Baby Bag

,,მასწავლებლობა ტვირთია, სასჯელიც, როცა შენი გაზრდილი ის არ არის, ვინც უნდა იყოს...შენი მოსწავლეების ცოდვები უნდა აიკიდო და გოლგოთას გზას დაადგე...''

,,მასწავლებლობა ტვირთია, სასჯელიც, როცა შენი გაზრდილი ის არ არის, ვინც უნდა იყოს...შენი მოსწავლეების ცოდვები უნდა აიკიდო და გოლგოთას გზას დაადგე...''

ავტორი: ქართული ენისა და ლიტერატურის მასწავლებელი ოთო დანელია

მოიწონეთ - „მასწავლებლების ს​ანდო წყარო“

ეს დღეებია აკაკი წერეთლის ,,გამზრდელი" მოსვენებას არ მაძლევს.

მასწავლებლობა ტვირთია.
სასჯელიც არის, როცა შენი გაზრდილი ის არ არის, ვინც უნდა იყოს.
ღმერთო, როგორ უნდა გაუძლოს გულმა, როცა შენი საკლასო ოთახიდან აფრენილმა მერცხალმა სახე იცვალა და ორბი გახდა.
კაცი მოკლა.
მდინარეში გადააგდო.
მშვიდად დაბრუნდა.
დაიძინა.
გაიღვიძა და...
მასწავლებელმა როგორღა დაიძინოს?!
რა ქნას?
ძნელია მასწავლებლობა.
შენი მოსწავლეების ცოდვები უნდა აიკიდო და გოლგოთას გზას დაადგე...
,,გამზრდელი" სიბრძნეა და ჩვენ ვასწავლით ამ სიბრძნეს...უბრალოდ,ეშმაკიც იქვეა, საცთურით ხელში და...
სულ ვამბობ, გემუდარებით, ღმერთი შეუშვით საკლასო ოთახებში და მერე შედით თქვენ...
იქ, სადაც უფალია, მკვლელები არ იზრდებიან...
კაცად გაზრდაა მთავარი!!!
რაღაც უნდა შეიცვალოს, ვიღაცამ ფრთები დააჭრა მასწავლებელს და ზუსტად ესაა უბედურების სათავე!
მასწავლებლები მიხვდებიან, რასაც ვგულისხმობ!
ხო, მართლა, ბავშვებს მხოლოდ უფლებები არა, ვალდებულებებიც დავაზეპირებინოთ!!!

გიორგი, გვაპატიე!

„დარაბებს მიღმა არ დადგა გაზაფხული... რატომ ჩააყენეთ მასწავლებლები ამ დღეში?!“
„მოვიდა დრო საუბრისა...წლების წინ პედაგოგები ახალი გამოწვევის წინაშე დაგვაყენეს და გამოგვცადეს...აინტერესებდათ, საგანი თუ ვიცოდით, პროფესიულად თუ ვიყავით მზად სასწავლო პროცესისთვის.ვიღაცამ დაამტკიცა,...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

„მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას,“ - პედაგოგი თამარ შერმადინი

პედაგოგმა თამარ შერმადინმა, რომელიც სკოლაში 1953 წლიდან კოვიდ-19-ის პანდემიის დაწყებამდე მუშაობდა ბავშვობა გაიხსენა და აღნიშნა, რომ ის პატრიარქთან ერთად დამალობანას თამაშობდა:

„ჩემთვის სოფელი პატარაობიდანვე იყო მიმზიდველი. ბალახი, მცენარე, ყველაფერი მიყვარდა. მანქანით ჩავივლიდი ამ გზაზე, ვიტყოდი: ვაიმე, რა კარგი მხარე არის-მეთქი აქ. მე ორჯონიკიძეში ვიზრდებოდი. მე და პატრიარქმა ერთ წელს დავამთავრეთ, 1952 წელს. დავდიოდით, შავ ხილს ვკრეფდით. მე და პატრიარქი ერთად ვთამაშობდით დამალობანას.“

თამარ შერმადინმა გაიხსენა, როგორ აჩუქეს მას პატრიარქის სურათი:

„რომ ჩავედი, ვუთხარი: „გოგი, შენ ორი გაქვს, მე არცერთი მაქვს. შენ არც იყავ გაჩენილი, მე რომ პატრიარქს ვიცნობდი და ერთი სურათი უნდა მომცე მე.“ მოკლედ, მომცა პატრიარქის სურათი.“

„1953 წლიდან მასწავლებელი ვიყავი. ორი წელია, რაც არ ვასწავლი, რაც ეს კორონავირუსი დაიწყო. მაშინ დავანებე თავი სკოლას. არ ვიცი რამდენი წელი გამოდის, ძალიან ბევრი გამოდის. ნამდვილი მასწავლებელი ის არის, რომელიც გამოიწურება სულ, მაქსიმალურად თუკი რამ შეიძლება და როგორც შეიძლება ცოდნას გადასცემს ბავშვებს. ყოველდღე ძიებაში უნდა იყოს,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ შერმადინმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“

წაიკითხეთ სრულად