის გადამოწმება შეგიძლიათ N 2 და N3 ფოტოს ინსტრუქციის მიხედვით.
  • ვერ ამოწმებთ დავალებებს, რადგან გუნდში არ გაქვთ მფლობელის სტატუსი, არამედ ხართ ჩვეულებრივი წევრი იხ.ფოტო N 3
  • არ გაქვთ მოწყობილობაში გასწორებული თარიღი და დრო. საათი უნდა იყოს ზუსტად არჩეული, ასევე დროის სარტყელი +4 იხ. ფოტო N 4 და ფოტო N 5
,,ზემოთ აღნიშნული პრობლემების შემთხვევაში გულდასმით გადაამოწმეთ ყველა პუნქტი, თან რამდენჯერმე,'' - აღნიშნავენ emis-ში. 


შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი საშინაო კითხვა უნდა იყოს ოჯახური ცხოვრების თანამგზავრი,“ - შალვა ამონაშვილი

„ასეთი საშინაო კითხვა უნდა იყოს  ოჯახური ცხოვრების თანამგზავრი,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა ბავშვისთვის წიგნის შეყვარების გზებსა და მეთოდებზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვი დაბადებიდან წიგნების გარემოცვაში უნდა იყოს:

„ბავშვმა წიგნი უნდა დაინახოს დაბადების პირველი დღიდან. სახლში უნდა იყოს წიგნების კარადა, თაროები, სადაც წიგნები აწყვია. უნდა ხედავდეს ბავშვი, როდესაც იზრდება, რომ მამამ წიგნი აიღო ხელში, განმარტოვდა, კითხულობს, დედას წიგნი უჭირავს, ბებიასაც წიგნი აქვს. მკითხველი ხალხი უნდა დაინახოს ბავშვმა. მერე დედა დაუჯდება, ზღაპარს წაუკითხავს, ლექსებს წაუკითხავს, ასევე ბებიაც, მამაც. მე მესმის ხშირად, რომ ბავშვს ეუბნებიან: „ხომ იცი კითხვა, წადი და წაიკითხე!“​ ​არ შეიძლება ასე, ჩემო ძვირფასებო. ბავშვმა კითხვა კი იცის, მაგრამ მეოთხე-მეხუთე კლასამდე ბავშვებს უყვართ, როდესაც უფროსები უკითხავენ მათ.“

​შალვა ამონაშვილმა საოჯახო კითხვის მნიშვნელობას გაუსვა ხაზი და მშობლებს ურჩია ოჯახში ერთად კვირაში ერთხელ მაინც იკითხონ:

„მახსოვს ჩემი მეუღლე დაჯდებოდა კიბის საფეხურზე, შემოუსხდებოდნენ სოფლის ბავშვები, შვილიშვილები, კითხულობდნენ მთელი გატაცებით, იცინოდნენ. ხალისობდნენ. ამას დავარქვათ საშინაო კითხვა. როგორც ადრე „ვეფხისტყაოსანს“ კითხულობდნენ და შემოუსხდებოდნენ ხოლმე. ასეთი საშინაო კითხვა კვირაში ერთხელ რა გაგვიჭირდა, რომ არ გვქონდეს ოჯახში?! ვკითხულობდეთ ილიას, აკაკის, ვაჟას, ვკითხულობდეთ საუკეთესო პოეტებს, მწერლებს. ეს უნდა იყოს თანამგზავრი ოჯახური ცხოვრების. ბავშვი გახდება 12-15 წლის და იტყვის: „მე თვითონ წავიკითხავ.“ თვითონ დაიწყებს კითხვას.“

„ჩემო ძვირფასო ლიტერატურის მასწავლებლებო, არ შეიძლება ასე, რომ ბავშვი გამოიძახო კლასში და უთხრა: „აბა, მომიყევი პირველი თავი.“ ​არ შეიძლება ასეთი გაკვეთილებით ბავშვს წიგნი შევაყვაროთ. ლიტერატურის მასწავლებელმა უნდა გაიგოს, რომ მისი ლიტერატურა არ არის საგანი, ეს არის ბავშვის განვითარების, მსოფლმხედველობის, აღზრდის ძალა და ღერძი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე შალვა ამონაშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად