Baby Bag

„ორი-სამი წლიდან იწყება პროტესტი კვებაზე. ამ პერიოდში ბავშვს უნდა მივცეთ არჩევანის გაკეთების შესაძლებლობა,“ - პედიატრი მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ბავშვის უჭმელობისა და უმადობის პრობლემაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვის უჭმელობა ხშირად მშობლის ზედმეტ მღელვარებასთან არის კავშირში:

„ხ​შირად ჩვენი ბავშვის უჭმელობა დაკავშირებულია ჩვენს ზედმეტ აღელვებასთან და ნერვიულობასთან. პირველი პრობლემები მოდის ძუძუთი კვებასთან დაკავშირებით. როდესაც ხელოვნურ კვებაზეა ბავშვი, დედა ხედავს, რამდენს მიირთმევს ბავშვი. ძუძუთი კვების დროს დედა ვერ ხედავს, რამდენს მიირთმევს ბავშვი. ამიტომ მუდმივად არის შეგრძნება, რომ თითქოს მას არ ჰყოფნის საკვები. ძუძუთი კვება არის მოთხოვნილების მიხედვით. ეს გულისხმობს, რომ როდესაც ბავშვს შია ან წყურია, ის ძუძუთი იკვებება. ზოგჯერ ბავშვი იწყებს ტირილს არა იმიტომ, რომ შიმშილი უნდა დაიკმაყოფილოს, არამედ წყურვილს იკმაყოფილებს. რა თქმა უნდა, თუ წყურვილს იკმაყოფილებს, ის იმ რაოდენობით რძეს არ მიიღებს, რასაც მაშინ, როდესაც მშიერია.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, ძუძუთი კვებაზე მყოფ ბავშვს რძის დეფიციტი არ აქვს, თუ ის წონაში კარგად იმატებს:

„იმისთვის, რომ ვიცოდეთ, ბავშვს ნამდვილად ჰყოფნის თუ არა რძე, პირველი მაჩვენებელი არის წონის ნამატი. თვეში 500 გრამზე ნაკლები არ უნდა მოიმატოს ბავშვმა, რომელიც ძუძუთი კვებაზე იმყოფება პირველი ექვსი თვის განმავლობაში. შემდეგ 400 გრამზე ჩამოდის ეს ნამატი. ყველაზე კარგი მაჩვენებელი კიდევ არის შარდვის სიხშირე. ბავშვი, რომელიც იმყოფება მხოლოდ ძუძუთი კვებაზე, სითხეს იღებს მხოლოდ დედის რძის სახით. მისი შარდვის სიხშირე მთლიანად დამოკიდებულია იმაზე, თუ რამდენად მიიღო მისთვის საჭირო რაოდენობის სითხე. თუ ოცდაოთხ საათში შარდვა არის ექვსი და მეტი, მშობელი უნდა იყოს მშვიდად. ე.ი. ბავშვისთვის რძე საკმარისია.“

​უმადობა უმეტეს შემთხვევაში არის ქცევითი დარღვევა და არ არის ასოცირებული რაღაც დაავადებასთან. როდესაც არის ბავშვი, რომელსაც არ აქვს მადა, ჩვენ გვეშინია, ხომ არ არის რაღაც დაავადება, რომელიც უმადობას იწვევს. როდესაც არის უმადობა, ჩვენი მთავარია ამოცანაა, გამოვრიცხოთ, ხომ არ არის რაიმე დაავადება. თუ ბავშვის წონა და სიგრძე ნორმალურია, მშობელი უნდა იყოს მშვიდად. ჩვენ გარკვეულწილად უნდა შეცვალოთ ბავშვის მიდგომა კვებასთან დაკავშირებით. ორი-სამი წლიდან იწყება პროტესტი კვებაზე. ეს ის პერიოდია, როდესაც ბავშვს ყველაფერი აინტერესებს, მოდის პიროვნული მე. თუ მშობლები ბავშვს მანამდე ხშირად აძალებდნენ კვებას, თუ კვება იყო დაკავშირებული სტრესთან, ბავშვს მოჰყვება ეს ემოცია. მას შეიძლება ძალიან შიოდეს, მაგრამ მაინც არ მიირთვას. ერთი კვების და ორი კვების გამოტოვება არაფერს არ გვიცვლის. ამ პერიოდში მას უნდა მივცეთ არჩევანის გაკეთების შესაძლებლობა. თუ ბავშვს უმადობა უვლინდება, ძალიან კარგია ოჯახურ სადილზე დავსვათ ბავშვი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ ტელეკომპანია GDS-ის გადაცემაში „შუადღე GDS-ზე“ ისაუბრა.

წყარო: „​შუადღე GDS-ზე“


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული...
როგორ მივაჩვიოთ უჭმელი ბავშვი ჭამას ძალდატანების გარეშე და რისგან შეიძლება იყოს გამოწვეული უმადობა? - აღნიშნულ თემებზე​ Momsedu.ge-ს ექიმი-პედიატრი, რადიოლოგი ნანა საპანაძე ესაუბრა. ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რაზე მიუთითებს ბავშვის განავალში სისხლის არსებობა და როგორ მივიტანოთ ეჭვი დაავადებაზე?

რაზე მიუთითებს ბავშვის განავალში სისხლის არსებობა და როგორ მივიტანოთ ეჭვი დაავადებაზე?

რაზე მიუთითებს ბავშვის განავალში სისხლის არსებობა და როგორ მივიტანოთ ეჭვი დაავადებაზე, - აღნიშნულ თემაზე პედიატრი თამარ ობგაიძე ​საუბრობს. გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით?

„პირველ რიგში, ნორმაზე ვილაპარაკოთ. თქვენ შეიძლება, განავალში სისხლი უბრალოდ მოგეჩვენოთ. იმიტომ, რომ განავალი ფერს იცვლის და ჰგავს სისხლიანს, როცა ბავშვი იღებს ზოგიერთ საკვებს, მაგალითად, ჟოლოს, ჭარხალს, პომიდორს. ამ დროს განავალი მოწითალო ფერისაა. როგორც კი ამ საკვებს რაციონიდან ამოიღებთ, მას ჩვეულებრივი ფერი დაბრუნდება.


განავალი შეიძლება შავი ფერის იყოს, როცა ბავშვს რკინის პრეპარატს ან ნახშირს აძლევთ და ეს საშიში სულაც არ არის.

​თუ თქვენ კვებავთ ჩვილს ძუძუთი, რომლის თავზე ნახეთქები გაქვთ, მის კუჭში რძესთან ერთად მოხვდება თქვენი სისხლიც, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს სისხლიანი პირღებინებაც და შავის ფერის განავალიც.

ახლა პათოლოგიაზე ვისაუბროთ - განავალში სისხლზე ეჭვი უნდა მიიტანოთ მაშინ, როცა განავალი წითელია ფერისაა, მასში ხედავთ სისხლის აშკარა მინარევს ან განავალი შავი ფერისაა. სწორედ შავი და არა მუქი ყავისფერი ან მუქი მწვანე.

პრობლემის განსაზღვრა სისხლის ფერის მიხედვით

როცა განავალში ალისფერ სისხლს ხედავთ, ნიშნავს, რომ სისხლი საჭმლის მომნელებელი სისტემის ქვედა ნაწილებიდან მოდის, მაგალითად, სწორი, მსხვილი ნაწლავიდან, ანალური ხვრელიდან.

​როცა განავალი შავია, ნიშნავს იმას, რომ პრობლემა საყლაპავში, კუჭში ან თორმეტგოჯა ნაწლავშია. მარილმჟავას ზემოქმედებით სისხლი ფერს იცვლის და განავალი შავდება.

​თუ სისხლი განავლის ბოლო ულუფაშია, მოსხმული აქვს განავალს ან ანუსის გაწმენდის შემდეგ ხელსახოცზე ხედავთ ალისფერ სისხლს, ის ყველაზე ხშირად ანუსიდან მოდის და სავარაუდოდ, ბუასილის ან ანუსის ნახეთქის გამოა.

სისხლიანი განავლის მთავარი მიზეზები:

ალისფერი სისხლი -
თუ პატარას დიარეა აქვს და განავალში სისხლია, გამოსარიცხია ზოგიერთი ინფექციური ნაწლავური დაავადება, მაგალითად, დიზენტერია, ამებიაზი. სისხლიანი დიარეის დროს ექიმთან დაუყოვნებელი ვიზიტია საჭირო.
ბუასილი
ანუსის ნახეთქი
ამ ორი პრობლემის გამომწვევი მთავარი მიზეზი, როგორც წესი, ყაბზობაა.
ნაწლავის პოლიპები
ნაწლავის ზოგიერთი ანატომიური დეფექტი
ნაწლავის პარაზიტული დაავადებები
წყლულოვანი კოლიტი
ლაქტოზის აუტანლობა
კვებითი ალერგია - თუ თქვენ ფიქრობთ, რომ ალერგია მხოლოდ კანზე შეიძლება გამოვლინდეს, ცდებით. ძროხის რძის ცილის აუტანლობა ზოგჯერ მუცლის ტკივილით, დიარეით და სისხლიანი განავლითაც ვლინდება.
შავის ფერის განავალი ანუ მელენა - საყლაპავის, კუჭის-თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებები, სიმსივნეები.

როგორ უნდა მოვიქცეთ?

თვითგამოკვლევა და თვითმკურნალობა დაივიწყეთ. არც გუგლის საძიებო სისტემა გამოგადგებათ პრობლემაში გასარკვევად. ექიმს უნდა მიმართოთ და მის მიერ დაგეგმილი კვლევები ჩაატაროთ. ეს შეიძლება იყოს სისხლის საერთო ანალიზი, განავლის ტესტები, ანუსის და კუჭ-ნაწლავის ორგანოების დათვალიერება, მათ შორის რენტგენოლოგიური ან ენდოსკოპური მეთოდით,“ - წერს პედიატრი თამარ ობგაიძე.

წაიკითხეთ სრულად