Baby Bag

თუ სისხლის საერთო ანალიზში ცვლილებებია, რა დაავადებებზე შეგვიძლია ეჭვის მიტანა? - ჰემატოლოგი ნინო შარაშენიძე

თუ სისხლის საერთო ანალიზში ცვლილებებია, რა დაავადებებზე შეგვიძლია ეჭვის მიტანა? - ჰემატოლოგი ნინო შარაშენიძე

ჰემატოლოგმა ნინო შარაშენიძემ სისხლის საერთო ანალიზში გამოვლენილი ცვლილებების შესახებ ისაუბრა:

​სისხლის საერთო ანალიზი ყველაზე გავრცელებული რუტინული კვლევაა. ის უტარდება ყველა ადამიანს, რომელიც სამედიცინო დაწესებულებას აკითხავს. კარგად წაკითხული სისხლის საერთო ანალიზი უმეტეს შემთხვევაში კარგ ინფორმაციას იძლევა ზოგადად დაავადების შესახებ ან გვეხმარება დასაგეგმი კვლევების დადგენაში. სისხლის საერთო ანალიზის მიხედვით შეგვიძლია ვიმსჯელოთ ანემიის, ანთებითი პროცესის, ონკოლოგიური პათოლოგიის, გადატანილი ინფექციის და უამრავი სხვა რამის შესახებ. სისხლის საერთო ანალიზში მითითებულია რამდენიმე მნიშვნელოვანი მაჩვენებელი.“

ნინო შარაშენიძის თქმით, სხვადასხვა პათოლოგიის შესაფასებლად ერთ-ერთ მნიშვნელოვან ტესტს ერითროციტების დალექვის სიჩქარე წარმოადგენს:

„ერითროციტების დალექვის სიჩქარე ​წარმოადგენს ძალიან მნიშვნელოვან ტესტს ამა თუ იმ პათოლოგიის მიმდინარეობის შესაფასებლად. ეს არის ძალიან ღირებული კვლევა. ის მიგვითითებს რამდენიმე დაავადების განსაზღვრაზე. თუ ადამიანს აქვს ცოტა რაოდენობის ერითროციტი, მაშინ იმ სვეტში, სადაც ხდება სისხლის ნიმუშის დაყენება, სწრაფად დაილექება. ამ დროს შეიძლება იყოს B12 დეფიციტური ანემია. არსებობს დაავადებები, რომლის დროსაც ერთ-ერთ კარგ მაჩვენებლად მინიშნების, რომ აუცილებლად უნდა ეძებონ რაიმე პათოლოგია, გამოიყენება ერითროციტების დალექვის სიხშირე.“

„არ შეიძლება, რომ მუდმივად მითითებულ ჩარჩოებში იყოს ადამიანის სისხლის ანალიზი. უნდა იყოს ლოგიკური გადახრა ლეიკოციტების ან მომატებისკენ, ან მოკლებისკენ. არსებობს დაავადებები, რომლის დროსაც ლეიკოციტოზი არ ნიშნავს პროცესის ავთვისებიანობას. ეს ნიშნავს უბრალოდ გამოვლინებას ორგანიზმის ნორმალური იმუნიტეტის, რომ გაუმკლავდეს დაავადების ამა თუ იმ გამოვლინებას. ლეიკოციტების რაოდენობა შეიძლება შემცირებული იყოს სხვადასხვა ფორმის ანემიის დროს, ასევე ადამიანებში, რომლებიც არიან იმუნოკომპრომეტირებული, ასევე იმ ადამიანებში, რომლებსაც უტარდებათ კონკრეტული თერაპია,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო შარაშენიძემ რადიო ფორტუნას ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო ფორტუნა

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 https://www.facebook.com/babybag.momsedu.ge

R

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად