გრიპი, გაციება თუ კოვიდი? როგორ განვასხვავოთ და როგორ ვუმკურნალოთ? - აღნიშნულ თემაზე ექიმი გიორგი ღოღობერიძე საუბრობს.
მისი თქმით, ტესტის გაკეთებას აზრი აქვს ინფიცირებულთან კონტაქტიდან 3-5 დღეში. რაც შეეხება გაციებისა და კოვიდის განსხვავებას, მათი გარჩევა დროის მიხედვით შეიძლება:
,,ტესტის გარეშე ამ ორის ერთმანეთისგან განსხვავება საკმაოდ რთულია, მაგრამ არსებობს ერთი ნიშანი და ეს არის დრო. თუ ეს არის გაიციება, გაციებულ ადამიანთან კონტაქტიდან 1 ან 2 დღეში უკვე დაეწყება ადამიანს ნიშნები, იშვიათად რომ 3-4 დღეში გამოვლინდეს, ხოლო კოვიდის დროს თუ ინფიცირებულთან კონტაქტიდან საშუალოდ 5 დღეა გასული და ნიშნები გამოვლინდა, მაშინ ეს დიდი ალბათობით კოვიდია,'' - აღნიშნავს გიორგი ღოღობერიძე.
რაც შეეხება მკურნალობას (კოვიდის და გაციების დროს), სიცხის სამართავად მხოლოდამხოლოდ ორი მედიკამენტია გამართლებული - იბუპროფენი და პარაცეტამოლი. ორივე მედიკამენეტი მიიღება დღეში 3-4 ჯერ და დოზებს შორის ინტერვალი უნდა იყოს 4-6 საათი.
თუ დარწუმებული ხართ, რომ გრიპი გაქვთ და მძიმე ფორმით გივლინდებათ, პირველ 48 საათში უნდა მიიღოთ ანტივირუსული მედიკამენტი, მერე მათ მიღებას აზრი არა აქვს, რადგან ეფექტურობა ძალიან დაბალია:
,,ძალიან ბევრი გაციებისა და კოვიდის დროს სვამს ლიმონიან ჩაის. მე გირჩევთ, რომ ჩაი ცალკე დალიოთ და ლიმონი წყალში ჩააგდოთ, რადგან C ვიტამინი ცხელ წყალში (სითბომგრძნობიარე ვიტამინია) იშლება. ლიმონიან წყალში შეგიძლიათ, თაფლიც ჩაამატოთ, ეს ხველისთვისაც კარგია.''
კოვიდის შემთხვევაში 10 დღის მერე იზოლაცია აღარ არის საჭირო.
,,შეჯამების სახით რომ ვთქვათ, კოვიდი და გაციება იმართება ერთნაირად - საჭიროა სიცხის დამწევი, სასურველია პაციენტმა მიიღოს ბევრი სითხე, იყოს აქტიური. საპანიკო არაფერია, გაციება მარტივად იმართება, ასევეა კოვიდი თუ განწყობა კარგი გაქვთ და მხნედ ხართ. ყელის ტკივილის დროს გამოიყენეთ პარაცეტამოლი, ასევე შესაძლოა გამოიყენოთ საწუწნი აბები,'' - აღნიშნავს გიორგი ღოღობერიძე.
„ტკბილისადმი მიდრეკილება ბავშვს მუცლად ყოფნის პერიოდში ეწყება,“- ნუტრიციოლოგი რუსუდან კვანჭახაძე
ნუტრიციოლოგმა რუსუდან კვანჭახაძემ ბავშვებში ტკბილეულისადმი მიდრეკილების საკითხზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:
„ბავშვის კვება, პირველ რიგში, არის სასიამოვნო პროცესი. მისი ხასიათი ძალიან ბევრ ფაქტორზეა დამოკიდებული, ბავშვის ასაკზე, გენეტიკაზე, თანმხლებ დაავადებებზე. ბავშვის კვებასთან დაკავშირებით ჩვენ შეიძლება შეგვექმნას პრობლემები თუდნაც ალერგიულობიდან გამომდინარე და ა.შ. ტკბილისადმი მიდრეკილება ბავშვს მუცლად ყოფნის პერიოდში ეწყება. თუ დედა იღებს დიდი რაოდენობით შაქარს, ბავშვს უყალიბდება ტკბილისადმი მიდრეკილება. მარტო ტკბილეულის მიმართ მიდრეკილებას არ ეხება ეს. არის ძალიან საინტერესო მონაცემები იმის შესახებ, რომ ჯერ კიდევ მუცლად ყოფნის პერიოდში რაიმე ვიტამინის, მინერალის უკმარისობა შემდგომში შეიძლება სერიოზული დაავადებების წინაპირობა იყოს. დედისთვის დიდი რაოდენობით ნახშირწყლების, ტკბილეულის მიღება შეიძლება საზიანო იყოს და გამოიწვიოს გესტაციური დიაბეტი, რომელიც შემდგომ ბავშვებში იწვევს დიდ პრობლემებს.
ბავშვი დაბადებისთანავე იწყებს ნახშირწყლების მიღებას. დედის რძეში არის ლაქტოზა. ბავშვს ტკბილისადმი მიდრეკილება უჩნდება. როდესაც დედა აწვდის ფაფას, ხილს, იქაც შედის ნახშირწყლები და მას ეს მიდრეკილება მთელი ცხოვრების განმავლობაში უჩნდება. ტკბილეული ბავშვისთვის ტაბუ არ უნდა იყოს. ბავშვს რაც უფრო აუკრძალავთ, უფრო მოუნდება. კარგი საქციელისთვის, კარგი სწავლისთვის დედა ხშირად აჯილდოვებს ბავშვს ტკბილეულით. ბავშვი ეჩვევა ამ ყველაფერს. ტკბილეული იწვევს კარიესს პირის ღრუში. კარიესმა შემდგომში შეიძლება გამოიწვიოს კუჭ-ნაწლავის დარღვევები. როდესაც ბავშვი აცნობიერებს, რომ ჭარბი წონა აქვს მეგობრებთან შედარებით, მას უნდა, რომ თავი დაანებოს დიდი რაოდენობით ტკბილეულის მირთმევას, მაგრამ აღარ შეუძლია.
ორ წლამდე არ არის მიზანშეწონილი, რომ ბავშვს მივაწოდოთ შაქარი. ტკბილისადმი მიდრეკილებას აქვეითებს ქრომი, ასევე დარიჩინი. რატომ არის, რომ ნამცხვარში ხშირად სწორედ დარიჩინს ვუმატებთ? სწორედ ამ მიზეზით,“- მოცემულ საკითხზე რუსუდან კვანჭახაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.
