Baby Bag

როგორ მოვიქცეთ, თუ მშრალი ხველა გახანგრძლივდა? - თერაპევტი კახა ჭელიძე გახანგრძლივებულ და პოსტკოვიდურ სინდრომზე საუბრობს

როგორ მოვიქცეთ, თუ მშრალი ხველა გახანგრძლივდა? - თერაპევტი კახა ჭელიძე გახანგრძლივებულ და პოსტკოვიდურ სინდრომზე საუბრობს

გახანგრძლივებულ და პოსტკოვიდურ სინდრომზე თერაპევტმა, პროფესორმა კახა ჭელიძემ ისაუბრა. მისი თქმით, გახანგრძლივებული სიმპტომების ერთი მიზეზი არის ან ადრე დაწყებული ჩარევა, ან პირიქით - დაგვიანებული:

„ჩივილების ერთგვარი ლოგიკა გახლავთ იმაში, რომ არ ხდება დროული თერაპიული ჩარევა იმ პერიოდში, როდესაც არის ჯერ ვირუსის გამრავლების ფაზა და შემდგომ კლინიკური გამოვლინების პულმონური ფაზები, როცა იწყება - ანუ ფილტვის დაზიანების და ზოგადად სისტემური დაზიანების ფაზები. ​სრულიად განსხვავებული მიდგომები და ჩარევებია, რომელთაც აქვთ თავისი დაწყების და დასრულების დრო. ადრე დაწყებული ვნების მომტანია, გვიან დაწყებული ეფექტური არ გახლავთ და დაავადებას ვერაფერს ვერ ვუშველით. აი, ამ მომენტის დაჭერა ხდება ხშირად პრობლემური და ეს არის ერთი მიზეზი გახანგრძლივებული სიმპტომების, მათ შორის, ხველისმეორე გახლავთ ის, რომ ამ სიმპტომების დიდხანს არსებობა საერთოდ არ არის დამოკიდებული, თუ როგორ გადაიტანა პაციენტმა კოვიდი, რა სიმძიმით - მსუბუქად, საშუალოდ თუ მძიმედ. ვისაც მსუბუქად ან საშუალო სიმძიმით გადააქვს, გახანგრძლივებული ჩივილები მათში უფრო ხშირი გახლავთ, განსაკუთრებით ახალგაზრდებში, თუმცა ეს არ არის გამოკვეთილი ტენდენცია. ამდენი სიმპტომი პოსტ მწვავე პერიოდში არცერთ დაავადებას არ ჰქონია, ყოველ შემთხვევაში, ჩემი ექიმობის 22-წლიან პერიოდში. არ გადავყრივარ ფარშევანგის კუდივით მრავალფეროვან დაავადებას,“ - აღნიშნა კახა ჭელიძემ.

თერაპევტმა ყურადღება გაამახვილა გახანგრძლივებულ მშრალ ხველაზე და აღნიშნა, რომ პაციენტებმა თვითმკურნალობას არ უნდა მიმართონ:

„ხველასთან დაკავშირებით, გნებავთ მწვავე პერიოდში, გნებავთ პოსტ მწვავე პერიოდში, ამოსახველებელ, ხველის დამთრგუნველ საშუალებებს დიდი ეფექტი და ზეგავლენა არ აქვს, შესაძლებელია აქვს პლაცებო ეფექტი, მაგრამ რეალურად არ მოქმედებს და ვერცერთი ქვეყნის გაიდლაინში ვერ ნახავთ მედიკამენტების კონკრეტულ ჯგუფს, რომლებიც უშუალოდ ასეთი ხველის დათრგუნვაზეა ორიენტირებული. სამაგიეროდ არის რეკომენდაციები მუცელზე წოლის, როცა შეტევითი ხველაა, გარკვეულწილად ძალიან დიდ შეღავათს იძლევა და არამხოლოდ ფილტვების ვენტილაციის გასაუმჯობესებლად. ასევე არის რეკომენდაციები სუნთქვით ვარჯიშებზე. მე არ ვამბობ, რომ საერთოდ არცერთი ამოსახველებლი არ შეიძლება, მშრალი ხველისთვის განკუთვნილი ნებისმიერი შეიძლება გამოიყენოს პაციენტმა, თუმცა საეჭვოა მათი ეფექტურობა, დამტკიცებული არ გახლავთ

თუ გახანგრძლივდა მშრალი ხველა, პაციენტებმა არ უნდა მიმართონ თვითმკურნალობას, რადგან ეს შეიძლება იყოს ისეთი სახიფათო სიტუაციის გამომხატველი, როგორიცაა მაორგანიზებელი პნევმონია. მისი ერთ-ერთი ყველაზე წინ წამოწეული სიმპტომი გახლავთ სწორედ მშრალი ხველა. ექიმმა უნდა გადაწყვიტოს მკურნალობა“, - აღნიშნულ საკითხებზე თერაპევტმა კახა ჭელიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო: „პირადი ექიმი - მ​არი მალაზონია“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედები​ს ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

საქართველოში კვლავ პრობლემად რჩება მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი

საქართველოში კვლავ პრობლემად რჩება მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი
„საქართველოში კვლავ პრობლემად რჩება მაღალი ჰოსპიტალიზაციის მაჩვენებელი,“ - ამის შესახებ ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი წერს. მისი თქმით, დღეის მდგომარეობით, კოვიდის 11746 აქტიური შემთხვევაა, ჰოსპიტალიზებულია 3707 (31.5%).
​MomsEdu.ge გთავაზობთ მაია ბუწაშვილის პოსტს:
„ამჟამად კოვიდის მქონეთა დაახლოებით 1/3 იმყოფება სტაციონარში. ეს მაჩვენებელი, ცხადია, ვერ აიხსნება იმით, რომ მაინცდამაინც საქართველოში უფრო მეტ ადამიანს აქვს კოვიდის ის ფორმა, რომელიც სტაციონარს საჭიროებს, ვიდრე სხვა ქვეყნებში. აშკარაა, რომ ჰოსპიტალიზაცია უტარდებათ იმათაც, ვისთვისაც ეს აუცილებელი არ არის. ფაქტია, ზოგიერთი ექიმი ზედმეტად ფრთხილობს და ურჩევნია სტაციონარში გადაამისამართოს პაციენტები, ვიდრე მართოს ბინაზე (და ეს გარკვეულწილად გასაგებია), ასევე დიდია ექიმებზე წნეხი პაციენტების მხრიდანაც, რომლებიც ზოგჯერ დაჟინებით მოითხოვენ საავადმყოფოში გადაყვანას (ცხადია, გადაწყვეტილება ექიმის მისაღებია, მაგრამ ზოგჯერ პასუხისმგებლობის ბოლომდე თავზე აღება არც ისე ადვილია ამ პირობებში).

​არაერთხელ მქონია შემთხვევა, როდესაც კონსულტირებულ პაციენტს ნამდვილად არ ჭირდებოდა სტაციონარი და სრულიად მშვიდად შეიძლებოდა მისი ბინაზე დატოვება, და მეორე დღეს აღმომიჩენია, რომ ეს პაციენტი ჰოსპიტალშია, რადგან თვითონ ან ოჯახი „მაინც უფრო მშვიდად იქნება“. არადა, სტაციონარში ყოფნა სულაც არ არის სრული გარანტია, რომ გართულებას არავითარ შემთხვევაში ადგილი არ ექნება. სამწუხაროდ, არც თუ ისე იშვიათია ზედმეტი, არასაჭირო მედიკამენტებით მკურნალობის შემთხვევები ჰოსპიტალიზებულ პაციენტებში.

​შეიძლება ვიღაცამ მიპასუხოს, რომ ზედმეტი სიფრთხილე არაფერს აშავებს და ამით მეტი ადამიანის სიცოცხლეს გადავარჩენთ, მაგრამ ფაქტი ის არის, რომ ამ გაზაფხულზე რეგისტრირებულ შემთხვევათა შორის სიკვდილობის მაჩვენებელი (CFR) უფრო მაღალია, ვიდრე ეს იყო შემოდგომით. ანუ პროცენტულად ახლა მეტი ადამიანი გვეღუპება. ეს გასაკვირია იმ ფონზე, რომ გამოცდილება მეტი დაგროვდა და კლინიკური მართვაც უფრო უკეთესად უნდა ხდებოდეს.

​ზოგადად, ძალიან მნიშვნელოვანი იქნებოდა გვენახა კლინიკური ჯგუფის მიერ გამოქვეყნებული ანგარიში გარდაცვლილი პაციენტების შესახებ (დინამიკა დროში, ასაკობრივ და რეგიონულ ჭრილში, თანმხლები დაავადებების და ჰოსპიტალიზაციის ვადების მიხედვით და ა.შ.).

​ასევე საინტერესო იქნებოდა, რა კლინიკური სარგებელი მოიტანა რემდესევირმა. ჩვენ გვახსოვს, პირობა იყო ასეთი, რომ თუ რემდესევირი „გაამართლებდა“, ახალ პარტიას შემოვიტანდით. ამიტომ საინტერესოა, გაამართლა თუ არა და რა კრიტერიუმებით ვმსჯელობთ ამაზე.

​შესაძლებლობის ფარგლებში ასევე ძალიან საინტერესო იქნებოდა იმ შტამების შედარება, რომლითაც ინფიცირებულნი იყვნენ გარდაცვლილები და გამოჯანრთელებულები.

​მოკლედ, არა მგონია, ეს კითხვები მარტო მე მაწუხებდეს და ვიცი, ბევრს აინტერესებს,“ - წერს ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი.

წაიკითხეთ სრულად