Baby Bag

„ძალიან ხშირად მშობელიც არის დამნაშავე იმაში, რომ ის არასრულფასოვნად კვებავს ბავშვს,“ - პედიატრი მარინა კვეზერელი

„ძალიან ხშირად მშობელიც არის დამნაშავე იმაში, რომ ის არასრულფასოვნად კვებავს ბავშვს,“ - პედიატრი მარინა კვეზერელი

პედიატრმა მარინა კვეზერელმა ბავშვებში რკინის დეფიციტის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ მხრივ, მოწინავე ადგილს იკავებს არაბალანსირებული კვება:

„როდესაც რკინის დეფიციტი მიზეზების მიხედვით დავალაგეთ, აღმოჩნდა, რომ ​მიზეზთა პირველ სამეულში შედიოდა არასრულფასოვანი, არაბალანსირებული კვება. ზოგჯერ ეს არის ეკონომიკურ მდგომარეობასთან დაკავშირებული, ზოგჯერ კი გავლენას ახდენს დედის განათლების დონე. გასაგებია, ჩვენ რაღაც განსაკუთრებულ ცოდნას არ მოვითხოვთ დედისგან. ძალიან ხშირად მშობელიც არის დამნაშავე იმაში, რომ ის არასრულფასოვნად კვებავს ბავშვს.“

მარინა კვეზერელმა ერთ-ერთი პაციენტის მაგალითი მოიყვანა, რომელიც არაბალანსირებული კვების გამო რკინადეფიციტური ანემიის პრობლემის წინაშე აღმოჩნდა:

„ჩემთან მოვიდა პაციენტი. ბავშვი იყო წლის და ოთხი თვის. ის შემოვიდა და ხელში ეჭირა ბოთლი მაწვნით. დედა მეუბნება, რომ ბავშვი ჯერ იყო ბუნებრივ კვებაზე, შემდეგ დაანებებინეს თავი. როგორც დედამ მითხრა, ამის შემდეგ ბავშვი გადაიყვანეს მაწონზე. რატომ გადაიყვანეს ხუთი თვის ბავშვი მაწონზე? ეს ცოტა ადრეა. მშობლის თქმით, იმის შემდეგ ბავშვი მაწვნის გარდა არაფერს არ ჭამდა. ღამე რომ იძინებდა, მაწვნის ბოთლი ედგა გვერდით.“

„წარმოიდგინეთ წლის და ოთხი თვის ​ბავშვი, რომელიც არის მთლიანად ერთგვაროვან, არაბალანსირებულ კვებაზე. გასაგებია, რომ მას ჰემოგლობინიც ჰქონდა დაბალი და რკინაც საკმაოდ დაბალი ჰქონდა. ასე რომ, ამის მიზეზი მარტო ეკონომიკა არ არის. მშობლის „დანაშაულიც“ არის ამაში, რომ ბავშვს აქვს რკინის დეფიციტი,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კვეზერელმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება

როგორ უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს პროფესიონალი ფსიქოლოგის დახმარება სჭირდება
ყველა ადამიანი ტრავმას პასუხობს საკუთარი ინდივიდუალური გზებით.

როგორ ესმით ბავშვებს საფრთხე, საშიშროება?

  1. სკოლამდელი ასაკის ბავშვები: პატარა ასაკის ბავშვებისათვის, ძალიან მნიშვნელოვანია როგორ რეაგირებენ და უმკლავდებიან მოზრდილები, განსაკუთრებით კი მათი მშობლები, სტრესულ სიტუაციებს. მშობლებს ისინი მათ მთავარ დამცველებად აღიქვამენ.
  2. სკოლის ასაკის ბავშვები: ამ ასაკის ბავშვები უფრო მეტ რამეს აკეთებენ დამოუკიდებლად. სტრესის დროს მნიშვნელოვანია ვეცადოთ, რომ გააგრძელონ მათი ნორმალური ცხოვრებისეული რუტინა.
  3. მოზარდები: სტრესის დროს თინეიჯერები შეასაძლოა გახდნენ ზედმეტად დაქვემდებარებულები, დამოკიდებულები ან პირიქით, ზედმეტად დაუდევარები, გაუფრთხილებლები. მშობლებმა ყურადღება უნდა გაამახვილონ შესაძლო რისკისშემცველი ქცევების მიმართ ( მაგ: ნარკოტიკები, ალკოჰოლო და ა.შ)

რისი გაკეთება შეუძლიათ მშობლებს?

  1. ისინი არიან როლური მოდელები და მნიშვნელოვანია კომუნიკაცია, რათა აგრძნობინონ რომ მათზე ვიღაც ზრუნავს.
  2. საჭიროა მოუსმინოს იმას თუ რას ითხოვს ბავშვი თავისი ქმედებებით. ( პატარამ შეიძლება ჭირვეულობაში გამოხატოს, უფრო დიდმა ბევრი კითხვების დასმაში, მოზარდმა მარტოობაში და ა.შ)
  3. აუცილებელია იყვნენ მომთმენნი და მაგალითად გასცენ პასუხები მათ მუდივ კითხვებს. ზოგიერთი უფრო მორცხვია და არ სვამს კითხვებს, მათ შეგვიძლია იქეთ ვუბიძგოთ და მაგალითად ვთხოვოთ აღწერონ სხვები რას ფიქრობენ.
  4. მოზრდილების წუხილი სამომავლო ინციდენტების შესახებ ზრდის გარემოცვაში შფოთვას. მნიშვნელოვანია არ გავხადოთ ხელმისაწვდომი ბავშვებისთვის ზედმეტად ბევრი ნიუსი, განსაკუთრებით სატელევიზიო გადაცემები, რადგან მძიმე ამბების მუდმივი ყურება და მოსმენა შიშს უფრო ამძაფრებს. ამ შემთხვევაში უფრო საყურადღებოა მცირე ასაკის ბავშვები.
  5. თქვენ შეგიძლიათ ხაზი გაუსვათ იმ ფაქტს, რომ უფროსები ( ხელისუფლება, მმართველი ორგანიზაციები და ა.შ გააჩნია კონკრეტულ სიტუაციას) ყველაფერს აკეთებენ იმისათვის რომ ყველა უსაფრთხოდ იყოს.
  6. სტრესის დროს ბრაზი და გაღიზიანებულობა არის ძირითადი ემოციები ნებისმიერ ადამიანთან. დაეხმარეთ შვილებს ეს ემოციები შესაბამისი გზით გამოხატონ. დაარწმუნეთ იმაში რომ მათი გულფიცხობის მიზეზები არ არიან თავად.
  7. როდესაც გვაქვს სტრესის მდგომარეობა, ,,რეგრესიები“ ნორმალურია. (მაგალითად იქცევა უფრო პატარა ასაკის შესაფერისად, ვიდრე სინამდვილეშია) თუ სიმპტომებს მუდმივი სახე აქვს და შფოთვას იწვევს, პროფესიონალის დახმარება აუცილებელია.

წყარო: დიალოგი

წაიკითხეთ სრულად