Baby Bag

„ეს პრობლემა ყველაზე ხშირია ბავშვები, რადგან მათ წელიწადში 5-6-ჯერ ემართებათ ინფექციები,“ - ალექსანდრე გოგინავა

„ეს პრობლემა ყველაზე ხშირია ბავშვები,  რადგან მათ წელიწადში 5-6-ჯერ ემართებათ ინფექციები,“ - ალექსანდრე გოგინავა

ინფექციონისტმა ალექსანდრე გოგინავამ ანტიბიოტიკების არარაციონალურად გამოყენების პრობლემაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ საქართველოში ეს საკითხი აქტუალურია:

„სამწუხაროდ, ეს პრობლემა ჩვენს ქვეყანაში საკმაოდ სერიოზულად დევს. ყველაზე ხშირი არის ეს ბავშვებში, იმიტომ, რომ წლის განმავლობაში მათ ინფექციები 5-6-ჯერ ემართებათ. ამ ინფექციების მიზეზი ძირითადად ვირუსებია. ​ვირუსზე ანტიბიოტიკი არ მოქმედებს. ხშირად ადამიანები ანტიბიოტიკს იღებენ იმიტომ, რომ აქვთ ანთებითი პროცესი. ანთებითი პროცესის გამომწვევი გარდა ბაქტერიისა, არის როგორც ინფექციური, ასევე არაინფექციური მიზეზებიც.“

ალექსანდრე გოგინავამ მოსახლეობას სთხოვა, ანტიბიოტიკები თვითნებურად არ გამოიყენონ:

„მინდა, ვთხოვო მოსახლეობას, არცერთ შემთხვევაში არ გამოიყენოთ ანტიბიოტიკი თვითნებურად. ეს არის პირველი, რაც უნდა ავღნიშნოთ. რა თქმა უნდა, ანტიბიოტიკის დანიშვნა უნდა მოხდეს ექიმი-სპეციალისტის მიერ. ​ხშირ შემთხვევაში ანტიბიოტიკის დანიშვნას სჭირდება გარკვეული კვლევების ჩატარება. არის შემთხვევები, როდესაც ექიმს შეუძლია ანტიბიოტიკი კვლევების გარეშეც დანიშნოს.“

„თუ ჩვენ ანტიბიოტიკების გამოყენებას გავაგრძელებთ ასე არარაციონალურად, ეს ხელს შეუწყობს, რომ კიდევ უფრო სწრაფად მოხდეს რეზისტენტობის ჩამოყალიბება. ანტიბიოტიკოთერაპიაში მნიშვნელოვანია კურსი, რა ხანგრძლივობით ვნიშნავთ ანტიბიოტიკს და რა დოზირებით. როდესაც ადამიანი თვითნებურად იღებს ანტიბიოტიკს, მან არ იცის, რა ხანგრძლივობით უნდა მიიღოს და რა დოზირებით. ანტიბიოტიკი ხშირ შემთხვევაში არ აგვარებს პრობლემას და ეს არის ილუზია. ადამიანი, რომელსაც ემართება ​ვირუსული ინფექცია, ეს ხუთ დღეში ისედაც შეიძლება თავისით ალაგდეს. როდესაც ის დაავადების მესამე-მეოთხე დღეს ანტიბიოტიკს იწყებს და მეხუთე დღეს არის კარგად, ადამიანი ამას ანტიბიოტიკს უკავშირებს. რეალურად აქ ანტიბიოტიკის როლი არ არის,“ - აღნიშნულ საკითხზე ალექსანდრე გოგინავამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

,,არ მიიღოთ ეს მედიკამენტები, ისინი ხელს უწყობენ დაავადების დამძიმებას'' - ალექსანდრე გოგი...
რა მედიკამენტები არ უნდა მიიღოს კოვიდინფიცირებულმა სახლში და რა გამოკვლევები სჭირდება ინფიცირების დროს? - აღნიშნულ თემაზე თბილისის ინფექციური საავადმყოფოს ექიმმა ალექსანდრე გოგინავამ ისაუბრა.&nbs...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად