Baby Bag

„აუცრელმა მასწავლებელმა ნახევარი კლასი დააინფიცირა, ბავშვებმა კი ეს ინფექცია ოჯახის წევრებს გადასდეს,“ - ზაზა თელია ვაქცინაციის მნიშვნელობაზე

„აუცრელმა მასწავლებელმა ნახევარი კლასი დააინფიცირა, ბავშვებმა კი ეს ინფექცია ოჯახის წევრებს გადასდეს,“ - ზაზა თელია ვაქცინაციის მნიშვნელობაზე

დერმატო-ვენეროლოგმა ზაზა თელიამ ვაქცინაციის მნიშვნელობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ვაქცინის გაკეთება ან მის გაკეთებაზე უარის თქმა სხვა ადამიანების ჯანმრთელობაზეც აისახება:

„დღეს ყველაზე საჭირო რამ, რაც მთელ მსოფლიოში ყველას სჭირდება, არის ეფექტური ვაქცინა. ​კვლევებმა დაადასტურა ვაქცინის უსაფრთხოება და ეფექტურობა. დღეისთვის პანდემიის წინააღმდეგ ბრძოლის ყველაზე ეფექტიან საშუალებას წარმოადგენს ვაქცინა. ავიცრებით თუ არ ავიცრებით, ამით ჩვენ შეგვიძლია ზეგავლენა მოვახდინოთ სხვა ადამიანებზეც.“

ზაზა თელიას თქმით, ბავშვებს პირბადის სწორად გამოყენება უჭირთ, სწორედ ამიტომ მნიშვნელოვანია, რომ მასწავლებლები აცრილები იყვნენ:

„ახლა იწყება სწავლა. ბავშვებს პირბადის სწორად გამოყენება გაუჭირდებათ. შესაბამისად დიდი მნიშვნელობა აქვს, რომ მასწავლებლები იყვნენ აცრილები. კალიფორნიაში არის ჩატარებული ძალიან საინტერესო კვლევა, სადაც​ აუცრელმა მასწავლებელმა ნახევარი კლასი დააინფიცირა, წინა მერხებზე მსხდომი ბავშვები. ამ ბავშვებმა ეს ინფექცია ოჯახის წევრებს გადასდეს. ჩვენ სტატისტიკურად რისკები უნდა შევაფასოთ. საზოგადოებისთვის აღქმა შეიძლება იყოს უფრო მარტივი, თუ უფრო გასაგებ ენაზე მივაწოდებთ ინფორმაციას.“

„აცრილებში ნაკლებია რისკი, აუცრელებში მეტია. რა თქმა უნდა, 100 %-იანი ეფექტურობის ვაქცინა არ არსებობს. ასევე არ არსებობს 100 %-იანი ეფექტურობის მედიკამენტი. შესაძლებელია, რომ აცრილსაც დაემართოს კოვიდი, თუმცა ამის რისკი ბევრად ნაკლებია. თუ აცრილს დაემართა, პოტენციურად შეიძლება აუცრელსაც გადასდოს. ჩვენ ვსაუბრობთ იმაზე, რომ აცრილებში რისკი ნაკლებია. ​ვირუსის გამრავლება ბევრად მეტია აუცრელ ადამიანებში. ვირუსის მუტირება უფრო მეტი ალბათობით მოხდება იმ შემთხვევაში, თუ ვირუსის გამრავლება მეტია. რაც უფრო მეტი ადამიანი აიცრება, მით უფრო ნაკლებია იმის ალბათობა, რომ მივიღოთ ახალი მუტირებული შტამი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე დავით თელიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„პანდემიის დროს აცრის ჩატარება თქვენი პირდაპირი ვალდებულებაა,“ - დავით ლოლაძის მიმართვა სა...
​ზოგადმა ქირურგმა დავით ლოლაძემ მოსახლეობას ვაქცინაციისკენ მოუწოდა და  საზოგადოებრივი ჯანმრთელობის შესახებ საქართველოს კანონიდან ამონარიდი გააცნო, რომელიც მოქალაქეებს პანდემიის პირობებში პრო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

„ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით კიევში... უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს,“ - ქართველი დედა, რომელიც უკრაინიდან სამ შვილთან ერთად ჩამოვიდა

უკრაინიდან დაბრუნებულმა სამი შვილის დედამ თინათინ კედიამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ იმ რთული გზის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საქართველოში ჩამოსვლამდე ოჯახთან ერთად გამოიარა:

„ვცხოვრობდით კიევში. მართლა ძალიან ბედნიერად ვცხოვრობდით. ერთ დღეს დილის ხუთ საათზე ბავშვს ვაჭმევდით პატარას და გაისმა ბომბების ხმა. თავიდან ასე არ შეგვშინებია. ვიფიქრეთ, რომ ერთი დაიბომბა, კიევზე არ წამოვა, დედაქალაქს ხომ ვერ გაბედავს, ხომ ვერ აიღებს, მოდი, დავრჩეთ. 15 წუთში ისევ ჩამოვარდა ბომბი, მერე 15 წუთში ისევ... გადავხედეთ ერთმანეთს და ვთქვით ორივემ: ომი დაიწყო.“

თინათინ კედიას თქმით, მის ოჯახს უკრაინიდან გამოსვლა გაუჭირდა, რადგან საცობები იყო და გადაადგილება ჭირდა:

„მე მინდა მოგითხროთ, რა მდგომარეობაში არიან უკრაინაში ადამიანები და მათი ემოციები გადმოგცეთ. ჩვენ მალევე წამოვედით. პირველივე დღეს მოვახერხეთ წამოსვლა. ყველამ იცის, როგორი საცობები იყო. ეს კადრები სულ ტრიალებდა. ექვსი საათი მოვუნდით კიევიდან გამოსვლას. გაჩერებებით ვიარეთ, ბავშვები მანქანაში იღლებოდნენ და ცოდვები იყვნენ. ძალიან სახიფათო იყო ეს პირველივე წუთიდან. ჩვენ ვინიცაში ვაპირებდით ჩასვლას. ორი გზა მიდის და ჩრდილოეთით მიმავალი განიერი გზა ავირჩიეთ. გზაში გავიგეთ, რომ ბელორუსიდან მოდიან და ის გზა უნდა გავიაროთ. იქვე მოვტრიალდით უკან, ისევ კიევში შემოვედით და სამხრეთ ნაწილიდან ხელახლა ჩავდექით საცობებში. საღამოს 10 საათზე ჩავედით ვინიცაში. ეს პატარა ქალაქია, სადაც საბავშვო საფეხბურთო ტურნირები იმართება. სასტუმროში 600 ბავშვი იყო მშობლების გარეშე მწვრთნელებთან ერთად. ორი გუნდი ხარკოვიდან იყო. მწვრთნელები დაძაბულები იყვნენ. მშობლები ურეკავდნენ, რომ ხარკოვში არ ჩაეყვანათ ბავშვები. 600 ბავშვი ტელევიზორში უყურებდა ამ ამბებს, ისხდნენ და ტიროდნენ.“

„ღამე ვინიცაში გავათენეთ და დარჩენას ვფიქრობდით. ეზოში გამოსულებმა დავინახეთ როგორ დავარდა თვითმფრინავი და შავი კვამლი ამოვიდა. მაშინვე გადავწყვიტეთ წამოსვლა. სამხრეთ უკრაინისკენ წავედით. იქ ორი ღამე გავჩერდით. მოლდოვის საზღვარზე გადავედით მეექვსე დღეს. მერე რუმინეთში გადავედით და იქიდან იყო ფრენა. ექვსი საათი მიყავით უკრაინა-მოლდოვის საზღვარზე საცობში. მანქანა ბევრი არ იყო. ყველა იყო მამა, რომელიც ემშვიდობებოდა ოჯახს და მერე მანქანით უკან ბრუნდებოდა. ამ დამშვიდობების ცერემონიას რომ უყურებ, ვერც დააჩქარებ. ყველა ამ ტრაგედიას ვუყურეთ. ჩემმა რამოდენიმე მეგობარმა ხარკოვში რვა დღე გაძლო. მერე თქვეს: ეს არ დამთავრდება და ჩვენი შვილების ემოცია, მათი მომავალი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ეს სახლი, სადაც ვცხოვრობთ. ამიტომ ნაწილი გამოვიდა ხარკოვიდან, ნაწილი ისევ იქ რჩება. მე უნდა დავბრუნდე, რომ მათ დავეხმარო. უნდა დავბრუნდე, რომ თუ რამეში ვარ საჭირო, გვერდში დავუდგე ამ ხალხს. ჩემს შვილებს მხარში ედგნენ, ასწავლიდნენ, უხსნიდნენ. ახლა ჩვენი დროა, ახლა ჩვენ უნდა დავუდგეთ გვერდში,“- აღნიშნა თინათინ კედიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“


წაიკითხეთ სრულად