Baby Bag

„ბავშვისთვის პირბადის ტარება არის აბსოლუტურად უსაფრთხო. მთავარია, პირბადე სწორად ჰქონდეს გამოყენებული ბავშვს,“ - თემურ მიქელაძე

„ბავშვისთვის პირბადის ტარება არის აბსოლუტურად უსაფრთხო. მთავარია, პირბადე  სწორად ჰქონდეს გამოყენებული ბავშვს,“ - თემურ მიქელაძე

პედიატრმა თემურ მიქელაძემ სკოლის მოსწავლეების მიერ პირბადის ტარების აუცილებლობის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ნიღაბი ბავშვის ჯანმრთელობისთვის საფრთხეს არ წარმოადგენს და მისი ტარება პატარებს ინფექციისგან იცავს:

„საფრთხე არ არის, რა თქმა უნდა. ეს უკვე ყველასთვის ნაცნობია. ​როდესაც ვიზიტზე მოდის ბავშვი, ორი წლის ბავშვსაც უკეთია პირბადე. გვაქვს ეპიდემია, პანდემიაა. იმისთვის, რომ თავიდან ავიცილოთ ეს შეზღუდვები და შეზღუდვებისგან გამოწვეული მავნე ზემოქმედებები ბავშვებზე, უნდა დავიცვათ ელემენტარული ჰიგიენური ნორმები. თუ გვექნება პირბადის 95 %-იანი ტარება, არ გვექნება ასეთი ჩაკეტვები. მე ვთვლი, რომ მესამე კლასელმაც შეიძლება უპრობლემოდ გამოიყენოს პირბადე. აუცილებლად მას სჭირდება მეთვალყურეობა, სკოლამდე მშობლის, სკოლაში სკოლის ადმინისტრაციის და მასწავლებლის.“

თემურ მიქელაძემ აღნიშნა, რომ ხელახალ ჩაკეტვებს მხოლოდ იმ შემთხვევაში გადავურჩებით, თუ ყველა რეკომენდაციას შევასრულებთ:

„შეიძლება გავხსნათ და ​ეპიდემიოლოგიური სიტუაცია ისევ გაუარესდეს. როგორც ხდება ევროპის ქვეყნებში, იხსნება ორი კვირა, იკეტება ერთი თვე, ეს ეხება იგივე გერმანიას, დიდ ბრიტანეთს და ა.შ. ხუთჯერ გაიხსნა, ხუთჯერ დაიკეტა. თუ ყველა რეკომენდაციას შევასრულებთ, წერტილოვან თუ ფართომასშტაბიან შეზღუდვებს თავიდან ავიცილებთ.“

თემურ მიქელაძის თქმით, პირბადის ტარებასთან ერთად მნიშვნელოვანია ნაკადების სწორად მართვაც:

„პირბადის ტარება არის აბსოლუტურად უსაფრთხო. მთავარია, პირბადე ჰქონდეს სწორად გამოყენებული ბავშვს. არ უნდა მოიხსნას, არ უნდა დაბინძურდეს, მოხსნის შემდეგ უნდა გამოიცვალოს. კლასში როდესაც არის 30-40 ბავშვი, ეს არის საკმაოდ ძნელი სამართავი. ​გარდა პირბადისა, აუცილებელია ნაკადების მართვა. სასურველია, რომ ასეთი კლასები გაიყოს ორად. ოცმა ბავშვმა იაროს ერთ დღეს, ოცმა მეორე დღეს. რაღაც გამოსავალი უნდა მოვძებნოთ. სკოლას შეუძლია დამოუკიდებლად მიიღოს ეს გადაწყვეტილება.“

„თუ ფიზიკური აქტივობით დავკავდებით, იქნება ფიზკულტურის გაკვეთილები, მაშინ არ უნდა გავუკეთოთ ბავშვს პირბადე. ფიზიკური აქტივობისას სუნთქვა გახშირებულია. გახშირებული სუნთქვის დროს, შესაძლოა, ბავშვს შეექმნას დისკომფორტი, ზოგ შემთხვევაში ჰაერის უკმარისობაც შეიძლება განვითარდეს. ეს რაღაც კატასტროფასთან არ არის კავშირში. ​აქ​ედან არანაირი ჟანგბადის კონცენტრაციის ნაკლებობა არ არის. ეს ყველაფერი არის თითიდან გამოწოვილი, აბსოლუტურად არასწორი ინფორმაციები. პირბადის ტარება უსაფრთხოა, სწორად გამოვიყენოთ, რომ არამარტო კოვიდისგან, სხვა ინფექციებისგანაც დავიცვათ თავი,“ - თემურ მიქელაძემ აღნიშნულ საკითხზე Euronews Georgia-ს ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ Euronews Georgia


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედების​თვის“)

„მოზღვავება მოხდა პაციენტების, ბევრი პაციენტი მოვიდა შეშინებული,“ - პედიატრი თემურ მიქელაძ...
​პედიატრმა თემურ მიქელაძემ იმ პანიკის შესახებ ისაუბრა, რომელიც საზოგადოებაში ახალი სინდრომთან დაკავშირებით ინფორმაციის გავრცელებამ გამოიწვია. მისი თქმით, სადღესასწაულო პერიოდში ხშირია ნაწლავური ინფექც...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დავიჯერო მართლა ნორმალური გგონიათ მოსწავლემ დღეში 7-ჯერ მოახერხოს გადაწყობა ერთი საგნის ლოგიკიდან მეორეზე ისე, რომ არ დაკარგოს მოტივაცია?“

„დავიჯერო მართლა ნორმალური გგონიათ მოსწავლემ დღეში 7-ჯერ მოახერხოს გადაწყობა ერთი საგნის ლოგიკიდან მეორეზე ისე, რომ არ დაკარგოს მოტივაცია?“

მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანი სოციალურ ქსელში საგნებად და ინტეგრირებულად სწავლებაზე პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც ​Momsedu.ge უცვლელად გთავაზობთ:

„ამ ბოლო დღეებში მასწავლებლების ნაწილი ბევრს წერს საგნებად და ინტეგრირებულად სწავლებაზე. დავიჯერო მართლა ნორმალური გგონიათ მოსწავლემ დღეში 7-ჯერ მოახერხოს გადაწყობა ერთი საგნის ლოგიკიდან მეორეზე ისე, რომ არ დაკარგოს მოტივაცია? მართლაც ძველი მოწყობაა ამგვარი დღის დატვირთვა, რასაც კენ რობინსონი ინდუსტრიული ხანის განათლებას უწოდებდა, რომელიც შემოღებული იყო მასობრივი განათლებისთვის, იმისთვის, რომ წერა-კითხვა და არითმეტიკა ესწავლათ. დღეს კი ასეთი მექანიკური დასწავლა აღარ არის საკმარისი. განსხვავებულ მოთხოვნებს უწესებს განათლებას თანამედროვეობა.

დანიელ პენაკმა კი ასე აღწერა საგნებად დანაწევრების ყოვლად მანკიერი პრაქტიკა:

„- ორმოცდათხუთმეტი წუთი ფრანგული ენისა, - ვუხსნი ჩემს მოსწავლეებს, - ეს მთელი საათია თავისი დასაწყისით, შუა ნაწილითა და დასასრულით. სინამდვილეში, ეს თამამად შეიძლება, ერთ პატარა ცხოვრებას შევადაროთ. ჰო, როგორ არა, დაგიჯერეთ, რახან შენ იტყვი! მერე - ამ პატარა ცხოვრებას კიდევ უფრო საყვარელი მეორე ცხოვრება - ლიტერატურა - მოჰყვება, მეორეს - მესამე, მთლად საამური - მათემატიკა, მესამეს - სულ გასაგიჟებელი - ისტორია, რომელიც სრულიად გაუგებარი მიზეზების გამო, სხვა ცხოვრებაში გადაგისვრით, შემდეგ - ინგლისური ან გერმანული, მაგრამ ამით ვინ კმაყოფილდება: ახლა ქიმიაო, მერე კიდევ მუსიკაო... ერთ დღეში ხუთი თუ ექვსი რეინკარნაცია! თანაც, სრულიად გაუგებარი ლოგიკური თანმიმდევრობით. ვერ გამიგია, ეს განრიგია თუ "ელისი საოცრებათა ქვეყანაში"? ეს-ეს არის, ჩაი მივირთვით მარტის კურდღელთან და ჰოპ, - ყოველგვარი გადასვლის გარეშე, კარტის გულის დედოფალს კროკეტს ვეთამაშებით. ერთი დღე მსგავს შეიკერში - ა ლა ლუის ქეროლ, ოღონდ სასწაულების უფრო მოკრძალებული რაოდენობით, - და ფიზკულტურა საერთოდ შეგიძლიათ ცხრილიდან ამოიღოთ. თანაც, ამ ყველაფერს დაკანონებულის იერი დაჰკრავს, რომელსაც ვერაფრისდიდებით ვერ აუვლი გვერდს; სრული გაუგებრობა - ფრანგული სიმეტრიული ბაღის მანერაზე შეკრეჭილ-დავარცხნილი: ერთიმეორის მიყოლებით ორმოცდათხუთმეტწუთიანიმონაკვეთები. ასე თანაბარ ნაწილებად ფსიქოანალიტიკოსი თუ დაყოფდა თავის სამუშაო დღეს, ან ძეხვეულით მოვაჭრე დაჭრიდა სალიამის! და ასე ყოველ კვირას, მთელი წლის განმავლობაში. სიურპრიზები შეგიძლია გამორიცხო. გამოქლიავდება ადამიანი, აბა, რა!“ - აღნიშნავს მანანა რატიანი. 

წაიკითხეთ სრულად