Baby Bag

„პატარა კვანძი შეიძლება იყოს როგორც კეთილთვისებიანი, ასევე ავთვისებიანი, ამიტომ მას სახელი უნდა დავარქვათ,“ - თამარ ჩარკვიანი

„პატარა კვანძი შეიძლება იყოს როგორც კეთილთვისებიანი, ასევე ავთვისებიანი, ამიტომ მას სახელი უნდა დავარქვათ,“ - თამარ ჩარკვიანი

ექიმმა-რადიოლოგმა თამარ ჩარკვიანმა მკერდის არეში კვანძების აღმოჩენის შემთხვევაში კვლევების ჩატარების საჭიროებაზე ისაუბრა:

„პატარა კვანძს სახელი უნდა დავარქვათ. ნებისმიერ სკრინინგულ პროგრამაში გამოკვლევა გულისხმობს ამ პატარა კვანძის გამოვლენას და აუცილებლად მის სახელდებას. წინააღმდეგ შემთხვევაში, ​პატარა კვანძი შეიძლება იყოს როგორც კეთილთვისებიანი, ასევე ავთვისებიანი. კვანძის ზომა ძალიან მნიშვნელოვანია დაავადების განვითარებისა და მკურნალობის ეფექტიანობისთვის. ზომა არ არის გადამწყვეტი მისი ავთვისებიანი თუ კეთილთვისებიანი ხასიათისთვის.“

თამარ ჩარკვიანის თქმით, როდესაც ქალბატონს კეთილთვისებიან კვანძს აღმოუჩენენ ის სკრინინგულ რეჟიმში გადადის:

​კეთილთვისებიანის შემთხვევაში ჩვეულებრივ გადადის ის სკრინინგულ რეჟიმში. პირველად ნანახი კეთილთვისებიანი მცირე დაზიანება, მხოლოდ იმისთვის რომ დავრწმუნდეთ, სკრინინგის მონიტორინგში არის ექვსთვიანი ვადა. თუ არის საეჭვო, მაშინ გაკეთდება ბიოფსია. ქსოვილის ან უჯრედების შესწავლის გზით დავადგენ ეს რას წარმოადგენს. თუ არის ავთვისებიანი დაზიანება, ამ შემთხვევაში ის მიმართავს სპეციალიზირებულ კლინიკას.“

„რამეს ხომ არ ვუზიანებთ პაციენტს ამ ექვსთვიანი პერიოდით? თუ ექვს თვეში გავუკეთეთ კიდევ ერთი მამოგრაფია, ეს არ ნიშნავს, რომ კიდევ ექვს თვეშიც გავუკეთებთ. ამ დროს ჩვენ ორგანიზმს ზიანს არ ვაყენებთ. ეს ყველაფერი გამოთვლილია, არის შესაბამისი, მისაღები დოზის. თანამედროვე მამოგრამები საშუალებას იძლევა, რომ მინიმალური დასხივებით მიღებული იქნეს მაქსიმალურად ნათელი გამოსახულება,“ - აღნიშნულ საკითხზე თამარ ჩარკვიანმა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: ​„პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“

qs-არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)-qe-

​რა უშლის ხელს წარმატებულ ძუძუთი კვებას?
დღეს ოთხშაბათია და მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას წარმოგიდგენთ - ლაქტაცია. რა უშლის ხელს წარმატებულ ძუძუთი კვებას? - ამჯერად ლაქტაციის კონსულტანტი თამუნა ლობჟანიძე ამ თემაზე მოგა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

„დაბომბვის ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი სამშობიაროს ფანჯრიდან,“- ქართველი დედა 2008 წლის აგვისტოს მძიმე დღეებს იხსენებს

2008 წლის აგვისტოს ომის დროს ქართველი დედები არაერთი მძიმე განსაცდელის წინაშე აღმოჩნდნენ. ერთ-ერთი დედა, რომელსაც ომის პერიოდში უდიდეს სირთულეებთან მოუხდა შეჯახება სოფელ ერგნეთში მცხოვრები მაგული ოქროპირიძეა. ის 14 წლის წინანდელ მძიმე ამბებს ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იხსენებს და ყვება, როგორ გადახტა სამშობიაროს ფანჯრიდან ახალშობილთან ერთად, როდესაც საფრთხის მოახლოება იგრძნო:

„2008 წლის 7 აგვისტოს ღამე მეყოლა მეხუთე შვილი. ზუსტად როდესაც გავაჩინე ქეთი, ის პერიოდი იყო შორ მანძილზე რომ ისროდნენ. ისეთი ხმა ჰქონდა, მთელი სამშობიარო ზანზარებდა. სამხედრო ნაწილი და გორის სამშობიარო ძალიან ახლოს არის. ფანჯრები, მინები სულ ჩამომსხვრეული იყო საავადმყოფოში. ამ ხმაზე ინსტინქტურად მოვკიდე ამ ბავშვს ხელი, ჟილეტში გავახვიე, მივიხუტე და ასე გადმოვხტი ფანჯრიდან. რამოდენიმე წელი იმ საავადმყოფოს ეზოშიც კი ვერ შევდიოდი. ქეთო, როგორც ომი, ისეთი დაუმორჩილებელია. ვიტყოდი, რომ გმირია, იმიტომ, რომ პირველმა დაამარცხა სიკვდილი თავისი დაბადებით. მშობიარობის დროს „ვაიმე დედა“ არ მითქვამს. მარტო ვლოცულობდი: „ღმერთო, ჩემი შვილები კარგად იყვნენ, ღმერთო, გადაგვარჩინე.“

მაგული ოქროპირიძის თქმით, ომმა ბავშვებზე უმძიმესი გავლენა მოახდინა და პატარებს მდგომარეობიდან გამოსვლა დიდხანს უჭირდათ:

„ჩემი შვილი, მეორე გოგო დედაჩემის გვერდით იყო, როდესაც მე ბავშვით ხელში გადმოვხტი. მთელი ორი კვირა არ ლაპარაკობდა. ხალხს რომ დაინახავდა, გზაზე ვერ გადადიოდა. ომის შემდეგ პირველად რომ შემოვედი ერგნეთში და დავინახე პირველი სახლი დამწვარი, ერთი ამოსუნთქვით დამთავრდა ყველაფერი. ჩემში ყველა ემოცია გაიყინა. პიანინო მაქვს ჩემი ასაკის. ჩექმიანი ფეხით იყო ჩაქუჩები და სიმები ჩამტვრეული, ნაფეხური ეტყობოდა ძირს დაყრილ ხატებს.“

2008 წლის 7 აგვისტოს დაბადებული ქეთევან დოჯაშვილი რუსულ ბომბდამშენებს გადაურჩა და 14 წლის წინანდელი ომის შესახებ მხოლოდ დედის მონაყოლიდან იცის.

„დედა რომ ყვება ხოლმე, მეც თვალწინ მიდგას ყველაფერი, რაც ომის დროს ხდებოდა. დედა სულ ამბობს, რომ დაიბადე, გმირი ხარ და სიკვდილს პირველი უთხარი არაო,“ - ამბობს ქეთევან დოჯაშვილი.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად