Baby Bag

​ქალების ინტიმური ჰიგიენა - რა უნდა ვიცოდეთ?

​ქალების ინტიმური ჰიგიენა - რა უნდა ვიცოდეთ?

მედიაპორტალი MomsEdu.ge ტრადიციულ რუბრიკას - მეან-გინეკოლოგის რეკომენდაციებს წარმოგიდგენთ. მეან-გინეკოლოგი და ქირურგი ეკა ბუკია ქალების ინტიმური ჰიგიენაზე მოგაწვდით კომპეტენტურ ინფორმაციას.

ქალის ჯანმრთელობაში დიდი როლი უჭირავს ინტიმურ ჰიგიენას. ინტიმური ზონის ჰიგიენა წარმოადგენს მნიშვნელოვან პროცესს და მისი მოვლა უნდა დაიწყოს ქალის დაბადებიდანვე. დაბანა წარმოადგენს ჰიგიენურ პროცედურას გარეთა სასქესო ორგანოებისა და ანუსის ჰიგიენისთვის.
რა ძირითადი წესების დაცვაა აუცილებელი ინტიმური ზონების სისუფთავისთვის?
პირველ რიგში აუცილებელია:

  • რეგულარული დაბანა ყოველდღიურად, მინიმუმ ერთხელ დღეში. კრიტიკული დღეების დროს კი დაბანის რიცხვი უნდა გაიზარდოს, ყოველი პაკეტის შეცვლისას სასურველია დაბანა. თუ ქალი სქესობრივად აქტიურია, აუცილებელია სქესობრივ აქტამდე და აქტის შემდეგ დაბანა.
  • ჰიგიენური პროცედურის დროს სასურველია სპეციალურად ინტიმური ზონისთვის განკუთვნილი საშუალებების გამოყენება (ინტიმ გელი, ქაფი და საპონი - უშუალოდ ინტიმური ზონისთვის განკუთვნილი).
  • ზიანის მომტანია ისეთი არასაჭირო საშუალებების გამოყენება, როგორებიცაა: სარეცხი საპონი, დუშ-გელი, სოდა, შამპუნი და ა.შ. - ისინი არღვევენ ინტიმური ზონის მჟავა-ტუტოვან ბალანსს, რასაც მივყავართ აღნიშნული ზონის გაღიზიანებამდე, ინფექციური აგენტებისადმი მგრძნობელობამდე, რაც იწვევს გარეთა და შიგნითა სასქესო ორგანოების სიმშრალეს, აპროვოცირებს სოკოსა და ბაქტერიების ზრდას.
  • არომატიზირებული საპნები არ წარმოადგენენ ინტიმური ჰიგიენის საშუალებას, ვინაიდან მათმა შემცველობამ შეიძლება გამოიწვიოს ალერგიული რეაქცია.
უშალოდ პროცედურის დროს:

  • წყალი უნდა იყოს გამდინარე თბილი და არავითარ შემთხვევაში ცხელი (ქალებს გვიყვარს ცხელი წყლით ბანაობა, თუმცა ინტიმური ზონის დაბანა ცხელი წყლით არ არის რეკომენდებული).
  • არ გამოიყენოთ ინტიმური ზონის დასაბანად ღრუბელი, ვინაიდან დასაბანი ღრუბელი წარმოადგენს მიკრობების ზრდის ადგილს, ასევე დააზიანებს ინტიმური ზონის ნაზ კანს.
  • მოძრაობა - უნდა მოხდეს წინიდან უკან - ბოქვენიდან ანუსის მიმართულებით და არა პირიქით, ვინაიდან არასწორი მოძრაობით გადაიტანთ ანუსიდან საშოსკენ ნაწლავში არსებულ მიკროორგანიზმებს.
  • ინტიმური ჰიგიენის დროს უპირატესობა ენიჭება შხაპის მიღებას და არა აბაზანაში ჩაწოლას. აბაზანაში ჩაწოლა ხელს უწყობს ინფექციის გავრცელებას, რასაც მივყავართ ბაქტერიულ ვაგინიტამდე. ასევე აბაზანაში ჩაწოლა აპროვოცირებს ცისტიის განვითარებას (ნაწლავის ჩხირი - რომელიც სწორ ნაწლავსა და ანუსის სიახლოვეს ბინადრობს, შესაძლებელია გადაინაცვლოს საშოს ლორწოვანზე ან შარდსადენზე, რაც გამოიწვევს ცისტიტის განვითარებას).
  • დაუშვებელია საშოს შიგნიდან გამორეცხვა (გარდა ვაგინალური სპრეის გამოყენებისა, ისიც სამედიცინო ჩვენებით).
  • ოჯახის ყველა წევრს უნდა ჰქონდეს ინდივიდუალური პირსახოცი, დაუშვებელია სხვა ოჯახის წევრების პირსახოცის გამოყენება.
  • პარტნიორმაც აუცილებლად უნდა დაიცვას ინტიმური ჰიგიენის ნორმები.
  • საცვლები უნდა ატარებდეს ჰაერს. სინთეტიკური მასალისგან დამზადებულმა საცვლებმა შესაძლოა, გააღიზიანოს კანი და გამოიწვიოს სასქესო ორგანოების ჩახუთვა.
  • თუ კი მოგზაურობთ და არ გაქვთ დიდი ხნის განმავლობაში ჰიგინეური პროცედურების ცატარების შესაძლებლობა, გამოიყენეთ უშუალოდ ინტიმური ზონისთვის განკუთვნილი სველი ხელსახოცები.
როგორია ინტიმური ჰიგიენა კრიტიკული დღეების დროს?
აუცილებელია ტამპონის გამოცვლა 3-4 სთ-ში. თუ იყენებთ პაკეტს, მისი გამოცვლა აუცილებელია 4-5 სთ-ში. სასურველია ყოველი გამოცვლის შემდეგ ინტიმური ჰიგიენის ჩატარება - დაბანა გამდინარე თბილი წყლით. ყოველი დაბანის დროს არ არის აუცილებელი ინტიმური ჰიგიენის საშუალებების გამოყენება. ტამპონისა და პაკეტის გამოცვლისას ხელები უნდა იყოს აუცილებლად დაბანილი.
როგორ შევარჩიოთ ინტიმური ჰიგიენის საშუალება?
ინტიმური ჰიგიენის საშუალებების PH-არ უნდა აღემატებოდეს 5,5. ინტიმური ჰიგიენის საშუალებების არჩევისას უპირატესობა მიანიჭეთ ისეთ პროდუქტებს, რომლებიც მცირე დოზებით შეიცავს ლაურილის სულფატს. ეს უკანასკნელი დიდი რაოდენობით შემცველობის შემთხვევაში იწვევს ალერგიულ რეაქციებს.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედე​ბის ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?

რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?
რა სიმპტომებით ვხვდებით, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს, როდის არის ხველა საშიში და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს? - ამ თემებზე ​MomsEdu.ge-ს პედიატრი თათია სხირტლაძე ესაუბრა.
- რა არის ბრონქიტი და ძირითადად რომელ სეზონზეა გავრცელებული?
- ბრონქიტი არის სასუნთქი გზების, კერძოდ, ბრონქების ლორწოვანი გარსის ანთება, რომლის გამომწვევს უმრავლეს შემთხვევაში წარმოადგენს - ვირუსი. ასევე, შესაძლოა გამოწვეული იყოს ბაქტერიით, ალერგიით, თამბაქოს მოხმარებით, გარდა ამისა, ბრონქიტი შეიძლება იყოს ზოგიერთი თანდაყოლილი დაავადების გამოვლინება - როგორიცაა მუკოვისციდოზი (კისტური ფიბროზი). ბრონქიტი წელიწადის ყველა დროს გვხდება, თუმცა მისი სიხშირე განასაკუთრებით მატულობს გვიან შემოდგომას, ზამთარსა და ადრეულ გაზაფხულზე.
- უმეტესად რა ასაკის ბავშვებში გვხდება?
- ბრონქიტი გვხდება ყველა ასაკის ბავშვთან, მაგრამ განსაკუთრებული სიმპტომატიკით და სიმძიმით მიმდინარეობს 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში, როდესაც მცირე სასუნთქ გზებში (ბრონქიოლებში) ვითარდება შეშუპება და ანთება, ლორწო გროვდება მათში, რაც აძნელებს ჰაერის თავისუფლად მოძრაობას ფილტვებში და გამოიხატება სუნთქვის გაძნლებით.
- რა სიმპტომებით უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვს ბრონქიტი აქვს?
- ბრონქიტის მთავარი დამახასიათებელი ნიშანი არის ხველა, თუმცა თავიდან ბავშვს შეიძლება ჰქონდეს გაციების სიმპტომები: ცხვირიდან გამონადენი, ყელის ტკივილი, ცხელება, საერთო სისუსტე, უმადობა. ხველა შესაძლოა იყოს მშრალი ან სველი (ლორწოთი სავსე). როდესაც ინფექცია პროგრესირებს, კლინიკურად ვლინდება სუნთქვის გახშირება, შეტევითი ხველა, ხველის დროს გულისრევის შეგრძნება და ღებინება, სუნთქვაში მუცლის და გულმკერდის კუნთების მონაწილეობა, ბავშვი უარს ამბობს სითხის და საკვების მიღებაზე. ხველა ხშირად გრძელდება 7-დან 14 დღემდე, თუმცა შესაძლოა გაგრძელდეს 3-დან 4 კვირამდეც კი.

- როგორ მიმდინრეობს მკურნალობის პროცესი და რა დროს არის საჭირო მედიკამენტების ჩართვა?
- მკურნალობა დამოკიდებულია ბავშვის ასაკზე, სიმპტომატიკაზე და ზოგად მდგომარეობაზე. 2 წლამდე ასაკის ბავშვებში ბრონქიტის (ბრონქიოლიტის) სპეციფიკური მკურნალობა არ არსებობს, საჭიროებს სიმპტომურ მკურნალობას, როგორებიცაა: ტემპერატურის კონტროლი/მართვა, სითხეებით დატვირთვა, ცხვირის სანაცია, ოთახის ხშირი განიავება. სუნთქვის გაძნელების შემთხვევაში - ოქსიგენოთერაპია და სტაციონარული მეთვალყურეობა. რაც შეეხება ხველის წამალს, მისი მიღება მკაცრად განსაზღვრული უნდა იყოს პედიატრის მიერ. ამოსახველებელი საშუალებების გამოყენება 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში არ არის რეკომენდებული, ამოხველების რეფლექსის არქონის გამო. ხშირად გამოიყენება ხველის დამთრგუნველი მედიკამენტები, თუმცა, კვლევებმა აჩვენა, რომ არ ამცირებს დაავადების ხანგრძლივობას და ასევე, ნახველის ევაკუაციის დათრგუნვამ შესაძლოა, ხელი შეუწყოს ბაქტერიულ გართულებას.
- საჭიროა თუ არა ანტიბიოტიკით ბრონქიტის მკურნალობაში?
- გამომდინარე იქიდან, რომ ბრონქიტის გამომწვევი უმეტესად არის ვირუსი, ანტიბიოტიკოთერაპიას არ საჭიროებს. ანტიბიოტიკი ინიშნება ექიმის მიერ, თუ ფიზიკური გამოკვლევით და ლაბორატორიული მონაცემებით ვლინდება ბაქტერიული ინფექცია.
​

- რა დროს არის ხველა საშიში და როდის უნდა მივმართოთ ექიმს?

- დაუყოვნებლივ მიმართეთ ექიმს, თუ ბავშვს აღენიშნება სუნთქვის გაძნელების ნიშნები: ქოშინი, სუნთქვის დროს ნეკნების ჩაზნექვა, ლაპარაკის ან ტირილის გაძნელება, უარი სითხისა და საკვების მიღებაზე, ხმაურიანი სუნთქვა, ხმის ტემბრის ცვლილება, ტუჩების ან სახის მოლურჯო შეფერილობა, გამოიყურება ცუდად, ასევე თუ აქვს სუსტი იმუნური სისტემა (ანემია, სიმსივნური დაავადება, ცისტური ფიბროზი ან სხვა ქრონიკული დაავადება).

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად