Baby Bag

მარტივი ტესტი მსხვილი ნაწლავის ფუნქციის შესამოწმებლად - ფიტოთერაპევტ მარინა წულუკიძის რჩევები

მარტივი ტესტი მსხვილი ნაწლავის ფუნქციის შესამოწმებლად - ფიტოთერაპევტ მარინა წულუკიძის რჩევები

ფიტოთერაპევტმა მარინა წულუკიძემ მსხვილი ნაწლავის ფუნქციის შესამოწმებელი მარტივი მეთოდების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, 50 გრამი ჭარხლის წვენის დალევა დაგვეხმარება ჩვენი მსხვილი ნაწლავის მდგომარეობის შეფასებაში:

„პაციენტებს თვითონ შეუძლიათ გაარკვიონ, რამდენად დაბინძურებულია მათი ორგანიზმი, ​ღვიძლი და მსხვილი ნაწლავი, პირველი კატეგორიის იმუნური სისტემის მარეგულირებელი ორგანოები. შეგიძლიათ აიღონ 50 გრამი ჭარხლის წვენი, დალიოთ. თუ ერთი საათის ან თუნდაც ნახევარი საათის შემდეგ შარდი გაწითლდა, ეს იმას ნიშნავს, რომ მსხვილი ნაწლავი კატასტროფულ მდგომარეობაშია და სასწრაფოდ ითხოვს გაწმენდას.“

მარინა წულუკიძის თქმით, კომბოსტოსა და ლობიოს მირთმევის შემდეგ მეტეორიზმი ნორმალური მოვლენა არ არის:

„ცნობილი ფაქტია და ყველას ასე ჰგონია, რომ თუ ადამიანი ჭამს კომბოსტოს, ბოლოკს, ლობიოს, გაზების დაგროვება თითქოს ჩვეულებრივი ამბავია. ეს ასე არ არის. აქაც მინდა, რომ მარტივი რამ გასწავლოთ. ბოსტნეული და ხილი შეიცავს გოგირდს და ქლორს. ბოსტნეულის ჭამის დროს შედიან რეაქციაში ნაწლავში არსებულ ბაქტერიებთან, ​იწყება არასრულფასოვანი მონელების პროცესი, რასაც მოჰყვება გაზების დაგროვება. მიდის ლპობითი პროცესი და გაზი ლპობითი პროცესის პასუხია.“

„აიღეთ 50 გრამი კომბოსტოს წვენი და დალიეთ. ლობიოს ნახარშის წვენიც შეგიძლიათ დალიოთ. თუ შებერილობა დაგეწყებათ, ეს იმას ნიშნავს, რომ ნაწლავი არის ძალიან დაზიანებული და სასწრაფოდ საჭიროებს წმენდას,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მარინა წულუკიძემ ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​ „პულსი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

„ჩვენში მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი ინტერესები," მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე," - გია მურღულია

​​ფილოლოგი გია მურღულია სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ქართველი ხალხის სახელმწიფოებრივი და საზოგადო საქმისადმი დამოკიდებულებას აკრიტიკებს. მის პოსტს უცვლელად გთავაზობთ:

ჩვენში, რატომღაც, ყველაფერი კერძო საპატიო მიზეზია, რომ საზოგადოებისა თუ სახელმწიფოსთვის მნიშვნელოვანი საქმე არ (ვერ) გააკეთონ.

„მე რომ ექსკურსიაზე მივდივარ?!"

„მე რომ გუშინ კბილი მტკიოდა?!"

„ხვალ რომ ჩემი დაბადების დღეა"?

„უგუნებოდ რომ ვარ?!"

„ბავშვი რომ მყავს დასატოვებელი?!"

„ძალიან რომ ცხელა?!"

„ძალიან რომ ცივა?!"

​„დრო რომ არ მაქვს?!"

„რომ დამავიწყდა?!"

„რა მოხდა - სულ მესამედ დამაგვიანდა!"

„მალე ცოლი რომ მომყავს?!" ("რომ ვთხოვდები?!")

„მე მეგონა, სხვანაირად იყო საჭირო..."

„კი მითხარით, მაგრამ ვიფიქრე, ასე არ უნდა გამეკეთებინა..."

„მე რომ განსაკუთრებული ვარ?!")

მთავარი ყოველთვის არის „მე", „ჩემი განწყობა", „ჩემი ინტერესები", „ჩემი უფლებები", „ჩემი ტანჯვა" და „ჩემი ბედნიერება"...

ჰოდა, მერე ძალიან უკვირთ, სამყარო რომ სამაგიეროს უხდით ხოლმე.

ეს ამბავი ასე მთავრდება:

​„ღმერთმა მიმატოვა", „ბედი არ მაქვს", „ყველა და ყველაფერი ჩემ წინააღმდეგაა..."

კლასიკური ისტორიული რეცეპტი ასეთია:

შეხედე შენ თავს სხვისი თვალებით, გონებით, გულით და დაინახავ, რომ სამყაროს ცენტრში მთლად მარტო შენ არ ხარ - სხვა ადამიანიც არის, საქართველოც, დედამიწაც, "ირმის ნახტომიც" და მთელი სამყაროც.

ხანდახან ცოდნას მნიშვნელობით გამოცდილება აღემატება.

ვიღაც ძალიან მაღლა მდგომმა მაგალითებით ლაპარაკი იცის.

და ამაზე დიდი სკოლა არ არსებობს.

წაიკითხეთ სრულად