Baby Bag

რა ასაკიდან შევიყვანოთ ბავშვი სპორტზე და რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას გადავწყვეტთ? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი ამირან შარაბიძე ესაუბრა

რა ასაკიდან შევიყვანოთ ბავშვი სპორტზე და რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას გადავწყვეტთ? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი ამირან შარაბიძე ესაუბრა
რა ასაკიდან შევიყვანოთ ბავშვი სპორტზე და რა უნდა გავითვალისწინოთ, სანამ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას გადავწყვეტთ? - ამ და სხვა საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ბავშვთა ორთოპედი ამირან შარაბიძე ესაუბრა. 

- ფიზიკური აქტივობა აუცილებელა ბავშვებისთვის. რა ასაკიდან დავაწყებინოთ სპორტული ცხოვრება?

- ფიზიკური აქტივობა, მით უმეტეს 21-ე საუკუნეში, როდესაც გავრცელდა ცხოვრების პასიური წესი, აუცლებელია ბავშვის ნორმალური ზრდა-განვითარებისთვის. სპორტი არ არის მხოლოდ ფიზიკური აქტივობის საშუალება, ის დიდ როლს თამაშობს პიროვნების მენტალური ჩამოყალიბების პროცესშიც. სპორტთან ერთად ბავშვი ხდება სოციალურად მეტად აქტიური, იძენს მეგობრებს, სწავლობს სირთულეების გადალახვას, სხვების პატივისცემას და ა.შ.

სპორტული აქტივობის დაწყება თეორიულად ნებისმიერი ასაკიდან შეიძლება. ამის ნათელი მაგალითია ცურვა, რომელსაც ბავშვები 1 წლამდე სწავლობენ, თუმცა სპორტის არსის გათავისება მხოლოდ 5-6 წლიდან იწყება, ამ დროისთვის ასევე იხვეწება ნეირო-მოტორული შესაძლებლობები. მანამდე სპორტზე სიარულსაც აქვს აზრი, მაგრამ არა სპორტული, უფრო გარემოსთან შეგუების თვალსაზრისით. ზოგადად, სპორტული ცხორების დაწყების ოპტიმალურ ვადებად მიჩნეულია 4-8 წლები.

- კონკრეტულად, რომელ ასაკში, რომელ სპორტს ურჩევდით მშობლებს, რომლებსაც ვერ გადაუწყვეტიათ, რაზე შეიყვანონ შვილი?

- პირველ რიგში, უნდა გავითვალისწინოთ, რომ ბავშვი უკვე პიროვნებაა, მას აუცილებლად უნდა მივცეთ არჩევანის საშუალება, უნდა დავუსვათ კითხვები, გავიგოთ მისი ინტერესების შესახებ და ამის შემდეგ შევთავაზოთ რამდენიმე ვარიანტი, რათა მისთვის უინტერესო სახეობის გამო საერთოდ არ გაუქრეს სპორტის მიმართ ინტერესი.

ზოგად რჩევებს რაც შეეხება, გასათვალიწინებელია ბავშვის ასაკი, კონსტიტუციური აგებულება, ფსიქო-ემოციური მდგომარეობა. 

მაგალითად, ჰიპერაქტიური ბავშვებისთვის სასურველია რომელიმე საბრძოლო ხელოვნება, სადაც ენერგიას დახარჯავენ, საუკეთესო ვარიანტად ბევრის აზრით მიჩნეულია ძიუდო. 

მათთვის ვისაც ბუნება უყვარს-ცხენოსნობა, კლდეზე ცოცვა. 

ინტროვერტი ბავშვებისთვის სპორტის გუნდური სახეობები, სადაც გაიხსნებიან და სხვებთან ურთიერთობას მიეჩვევიან. 

ცოტა მოუქნელებისთვის კალათბურთი, რომელიც მოტორიკას ანვითარებს. 

თუმცა, თუ უნდა დავასახელოთ ერთი უნივერსალური სახეობა, რომელსაც ყველასთვის მეტ-ნაკლებად შეუძლია სარგებლის მოტანა, ესაა ცურვა, რადგან წყალში გრავიტაციის ძალა 2-ჯერ ნაკლებია, ვიდრე ზედაპირზე, ძვალ- სახსროვანი სისტემა ნაკლებადაა დატვირთული, ხოლო იმის გამო, რომ წყლის სიმკვრივე მეტია ჰაერისაზე, ერთი და იგივე მოძრაობის განხორცილებისთვის კუნთს წყალში უწევს დაახლოებით 4-ჯერ მეტი სამუშაოს შესრულება, ეს ორი მოცემულობა იძლევა საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის განვითარებისთვის ოტიმალურ პირობებს. გარდა ამისა, ცურვის დროს კარგად ვითარდება კარდიო-ვასკულური და რესპირატორული სისტემები, მენტალური თვალსაზრისით კი ბავშვი იძენს თავდაჯერებულობას.

- მშობლებს ხშირად აწუხებთ ბავშვის სიმაღლის საკითხი, ასეთ შემთხვევაში, არის თუ არა რომელიმე სპორტის სახეობა ეფექტური სიმაღლეში ზრდისთვის და რომელს მიანიჭებდით უპირატესობას?

- საყოველთაოდ გარცელებული შეხედულების თანახმად, კალათბურთი ხელს უწყობს სიმაღლეში ზრდას, ხოლო ათლეტიზმი და ჭიდაობა პირიქით, ხელს უშლის. დღესდღეობით, არ არსებობს არც ერთი სარწმუნო მეცნიერული კვლევა, რომელიც ამ მოსაზრებას ცალსახად დაადასტურებდა, თუმცა დადგენილია, რომ კვირაში დაახლოებით 18 საათით ინტენსიური ვარჯიშის პირობებში ხდება ზოგიერთი ჰორმონის სეკრეციის სტიმულირება, მათ შორის საინტერესოა Insulin-like growth factor 1 (IGF-1), რომელიც მნიშვნელოვან როლს თამაშობს ორგანიზმის ზრდის პროცესში, მაგრამ აქ გასათვალისწინებელია მეორე ფაქტორი, სპორტული აქტივობით ბავშვის დატვირთვის ხანგრძლივობა ძლიერაა დამოკიდებული მის ასაკზე, ზედმეტი ვარჯიში ზრდის ტრავმის მიღების ალბათობას, ხოლო 18 საათი პუბერტამდელი (პუბერტული ანუ მომწიფების პერიოდი) ასაკისთვის ძალიან ბევრია.

ადამიანის ზრდის პროცესს არეგულირებს ენდოკრინული სისტემა, ამიტომ თუ მშობელს საფუძვლიანი კითხვები გააჩნია ამ მიმართულებით, უმჯობესია მიმართოს ენდოკრინოლოგს, რათა შეფასდეს ბავშვის ჰორმონალური ბალანსი და საჭიროების შემთხვევაში განხორციელდეს ადეკვატური ჩარევა.

- თუ ბავშვი სუსტი აღნაგობისაა ან პირიქით, სიმსუქნისკენ არის მიდრეკილი, რომელი სპორტია უკეთესი, ორივე შემთხვევაში?

- ჭარბი წონა ნიშნავს ძვალ-სახსროვანი სისტემის ჭარბ დატვირთვას, ამიტომ არაა სასურველი სპორტის სახეობები, რომლებიც დაკავშირებულია სხეულის ვერტიკალურ დატვირთვასთან, სირბილთან, ფეხზე დიდხანს დგომასთან. 
ზოგადად, ჭარბწონიანობა არაა მდგომარეობა, რომელიც „მარტო მოდის“, ძვალ-სახსროვანის გარდა მას ახასიათებს კარდიო-ვასკულარული, ედოკრინული, რესპირატორული, დიგესტიური სისტემის დაზიანებები, ამიტომ თუ ბავშვის სხეულის მასის ინდექსი სცილდება, ან მიახლოებულია მაქსიმალურ, ან მინიმალურ მაჩვენებლებთან, გირჩევდით მიგემართათ სპეციალისტისთვის. დროულად დაწყებული მკურნალობა შედეგის მისაღწევად უმნიშვნელოვანესი ფაქტორია.

- რა დროს არ შეიძლება ბავშვის სპორტით დაკავება და აუცილებელია თუ არა სანამ გადავწყვეტთ ამა თუ იმ სახეობაზე შეყვანას, მივმართოთ სპეციალისტს?

- თუ ბავშვს არ აქვს ისეთი ქრონიკული ან მწვავე დაავადება, რომელიც ფიზიკური აქტივობის შესაძლებლობას გამორიცხავს, სწორად შერჩეული სპორტის სახეობისგან თავის შეკავება საჭირო არაა.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, რომ უნდა აიცრას?!“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

„როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, რომ უნდა აიცრას?!“ - ექიმი იაგო ფრანგიშვილი

გერმანიაში მოღვაწე ქართველი ექიმი იაგო ფრანგიშვილი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც ტესტირების გზით ორგანიზმში ანტისხეულების განსაზღვრის წესს განმარტავს:

„უკვე, ალბათ, მეხუთასედ, არ ვაჭარბებ ნამდვილად და მეხუთასე იქნება, რომ მიგზავნიან კოვიდ ანტიხეულების ტესტს და იმიტომ, რომ ადამიანებს ეუბნებიან არ აქვს საერთოდ კონტაქტი, არ ჰქონია საერთოდ კონტაქტი კორონასთან.

​უპირველესად კოვიდის სპეციფიური იმუნგლობულინი გ დადებითია, იზომება, ნიშნავს რომ კორონასთან გქონდა კონტაქტი,იქნებ არ იყავი ავად, მაგრამ, ორგანიზმმა იცის რაა კორონა და იცის, იცნობს ანტისხეულის დამზადების მეთოდს.

სხვა საკითხია, რამდენად ეფექტურია და აქ ზოგ ლაბორატორიას აქვს ნორმად სამი, ზოგს რვა და ზოგი მიუთითებს რომ 30-ზე მაღალი უნდა იყოს.

ეს საკითხი არაა მთლად გარკვეული და ამაზე დისკუსია არ ღირს, მაგრამ, დადებითის დროს რომ კორონასთან კონტაქტი ჰქონდა შენს იმუნურ სისტემას, ამის უარყოფა არის ფეიკი, ტვინის რეცხვა, სიცრუე.

იმუნგლობინი მ კი არის აქტიური ან ქრონიკულად პერსისტირებული კორონას დასტური. არის ხოლმე შემთხვევები, როცა რამდენიმე თვის კორონას გადატანის მერე რჩება დადებითი, მაგრამ არაა არავითარი დაავადების ნიშანი, მაშინაც ითვლება რომ კოვიდის პირდაპირი დასტურია და აქ აცრა რატო უნდა ურჩიო, ან დააძალო, აი, ეს არაფრით არ მესმის.

გაცილებით უფრო საინტერესოა კორონას ე.წ. სპაიკ პროტეინის გამოკვლევა.

აქ ქვემოთ გერმანულად წერია, დიდი და მილიონერი რომ გახდა კოვიდის დროს აი ისეთი ლაბორატორიის განმარტებაა, თუ რას ნიშნავს SARS CoV 2S ანუ სპაიკ პროტეინი.

დამერწმუნეთ, რომ ეს ლაბორატორია რაც შეიძლება და რაც კანონიერად, სამედიცინო თვალსაზრისით შესაძლებელია, პროპაგირებს აცრასაც, ყველა კოვიდგადატანილის დატესტვასაც აქვს თუარა საკმარისი ანტისხეული და არავითარ შემთხვევაში არაა კოვიდისადმი დიფერენცირებული მიდგომის მომხრე და ეს რომ დაწერს კოვიდის სპაიკ ანტისხეულით შეგიძლია განსაზღვრო, მიუხედავად პსრ უარყოფითი ტესტებისა, აქვს ან ჰქონდაო კოვიდი, მაშინ ეს ნათლად ასეა, არაა სადისკუსიო.

როცა ეს გეუბნება რომ ასი პროცენტით შემიძლია შენი იმუნიზირებული სტატუსის განსაზღვრა ან კოვიდის და ან მრნმ ვაქცინის მერეო, ანუ სპაიკის სისტემის ვაქცინების, ბიონტექ/ფაიზერი და მოდერნის აცრის მერეო, ეს ნაღდად ასეა. ჰოდა, ​როგორ შეიძლება უთხრა ადამიანს, რომელსაც აქვს 8000-ზე მეტი ეს ანტისხეული, როგორ შეიძლება უთხრა რომ უნდა აიცრას? ასეთი ადამიანი დაცულია არამარტო კორონათი დაავადებისაგან, არამედ 99,84%-ით დაცულია, რომ არც შეეყრება.

ამგვარი არაადამიანური, კატასტროფული და არადიფერენცირებული მიდგომის ბრალია, რომ არც ექიმის და არც აცრის სჯერათ დაახლოებით 25%-ს და ეს არამარტო საქართველოში,“ - წერს იაგო ფრანგიშვილი.

წაიკითხეთ სრულად