Baby Bag

„ორი წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე მისი საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს,“ - ენდოკრინოლოგი ეკატერინე ფაცაცია

„ორი წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე მისი საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს,“ - ენდოკრინოლოგი ეკატერინე ფაცაცია

ენდოკრინოლოგმა ეკატერინე ფაცაციამ ბავშვებში სიმაღლეში ზრდის სამ მნიშვნელოვან პერიოდზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ბავშვის სიმაღლე ორი წლის ასაკში საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს:

„როგორც ყველა პროცესს, ზრდასაც აქვს თავისი პერიოდები. ნულიდან ორ წლამდე არის ჩვილობის პერიოდი. ამ პერიოდში ბავშვი „ეძებს“ თავის გენეტიკურ ტრაექტორიას სიმაღლესთან მიმართებაში. ორი წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე მისი საბოლოო სამიზნე სიმაღლის ნახევარს წარმოადგენს. ​პირველ წელიწადს ბავშვი სწრაფად იზრდება და მისი ზრდის ტემპი არის დაახლოებით 25-30 სანტიმეტრი. თუ ის არ გაიზარდა პირველ წელიწადს 25-30 სანტიმეტრის ფარგლებში, უკვე განგაშის საფუძველი გვაქვს.“

ეკატერინე ფაცაციას თქმით, მეორე წელიწადში ზრდის ტემპი იკლებს, რაც ფიზიოლოგიური მოვლენაა:

„მეორე წელიწადს ზრდის ტემპი იკლებს, ამის ნუ შეგეშინდებათ. ეს არის ფიზიოლოგიური. მეორე წელიწადში ბავშვი 12-15 სანტიმეტრს იმატებს. სამი წლიდან პუბერტატის ასაკამდე არის ბავშვობის პერიოდი, სადაც სიმაღლეში ზრდა იკლებს. ბავშვი წელიწადში 6-8 სანტიმეტრს იმატებს წელიწადში. 6-7 წლის ასაკში არის ზრდის ნახტომი. პიკი არის რვა წლის ასაკში. რვა წლის ასაკში ბავშვის სიმაღლე არის მისი საბოლოო სიმაღლის ¾.“

„პუბერტატის ასაკამდე გოგონები და ბიჭები მიდიან თანაბრად. როდესაც სასქესო ჰორმონები გამოდიან უკვე ასპარეზზე, იქ უკვე გვაქვს ცვლილება. მესამე ფაზა არის პუბერტატული პერიოდი. პუბერტატი ბიჭებში არის 9 წლიდან 14 წლამდე. გოგონებში 9 წლიდან 13 წლამდე დიაპაზონია. ბიჭები თითქმის ორი წლით გვიან მწიფდებიან. ვაჟებს უფრო მეტი დრო აქვთ, რომ სიმაღლეში მოიმატონ. ​პუბერტატული ნახტომი გოგონებში არის 6-8 სანტიმეტრი, ბიჭებში კი - 10-16 სანტიმეტრი,“- აღნიშნულ საკითხებზე ეკატერინე ფაცაციამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დღის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის შოუ“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს მშობლების საწოლში არ უნდა ეძინოს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

„ბავშვს მშობლების საწოლში არ უნდა ეძინოს,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

​​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის მშობელთან ერთად ძილის ჩვევაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ 3-4 წლამდე ასაკის ბავშვს მშობლის საძინებელში უნდა ეძინოს, მაგრამ არა - მის საწოლში:

„რეცეპტები არ მიყვარს, ვითარებას გააჩნია. ზოგადი რეცეპტი არ მუშაობს. კულტურასაც გააჩნია. ადრე დოქტორ სპოკის წიგნი იყო გავრცელებული. ვერ ვიტანდი იმ წიგნს. მასში ეწერა, რომ პატარა ჩვილ ბავშვს ცალკე ოთახში უნდა ეძინოს და გასკდეს ტირილით. ეს არის აბსურდი, მაგრამ 4-5 წლის ასაკის ბავშვი მშობლის საწოლში რატომ უნდა იძინებდეს, ამასაც ვერ ვიგებ.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, 3-4 წლის ბავშვს, რომელიც დედასთან ძილს არის მიჩვეული, ამას სწრაფად ვერ გადავაჩვევთ:

„3-4 წლის ასაკში ბავშვი დედასთან ძილს რომ არის მიჩვეული, იმას ასე უცბად ვერ გამოაწეპებ, ამიტომ ჩვილი ბავშვი აუცილებლად მშობელთან ერთად უნდა იყოს, მშობლის საძინებელში. 3-4 წლამდე ბავშვი მშობლის საძინებელში უნდა იყოს, მაგრამ მშობლის საწოლში არ უნდა იყოს. თავიდანვე ასე უნდა მივაჩვიოთ ბავშვი, რომ იქვეა მშობელი და მის საჭიროებას აუცილებლად დააკმაყოფილებს, რომ ბავშვს შფოთვა არ ჰქონდეს. ბევრ მშობელს უთქვამს ჩემთვის და ვერც გაამტყუნებ, რომ ღამე უნდა ადგე, გირჩევნია შენთან იყოს, ​იმასაც ურჩევნია, რომ შენთან იყოს და ასე ეჩვევა ბავშვი. არც ეს არის დიდი კატასტროფა, მაგრამ თადარიგი უნდა დავიჭიროთ, რომ 4 წლისთვის ცალკე საწოლში იწვეს ბავშვი და 6 წლისთვის ცალკე ოთახში, ან ცალკე საწოლში აუცილებლად უნდა იყოს.“

„ჰიგიენური თვალსაზრისითაც არ არის მიზანშეწონილი, რომ პატარა ბავშვს მშობლების საწოლში ეძინოს. ძალიან ხშირია ჩვენს კულტურაში ეს. თავიდანვე ნელ-ნელა, ისე, რომ ბავშვმა არ მიიღოს სტრესი, ეს უნდა განვახორციელოთ,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​თამარ გაგოშიძის ნეიროფსიქოლოგიის ცენტრი

წაიკითხეთ სრულად