Baby Bag

„გაციება არ არსებობს მძიმე მიმდინარეობის, არ არის მაღალი ტემპერატურა, არ არის ძლიერი თავის ტკივილი,“ - ივანე ჩხაიძე

„გაციება არ არსებობს მძიმე მიმდინარეობის, არ არის მაღალი ტემპერატურა, არ არის ძლიერი თავის ტკივილი,“ - ივანე ჩხაიძე

პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ რინოვირუსის შესახებ ისაუბრა, რომელიც ამ სეზონზე აქტიურად ცირკულირებს. მისი თქმით, აღნიშნული ვირუსი გაციების ყველაზე ხშირი გამომწვევია:

„კორონავირუსი ზუსტად ორჯერ უფრო მეტად არის გადამდები, ვიდრე სეზონური გრიპის ვირუსი. რინოვირუსი ჩვენთვის ცნობილია, როგორც გაციების ყველაზე ხშირი გამომწვევი ვირუსი. გაციება გახლავთ​ მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექცია, რომლის ძირითადი სეზონი ნოემბრიდან მარტის ბოლომდე გრძელდება. რინოვირუსით გამოწვეული გაციების შემთხვევები ბოლო პერიოდის განმავლობაში წამყვანია. ბოლო პერიოდის განმავლობაში რინოვირუსი და კორონავირუსის ძველი, უწყინარი შტამები ფიქსირდება.“

ივანე ჩხაიძემ აღნიშნა, რომ მძიმე მიმდინარეობის გაციება არ არსებობს და ამ დროს ბავშვებს მსუბუქი სიმპტომები აქვთ:

„ზოგადი მდგომარეობა ასეთ ბავშვებთან არის მსუბუქი. ​გაციება არ არსებობს მძიმე მიმდინარეობის. არ არის მაღალი ტემპერატურა, არ არის ძლიერი თავის ტკივილი. ეს არის ცხვირიდან გამონადენი, ცემინება, იშვიათი ხველა, ყელის ტკივილი, დაბალი ტემპერატურა 37,5- 38 -ის ფარგლებში. სწორედ ეს ახასიათებს გაციებას. როგორც წესი, ამ ბავშვებს საავადმყოფოში მოთავსება არ სჭირდებათ.“

ივანე ჩხაიძის თქმით, კორონავირუსსა და რინოვირუსს ერთმანეთის მსგავსი კლინიკური ნიშნები აქვთ:

„კორონავირუსსა და რინოვირუსით გამოწვეულ გაციებას შორის კლინიკურ ნიშნებში განსხვავება არ არსებობს.​ კორონავირუსის აბსოლუტური უმრავლესობა მიმდინარეობს მსუბუქად. როდესაც ჩვენ გვინდა ავხსნათ, რას ნიშნავს მსუბუქი მიმდინარეობა, სულ ვამბობთ, რომ მიმდინარეობს ისე, როგორც ჩვეულებრივი გაციება. ყველაზე მნიშვნელოვანია დინამიკაში დაავადების მიმდინარეობა. გაციებას არ ახასიათებს გართულება. ის, როგორც წესი, ერთ კვირაში მთავრდება. მოზრდილი ასაკის ბავშვებში მაქსიმუმ შეიძლება იყოს სინუსიტი და მცირე ასაკის ბავშვებში ოტიტი.“

„კორონავირუსი შეიძლება დაიწყოს გაციებით, მაგრამ დინამიკაში მეშვიდე-მერვე დღეს მდგომარეობა შეიძლება მკვეთრად დამძიმდეს და საჭირო გახდეს ბავშვის გადაყვანა საავადმყოფოში. თუ ბავშვს აქვს სიმპტომები,​ ისინი დროებით იზოლაციაში უნდა გადავიყვანოთ. თავისთავად რინოვირუსიც გადამდებია. არც ის არის სასიამოვნო, როდესაც თქვენი შვილისგან სხვას გადაედება რინოვირუსი. რეკომენდაცია უნდა იყოს ძალიან მკაცრი. ბავშვები გაციების კლინიკური ნიშნებით: ხველით, დაბალი ტემპერატურით, ცხვირიდან გამონადენით და ცემინებით, აუცილებლად უნდა დარჩნენ სახლში და არ წავიდნენ ბაღში. ეს არის კატეგორიული მოთხოვნა, ვინაიდან ამით ჩვენ ვამცირებთ ორივე სახის ვირუსის გადაცემის რისკს,“ - აღნიშნულ საკითხზე ივანე ჩხაიძემ ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა ფორმულაზე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„განგაშის ზარი უნდა იყოს ტემპერატურის გახანგრძლივება. სამი დღე და მეტი 38 ტემპერატურა ნიშ...
​პედიატრმა ივანე ჩხაიძემ მულტისისტემური ანთებითი სინდრომის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ამ დროს პროცესში რამდენიმე სისტემა ერთროულად არის ჩართული:„მულტისისტემური თვითონ მიუთითებს, რომ ​რამდენიმე...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად