Baby Bag

„ძალიან ხშირად მშობელიც არის დამნაშავე იმაში, რომ ის არასრულფასოვნად კვებავს ბავშვს,“ - პედიატრი მარინა კვეზერელი

„ძალიან ხშირად მშობელიც არის დამნაშავე იმაში, რომ ის არასრულფასოვნად კვებავს ბავშვს,“ - პედიატრი მარინა კვეზერელი

პედიატრმა მარინა კვეზერელმა ბავშვებში რკინის დეფიციტის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ამ მხრივ, მოწინავე ადგილს იკავებს არაბალანსირებული კვება:

„როდესაც რკინის დეფიციტი მიზეზების მიხედვით დავალაგეთ, აღმოჩნდა, რომ ​მიზეზთა პირველ სამეულში შედიოდა არასრულფასოვანი, არაბალანსირებული კვება. ზოგჯერ ეს არის ეკონომიკურ მდგომარეობასთან დაკავშირებული, ზოგჯერ კი გავლენას ახდენს დედის განათლების დონე. გასაგებია, ჩვენ რაღაც განსაკუთრებულ ცოდნას არ მოვითხოვთ დედისგან. ძალიან ხშირად მშობელიც არის დამნაშავე იმაში, რომ ის არასრულფასოვნად კვებავს ბავშვს.“

მარინა კვეზერელმა ერთ-ერთი პაციენტის მაგალითი მოიყვანა, რომელიც არაბალანსირებული კვების გამო რკინადეფიციტური ანემიის პრობლემის წინაშე აღმოჩნდა:

„ჩემთან მოვიდა პაციენტი. ბავშვი იყო წლის და ოთხი თვის. ის შემოვიდა და ხელში ეჭირა ბოთლი მაწვნით. დედა მეუბნება, რომ ბავშვი ჯერ იყო ბუნებრივ კვებაზე, შემდეგ დაანებებინეს თავი. როგორც დედამ მითხრა, ამის შემდეგ ბავშვი გადაიყვანეს მაწონზე. რატომ გადაიყვანეს ხუთი თვის ბავშვი მაწონზე? ეს ცოტა ადრეა. მშობლის თქმით, იმის შემდეგ ბავშვი მაწვნის გარდა არაფერს არ ჭამდა. ღამე რომ იძინებდა, მაწვნის ბოთლი ედგა გვერდით.“

„წარმოიდგინეთ წლის და ოთხი თვის ​ბავშვი, რომელიც არის მთლიანად ერთგვაროვან, არაბალანსირებულ კვებაზე. გასაგებია, რომ მას ჰემოგლობინიც ჰქონდა დაბალი და რკინაც საკმაოდ დაბალი ჰქონდა. ასე რომ, ამის მიზეზი მარტო ეკონომიკა არ არის. მშობლის „დანაშაულიც“ არის ამაში, რომ ბავშვს აქვს რკინის დეფიციტი,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარინა კვეზერელმა ტელეკომპანია „პულსის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„პულსი“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრთელობა

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად