Baby Bag

„თუ არის კანზე გამონაყარი ტემპერატურის გარეშე, ეს ნიშნავს არაინფექციურ გამონაყარს, უმრავლეს შემთხვევაში ეს არის ალერგიული,“ - ივანე ჩხაიძე

„თუ არის კანზე გამონაყარი ტემპერატურის გარეშე, ეს ნიშნავს არაინფექციურ გამონაყარს, უმრავლეს შემთხვევაში ეს არის ალერგიული,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვებში გავრცელებული კანის გამონაყარის ტიპების შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ პედიატრები გამონაყარის მიზეზების დადგენისას მარტივ ტესტს ეყრდნობიან:

„ჩვენ გვაქვს ძალიან მარტივი ტესტი: თუ არის კანის დაავადება და ტემპერატურა, ეს არის ინფექციური დაავადება. ​თუ არის კანზე გამონაყარი ტემპერატურის გარეშე, ეს ნიშნავს არაინფექციურ გამონაყარს, უმრავლეს შემთხვევაში ეს არის ალერგიული. პირველი კითხვა, რომელსაც ყველა პედიატრი დასვამს, როდესაც მასთან მოვა ბავშვი კანზე გამონაყარით, არის შემდეგი: ჰქონდა თუ არა ტემპერატურა, თუნდაც წინა პერიოდში, წინა რამდენიმე დღის განმავლობაში?“

ივანე ჩხაიძის თქმით, ანტიბიოტიკი მალამოს გამოყენება გამონაყარის დროს ექიმის რეკომენდაციის გარეშე შეცდომაა:

„ვაშავებთ იმ კუთხით, რომ ძალიან ცოტაა გამონაყარი, რომლის დროს ანტიბიოტიკის მალამო შეიძლება იყოს ეფექტიანი. ასე რომ, ვცადოთ და მოდი, წავუსვა, უმრავლეს შემთხვევაში იქნება არასწორი ჩარევა. ის დრო, როდესაც თქვენ ამ გამონაყარს ყურადღება უნდა მიაქციოთ ან ექიმს უნდა აჩვენოთ, იკარგება. არანაირად ეს არჩევანი, რომ გამონაყარია, არ ვიცი რა არის და სანამ ექიმს ვაჩვენებ, ანტიბიოტიკი წავუსვა, არ იქნება სწორი.“

ივანე ჩხაიძემ მშობლებს ურჩია მრავლობითი ჩირქოვანი გამონაყარის ქონის შემთხვევაში ​ბავშვი აუცილებლად აჩვენონ ექიმს:

„როდის უნდა მიმართოს მშობელმა ექიმს გამონაყართან დაკავშირებით? ამ კითხვაზე პასუხი არის სწორედ ჩირქოვანი გამონაყარი. თუ ჩირქოვანი გამონაყარია და თან მრავლობითი, გვაქვს 10-ზე მეტი გამონაყარი, აუცილებლად უნდა ნახოს ეს პაციენტი ექიმმა. ლოკალური ჩირქოვანი ინფექცია შეიძლება გახდეს სხვა სისტემური ინფექციის წყარო.“

ივანე ჩხაიძემ იმპეტიგოს შესახებაც ისაუბრა, რომელიც​ ბავშვის იზოლირებას და სრულფასოვან მკურნალობას საჭიროებს:

„იმპეტიგო არის ჩირქოვანი, ბაქტერიული, სტაფილოკოკური ან სტრეპტოკოკური ბუნების გამონაყარი. ეს არის ჩირქოვანი, მოთეთრო-მოყვითალო ფერის წერტილებით დაფარული კანის დიდი ან მცირე უბანი. ის გადამდებია. ბაღში ამის მაღალი რისკია. სწორია ასეთი ბავშვის იზოლირება, მაქსიმალურად მორიდება პირდაპირ ხელით შეხებისგან. ეს არ არის ალერგიული გამონაყარი. ამ შემთხვევაში ჩვენ ფრთხილად უნდა ვიყოთ. მკურნალობა აუცილებლად ბოლომდე უნდა მივიყვანოთ.“

„წინწკლების მსგავსი გამონაყარი არის ნასიცხი. ალერგიული გამონაყარი უფრო წითელი ლაქის მსგავსია და არა ასეთი წინწკლების. ზოგჯერ დედა გამონაყარის დანახვისას ფიქრობს, ხომ არ არის მისი რძე ალერგიული. ამას ისეთი ნაბიჯები მოსდევს ხოლმე, როგორიც არის ხელოვნურ კვებაზე გადაყვანა, ეს არის ძალიან ცუდი. პირიქით, თუ თქვენ გყავთ ბავშვი ბუნებრივ კვებაზე, უნდა ჩათვალოთ, რომ ეს არის იდეალური კვება, სადაც როგორც ალერგიის, ასევე კანის ინფექციის მაჩვენებელი არის საერთოდ დაბალი, მინიმალური,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ​ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“ - ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ყოველდღე აბანავებენ ბავშვს, ეს გარკვეულწილად ზედმეტია, ყველა ასაკს აქვს ბანაობის...
​პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ ბავშვის კარგი განვითარებისა და ჯანმრთელი კანისთვის ბანაობის უდიდეს მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობლები ხშირად ბავშვებს ყოველდღიურად აბანავებენ, რაც გადაჭარბებულია...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ, ფიზიოლოგიურ პროცესებს,“ - ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ მშობლებს მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს აძლევს. ის უფროსებს ურჩევს ბავშვს ტირილის შეკავებისკენ არ მოუწოდონ:

„ტირილი ცუდია თუ კარგი, ამაზე ზუსტი პასუხი არ არსებობს. ის ისეთივე ფიზიოლოგიური მოვლენაა, როგორიც ცრემლდენა წიწაკის ჭამის დროს. წარმოიდგინეთ, ამ დროს ადამიანს რომ უთხრათ, ცრემლი არ წამოგივიდესო. დაახლოებით ასეთივე პროცესია, როდესაც გარკვეულ ემოციურ მდგომარეობაში ადამიანს მოსდის ცრემლები. შესაბამისად, როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ. ფიზიოლოგიურ პროცესებს. როდესაც ბავშვს ან ზრდასრულს ცრემლები მოსდის, ორგანიზმი ამას ითხოვს. ამის შეკავება იწვევს ემოციების შეკავებას, არ გაზიარებას. მე თუ ცრემლი უნდა შევიკავო, რა უნდა შევიკავო? ის, რაც მაწუხებს, ის, რაც მეთვლება სისუსტედ. სამწუხაროდ, თითქმის ყველა ბავშვს ასე ზრდიან. თუ სკოლის ასაკში ბიჭს ცრემლები წამოუვიდა, ნახევარი კლასი მას დასცინის. მე არ ვამბობ, რომ ტირილს პროპაგანდა უნდა გავუწიოთ, მაგრამ აკრძალვას აზრი არ აქვს. თუ ეტირება ბავშვს, მან უნდა იტიროს.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მშობლის მხრიდან ბავშვისთვის რაიმეს დამადლება არასწორი ქცევაა და ბავშვზე ნეგატიურად ზემოქმედებს:

„მშობელი ბავშვს რამეს თუ ამადლის, მიზანზე უნდა დავფიქრდეთ, რა მიზანი გვაქვს, რატომ ვეუბნებით შვილს ამას. რა თქმა უნდა, ბავშვზე ეს სტრესულად მოქმედებს. ამით მას მოტივაცია არ გაეზრდება, რომ კარგად მოიქცეს. როდესაც ბავშვს ეუბნებიან: „მე შენ გამო ყველაფერს ვაკეთებ, შენ კიდევ მარცხვენ, კარგად არ სწავლობ,“ ის ისტრესება, თვლის რომ ვალშია და ცუდი შვილია. ყველა ადამიანი ბავშვის ყოლის გადაწყვეტილებას შეგნებულად იღებს. ბავშვს თვითონ არ უთხოვია გამაჩინეთო. დაყვედრების მიზანი ვერ იქნება ბავშვის მოტივაციის გაზრდა, მშობელი უბრალოდ გულს იოხებს და თავისი ემოციები გარეთ არასწორი ფორმით გამოაქვს. ნამდვილად არ შეიძლება მსგავსი ფორმით ბავშვთან საუბარი.“

„როდესაც ბავშვს ვაშინებთ, მას შფოთვას ვუმატებთ. ბავშვებს ისედაც ახასიათებთ შფოთვა, ისედაც ეშინიათ. როდესაც ვეუბნებით: „იქ არ წახვიდე, ეს არ გააკეთო!“ - ისინი თავის ნაჭუჭში იკეტებიან. სამყაროს კვლევა აღარ უნდათ. დღეს ბევრ ბავშვს აქვს გაძლიერებული შფოთვა, ყველაფრის ეშინიათ. ვირუსთან დაკავშირებითაც ღელავენ, რომ რამე არ დაემართოთ. როდესაც ბავშვს ესმის, რომ რამე არის საშიში, ის ფანტაზიას შლის და ყველაფერს უფრო ამძაფრებს. რა თქმა უნდა, სიფრთხილისკენ უნდა მოვუწოდოთ ბავშვს და ავუხსნათ, რომ რაღაცის გაკეთება არ შეიძლება, მაგრამ შიშის დანერგვა არ არის გამოსავალი. შეიძლება ეს ზრდასრულ ასაკშიც გაჰყვეს ძლიერი შფოთვის სახით,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი. 

წაიკითხეთ სრულად