Baby Bag

ამარცხებს თუ არა სოდა სიმსივნეს? - ონკოლოგი ალექსანდრე თავართქილაძე

ამარცხებს თუ არა სოდა სიმსივნეს? - ონკოლოგი ალექსანდრე თავართქილაძე

ონკოლოგმა ალექსანდრე თავართქილაძემ ტელეკომპანია „იმედის" გადაცემაში „იმედის დღე" საზოგადოებაში სოდის ჯადოსნურ თვისებებზე გავრცელებული მოსაზრებების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ სოდა ორგანიზმში ტუტოვანი გარემოს შექმნას უზრუნველყოფს, რაც სიმსივნით დაავადებულ ადამიანებს ნამდვილად სჭირდებათ, მაგრამ ამის გაკეთება საკვების დახმარებითაც არის შესაძლებელი:

„საზოგადოებაში გავრცელებული აზრი იმასთან დაკავშირებით, რომ ​სოდა გამოიყენება სიმსივნეების სამკურნალოდ, წამოვიდა იქიდან, რომ ონკოლოგიურ პაციენტთა უმრავლესობაში სისხლის მჟავა-ტუტოვანი წონასწორობა არის მჟავიანობისკენ მიდრეკილი. აქედან წამოვიდა ის, რომ რაც უფრო მეტ ტუტე გარემოს შევუქმნით ორგანიზმს, მით უფრო ნაკლებად იზრდება სიმსივნური ქსოვილი. უშუალოდ სოდით მოხდება ტუტე გარემოს შექმნა, თუ სხვა რომელიმე საკვები პროდუქტით, არ აქვს მნიშვნელობა. საკვებ პროდუქტებს თავისუფლად შეუძლია ორგანიზმის მჟავა-ტუტოვანი ბალანსი. სჯობს, რომ საკვები რაციონით მოხდეს მოწესრიგება.“

სოდის სასარგებლო თვისებებზე ისაუბრა ერთ-ერთმა მეცნიერმაც, რომელმაც ცხოველებსა და ადამიანებზე ჩაატარა კვლევა, თუ რამდენად ეფექტიანად მოქმედებს სოდის მიღება თირკმლებზე:

„ჩვენმა ცდებმა, რომელიც ცხოველებსა და შემდეგ ადამიანებზე ჩავატარეთ, გამოავლინა, რომ სოდის მიღება დადებითად მოქმედებს თირკმელებზე. კერძოდ, მას ჰიდროკარბონატი გამოაქვს ორგანიზმიდან. შედეგად, ზოგიერთი თირკმლის დაავადების გამწვავება ნელდება და ​მცირდება აუტოიმუნური რეაქციების ინტენსივობა. აღნიშნული საკითხი მაინც კვლევის პროცესშია და არავის ვურჩევთ სოდის თვითნებურად მიღებას. მით უფრო, რომ დიდი რაოდენობით სოდა ტოქსიკურია.“

წყარო:​ „იმედის დღე"

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ყველაფერი ჯანმრთელობაზე

​კანის კიბოსთან დაკავშირებული მითები, რომლებიც არ უნდა დავიჯეროთ
​კანის კიბოსთან დაკავშირებულ მითებზე ექიმი ზაზა თელია წერს. ​MomsEdu.ge გთავაზობთ მის პოსტს:მითი  N1 - მე არ მაქვს კანის კიბოს განვითარების მომატებული რისკი ზამთრის თვეებში ან ღრუბ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვის სიცელქესა და ჰიპერაქტივობის სინდრომს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:

„ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი გახლავთ განვითარების აშლილობა. ის ქცევის დარღვევით ვლინდება. ეს სინდრომი დაახლოებით 3-დან 9%-მდე ბავშვებში არის გამოხატული. პროცენტი საკმაოდ მაღალია. მნიშვნელოვანია მოვახდინოთ დიფერენცირება, არის ეს სიცელქე თუ საქმე გვაქვს სინდრომთან, რომელსაც სჭირდება სპეციალისტის ჩარევა. რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? აუცილებელია, რომ ეს ნიშნები გამოხატული იყოს ორ გარემოში. თუ ბავშვი სახლში არაადეკვატურად იქცევა და სკოლაში მას არ აქვს არანაირი პრობლემა, ე.ი. ეს არ არის ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

სპეციალისტისთვის ძალიან ადვილად გასარჩევია, სიცელქე რა არის და რა არის ჰიპერაქტივობა. ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდომის მქონე ბავშვს არ შეუძლია მოსვენება, ვერ ჩერდება გაკვეთილზე. პირველი, რასაც მშობელს ვეკითხებით: „დადის გაკვეთილზე? აქვს ეს ჩივილი?“ ხშირად ბავშვი დგება გაკვეთილზე, გადის. ეს იმიტომ კი არ ხდება, რომ მას ასე უნდა, ის ამას ვერ აკონტროლებს. ამის ერთ-ერთი მიზეზი არის ის, რომ თავის ტვინში არის გარკვეული უბნები, რომლებიც პასუხისმგებლები არიან ყურადღების კონცენტრაციაზე, კონტროლზე, რეაქციაზე, სტიმულზე. მათი არასრულფასოვანი განვითარება იწვევს ამ ნიშნებს ბავშვებში.

ადრეულ ასაკში ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლინებაა, რომ მოტორული აქტივობა არის საკმაოდ მკვეთრი, ვერ ხდება ბავშვის გაჩერება, მშობელს არ შეუძლია კონტროლი, არის მეტყველებასთან დაკავშირებული სირთულეები. ასეთი ბავშვი გაუჩერებლად ლაპარაკობს, სვამს კითხვებს, ძალიან კომუნიკაბელურები არიან, მათ ძალიან მაღალი მოსწრების უნარიც აქვთ. ეს არ არის სიცელქე. ეს უკონტროლო მოტორული აქტივობაა, რომელიც შემაწუხებელია მშობლისთვის. ბაღში ბავშვს არ შეუძლია აქტივობებში ჩართვა, ინსტრუქციის დამახსოვრება. ამით მშობელი უნდა მიხვდეს, რომ მიმართოს სპეციალისტს. დიაგნოზი უნდა დაისვას მულტიდისციპლინური გუნდის ჩართულობით. პირველი რგოლი არის პედიატრი, შემდეგ - ნევროლოგი, შეიძლება დაგვჭირდეს მეტყველების სპეციალისტი, ოკუპაციური თერაპევტი. რამოდენიმე ხნის დაკვირვების შემდეგ უნდა დაისვას დიაგნოზი,“- აღნიშნულ საკითხზე გვანცა არველაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად