Baby Bag

„ეს ძალიან წამყვანი მომენტია - კოვიდით ძირითადად იღუპებიან ის ადამიანები, ვისაც აქვს პარადოქსული შიში,“ - ვერიკო ბაზიარი

„ეს ძალიან წამყვანი მომენტია - კოვიდით ძირითადად იღუპებიან ის ადამიანები, ვისაც აქვს პარადოქსული შიში,“ - ვერიკო ბაზიარი

მეან-გინეკოლოგმა ვერიკო ბაზიარმა სახლის პირობებში კოვიდ-19-ის მართვის საინტერესო რჩევები მოგვცა. მისი თქმით, მთავარია, ვირუსმა არ შეგვაშინოს:

„მთავარია, რომ ადამიანს არ უნდა გაუჩნდეს შიში. ​ემოციის მართვა უნდა ისწავლოს ადამიანმა. ძირითადად იღუპებიან ის ადამიანები, ვისაც აქვს პარადოქსული შიში. ეს ძალიან წამყვანი მომენტია. ჯერჯერობით ერთი რამ არის ცნობილი, რაზეც ყველა თანხმდება, C ვიტამინი, D ვიტამინი და ცინკი, ეს სამი რამ არის, რაც უნდა მიიღოს ადამიანმა. თუ ადამიანი ცინკს დროულად, კარგი დოზირებით იყენებს, გემოვნებისა და ყნოსვის აღდგენაში ეხმარება.“

ვერიკო ბაზიარის თქმით, თუ სიცხე ტემპერატურის დამწევს ემორჩილება, ზედმეტი შფოთვა საჭირო არ არის:

„ბებიის რეცეპტებით, მაგალითად, ჯინჯერით ვერ მიიღებ იმდენ C ვიტამინს, რამდენიც საჭიროა. სითხის მიღებისთვის, ციტრუსის გამოყენებით ჩაის სხვადასხვა სახეობის მიღება, რასაკვირველია, შეიძლება. სიცხის მატება, რომელიც ემორჩილება პარაცეტამოლს და შესაძლოა, დაიწიოს, უნდა მიიღო მშვიდად, იმიტომ, რომ ამ დროს შენი ორგანიზმი იბრძვის ვირუსის საწინააღმდეგოდ. არიქა, ორმოცამდე ადის სიცხე და ანტიბიოტიკის მიღება დაიწყოს ადამიანმა, ეს არ შეიძლება.“

„თუ ასე გაივლი ამას, ჟანგბადს ისუნთქებ, ივარჯიშებ, კარგია. არ შეიძლება ჩაუწვე და იკვნესო ადამიანმა. შენს თავს უნდა გადააბიჯო და ბუქნები მაინც გააკეთო. ​ბუშტს თუ ვერ ბერავ, წყალში ბუშტები გაუშვი და ამით ავარჯიშე შენი ფილტვები. ეს არის ელემენტარული რჩევები, რომლითაც ძალიან მშვიდად შეიძლება გაიარო კოვიდის 12 დღიანი პერიოდი და ისე დამთავრდეს, რომ ვერც კი გაიგო,“- აღნიშნულ საკითხზე ვერიკო ბაზიარმა საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „ზღვარი მარინა კაჭარავასთან ერთად“ ისაუბრა.

წყარო: ​საპატრიარქოს ტელევიზია

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით მე არ მიმაჩნია გამართლებულად,” - მედიცინის დოქტორი ვე...
​მედიცინის დოქტორმა ვერიკო ბაზიარმა მანდატორული მასობრივი ვაქცინაციის შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ის იძულებით ვაქცინაციას ეწინააღმდეგება:„​მასობრივი ვაქცინაცია იძულების წესით, მით უმეტეს, სამედიცი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად