ზუგდიდის პირველი საჯარო სკოლის მასწავლებლის მიერ მე-12 კლასელებისადმი მიძღვნილი პოსტი მოქალაქეთა შეშფოთების და სკოლის დისციპლინური კომიტეტის შეკრების მიზეზი გახდა. სწორედ ზუგდიდის პირველი საჯარო სკოლის დისციპლინურმა კომიტეტმა უნდა იმსჯელოს იმის შესახებ, რა სანქცია გატარდება მასწავლებლის მიმართ.
ფეისბუკპოსტში, რომელიც მასწავლებელმა 21 მაისს გამოაქვეყნა და მალევე წაშალა, ნათქვამი იყო, რომ ის სიხარულს განიცდის იმის გამო, რომ გარკვეული მოსწავლეების ნახვა აღარ მოუწევს და ამბობს, რომ ზოგიერთი მათგანის სახელი და გვარის ხსენებაც კი ზარავს:
,,ჩემთვის 26 გამოშვება. უცნაური დღევანდელი მდგომარეობის გამო და არამხოლოდ. არ ირეკება ბოლო ზარი, არ ვწერთ კეთილ სურვილებს მოხატულ პერანგებზე, რაც ყოველთვის გულისამაჩუყებელი იყო და ცრემლებს მგვრიდა. დღეს ეს განცდა არ მაქვს, პირიქით, ვფიქრობ და მიხარია რომ მომავალ სასწავლო წელს მათ გარეშე შევხვდები (რა თქმა უნდა დიდ უმრავლესობას არ ეხება) ზოგიერთი მათგანის სახელის და გვარის ხსენებაც მზარავს. თუმცა მყავს ფავორიტებიც. ჩემს ანდრიას, დათუნას, გიგას, სანდროს, ბადუკას, ვანოს ვუსურვებ წარმატებებს, წინსვლას ცხოვრებაში. თუ 18 წლის არ ვარგიხარ, ვერც 78 წლისას ივარგებ.თქვენ უკვე ხართ 18 წლის, ხართ კარგი ადამიანები, კაცური კაცები, თქვენ იცით პირველ რიგში ეს არის მთავარი და არა, ვთქვათ ქიმიამცოდნეობა. თქვენ შეგიძლიათ თავაწეულებმა იაროთ, სიკეთე და ბედნიერება მოუტანოთ თქვენს ირგვლივ მყოფ ადამიანებს, იარეთ, იარეთ, იარეთ, ამინ!"- წერდა სოციალურ ქსელში პედაგოგი.
„იმისათვის, რომ წარმატებული მასწავლებლები გვყავდეს, მათი სოციო-ეკონომიკური სტატუსი უნდა ავწიოთ“ - ბერიკა შუკაკიძე
„ყველანი ვთანხმდებით განათლების მნიშვნელობაზე, მაგრამ ასევე უნდა შევთანხმდეთ იმაზე, რომ თუ გვინდა წარმატებული განათლების სისტემა გვქონდეს, აუცილებელია მასწავლებელი. ჩვენ რომ გვყავდეს წარმატებული მასწავლებლები, უნდა ავწიოთ მათი სოციო-ეკონომიკური სტატუსი… ის აქტივობები, რასაც კოალიცია „განათლება ყველასათვის“ ახორციელებს უკვე მესამე წელია, ნამდვილად მისასალმებელია. ეს არის ძალიან კარგი კამპანია მასწავლებლის პროფესიის პრესტიჟულობის ასამაღლებლად. როგორც განათლების მინისტრმა პრემიერ-მინისტრთან ერთად დააანონსა, ამას მოყვება მასწავლებლის ხელფასის ზრდა, რაც უფრო მეტ ახალგაზრდას მოიზიდავს ჩვენს სფეროში. მსოფლიოს ყველა ქვეყანაში სახელმწიფო პოლიტიკა მიმართულია იქითკენ, რომ კონკრეტული პუპულაციის ტოპ 10%-დან, რაც შეიძლება მეტი ადამიანი მოიზიდონ მასწავლებლის პროფესიაში. ამას წარმატებით ახორციელებენ წამყვანი ქვეყნები - ფინეთი, სინგაპური, ნორვეგია და ა.შ. მასწავლებელი ხდება საზოგადოებრივი ლიდერი და მას არა მხოლოდ ერთ საკლასო ოთახში აქვს გავლენა. თუ გვინდა, რომ ჩვენს ქვეყანას კარგი მომავალი ჰქონდეს, ეს მომავალი გადის მასწავლებლებზე.“