Baby Bag

„საკეისრო კვეთა თუ კეთდება ჩვენების გარეშე, ექიმმა ეს ბრძოლა წააგო,“ - მეან-გინეკოლოგი ნიკოლოზ კინტრაია

„საკეისრო კვეთა თუ კეთდება ჩვენების გარეშე, ექიმმა ეს ბრძოლა წააგო,“ - მეან-გინეკოლოგი ნიკოლოზ კინტრაია

მეან-გინეკოლოგმა ნიკოლოზ კინტრაიამ ბუნებრივი მშობიარობის უპირატესობებზე ისაუბრა და არასაჭირო შემთხვევებში საკეისრო კვეთის გაკეთების მავნე მხარეებს გაუსვა ხაზი:

„საკეისრო კვეთა არის ოპერაცია, რომელსაც აქვს თავისი ჩვენება. საკეისრო კვეთა თუ კეთდება ჩვენების გარეშე, ექიმმა ეს ბრძოლა წააგო. ექიმი ვალდებულია სწორად აუხსნას, თუ რატომ უნდა იმშობიაროს ქალმა 12-16 საათის განმავლობაში, როდესაც 40 წუთში გაუკეთებენ ოპერაციას. აქ ეთიკური საკითხები წამოიწევს ხოლმე წინა პლანზე.“

ნიკოლოზ კინტრაიას თქმით, საკეისრო კვეთით დაბადებულ ბავშვებს ამ მიზეზით ნაკლოვანებები არ აქვთ:

„მინდა ზუსტად ვუთხრა ყველას, რომ თუ ვინმე საკეისრო კვეთით არის დაბადებული, არ ნიშნავს, რომ მას რაიმე ნაკლი აქვს. ის ადამიანი, ვინც ძალიან ნიჭიერია, საკეისრო კვეთით არის დაბადებული, წარმატებული მეცნიერია, კიდევ უფრო ნიჭიერი და წარმატებული იქნებოდა ფიზიოლოგიურად რომ დაბადებულიყო. ​ფიზიოლოგიური მშობიარობის დროს ნაყოფი ემზადება დამოუკიდებლად სიცოცხლის დასაწყებად. პირველ დღეებსა და თვეებში სტრესის მიმართ ფიზიოლოგიური მშობიარობით დაბადებული ახალშობილები ბევრად უფრო გამძლეები არიან.“

„არსებობს მეცნიერული კვლევებით დადასტურებული მოსაზრებები, რომ სხვადასხვა პათოლოგიის, მათ შორის, აუტიზმის განვითარების რისკი საკეისრო კვეთით დაბადებულ ახალშობილებში უფრო მეტია, ვიდრე ბუნებრივი გზით დაბადებულ ახალშობილებში. წარმოიდგინეთ ექიმის პოზიცია. ექიმი, რომელმაც 16 საათი უნდა გაატაროს მშობიარესთან და ნაკლებ ანაზღაურებას მიიღებს, ვიდრე 40 წუთში გააკეთებს ოპერაციას, წავა სახლში, თავის საქმეს მიხედავს. ეს ადამიანი თავის ინტერესებს მაინც გვერდზე გადაწევს, ურჩევს მშობიარეს: „შენთან ერთად ვიქნები 18 საათის განმავლობაში, მაგრამ მოდი, ამ გზით წავიდეთ.“ იმიტომ, რომ ასე სჯობს ნაყოფისთვისაც, დედისთვისაც. პერინატალურ გამოსავალზეა დამოკიდებული მთელი ჩვენი ქვეყნის მომავალი, რამდენად ჯანმრთელი ბავშვები დაიბადებიან, დედა რამდენად ჯანმრთელი იქნება,“ - აღნიშნულ საკითხზე ნიკოლოზ კინტრაიამ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

ფიზიოლოგიურად მიმდინარე ორსულობა და ორსულობა, რომელსაც არ აქვს არანაირი გართულება, არ საჭი...
რამდენად მიზანშეწონილია არამიზნობრივი საკეისრო კვეთა და რატომ არის მნიშვნელოვანი პარტნიორის ჩართულობა მშობიაორობის პროცესში? - ორსულობასთან და მშობიარობასთან დაკავშირებულ საკითხებზე ​Mo...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა,“ - ფსიქოლოგი თიკო ზენაიშვილი

ფსიქოლოგმა თიკო ზენაიშვილმა ბავშვისთვის ემოციების რეგულირების სწავლების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„სამი წლის ასაკში ბავშვი იწყებს ემოციების ფართო სპექტრის გაცნობას. მნიშვნელოვანია ჩვენ როგორ მივაწვდით მას ამას. ჩვენ ხშირად გვაქვს ასეთი სიტყვები: „ნუ გეშინია.“ სამი წლის ასაკში ბავშვი შიშსაც გრძნობს უკვე. ჩვენ ვეუბნებით: „ნუ გეშინია.“ ეს არ არის სწორი. შიში გავაცნოთ ბავშვს, როგორ შეეშინდა, რისი შეეშინდა. ვეცადოთ, გაიცნოს შიში ბავშვმა, გაუშინაურდეს. ეს არის ემოციური ინტელექტი. ემოციის გადაკეთება არ ხდება, ხდება მართვა. ბავშვი რომ წაიქცევა და ტირის, ვეუბნებით: „ნუ ტირი,“ „ბიჭები არ ტირიან.“ ეტკინა? ტკივილზე ვესაუბროთ ბავშვს, როგორი იყო ეს ტკივილი, ძლიერი თუ სუსტი, სად ეტკინა, რომ ბავშვმა გაიცნოს თავისი ემოცია.

ჩვენ უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რომ გაიცნოს ემოცია, შეიცნოს ის და მიიღოს მისგან სარგებელი. ზიზღი რომ იგრძნო ბავშვმა, მოდი, ვესაუბროთ ამის შესახებ, რატომ და როგორ მოხდა. ბაღშიც ეს უნდა ხდებოდეს. ვიღაც სათამაშოს რომ წაართმევს, ბუნებრივია ბავშვი გაბრაზდება. ჩვენ ვეუბნებით: „არაუშავს, მიეცი, დაუთმე.“ არ ვაძლევთ მას ემოციის გამოხატვის საშუალებას. მეტი ხომ არაფერი უნდოდა ბავშვს? უნდოდა გაგება და მოსმენა. სწორედ ბაღის ასაკიდან უნდა დაიწყოს ემოციების რეგულირებაზე მუშაობა. თუ ბავშვი რაღაცაზე გაბრაზდა და ტირის, არ ვეუბნებით: „არაუშავს, გოგოა და დაუთმე, არ იტირო.“ ვკითხოთ: „რა იგრძენი?“ გრძნობებისკენ მივახედოთ. ვიყოთ გამგები მისი გრძნობისა და არა გამოხატული რეაქციების,“- მოცემულ საკითხზე თიკო ზენაიშვილმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ერთსულოვნების დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ერთსულოვნების დილა“ 

წაიკითხეთ სრულად