Baby Bag

„ინფორმაცია, რომ კოვიდი არასდროს ემართება პირველი უარყოფითი სისხლის მქონე ადამიანს, არასწორია,“ - გიორგი ღოღობერიძე

„ინფორმაცია, რომ კოვიდი არასდროს ემართება პირველი უარყოფითი სისხლის მქონე ადამიანს, არასწორია,“ - გიორგი ღოღობერიძე

​​ექიმი გიორგი ღოღობერიძე სოციალურ ქსელებში გავრცელებულ ცრუ ინფორმაციას გამოეხმაურა. მისი თქმით, სიმართლეს არ შეესაბამება ცნობები იმის შესახებ, რომ პირველი რეზუს-უარყოფითი სისხლის მქონე ადამიანებს კოვიდ-19 არ ემართებათ:

„ეს ინფორმაცია მეც ვნახე Facebook-ის რამდენიმე გვერდზე. ზოგჯერ პატარ-პატარა გვერდები ხალხის დაინტერესების მიზნით არასწორ სახელებს აწერენ ხოლმე სტატიებს. ასეთი სათაური იყო სწორედ, რომ თითქოს ​სისხლის რომელიღაცა ჯგუფს არასდროს ემართება კოვიდი. რა თქმა უნდა, ეს სიმართლე არ არის. ვინც ჩემი ვიდეო უშუალოდ ნახა და მოუსმინა მას, იქ განმარტებული იყო ის ფაქტი, რომ ამ ოთხი ჯგუფიდან, კოვიდ ინფექციის შემთხვევები ყველაზე იშვიათი იყო პირველი ჯგუფის შემთხვევაში.“

გიორგი ღოღობერიძის თქმით, პირველი ჯგუფის რეზუს-უარყოფითი სისხლის მქონე პაციენტებში ნამდვილად უფრო იშვიათად გვხვდება კოვიდ-19, ვიდრე სხვა ჯგუფებში:

„კოვიდ-19 უფრო ნაკლებად გვხვდებოდა, თუ ადამიანი იყო პირველი ჯგუფის სისხლის და რეზუს-უარყოფითი. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ თუ ადამიანს აქვს პირველი რეზუს-უარყოფითი სისხლი, მას არასდროს დაემართება ვირუსი.​ მათაც დაემართებათ ვირუსი, უბრალოდ უფრო ნაკლებად, ვიდრე სხვა ჯგუფების შემთხვევაში.“

„კვლევა ჩატარდა დაახლოებით ნახევარ მილიონ ადამიანზე, სადაც შეისწავლეს სისხლის ჯგუფიც და კოვიდიც. ნახეს, რომ პირველი ჯგუფის სისხლში არსებული ანტისხეულები ​იცავდა ადამიანებს კოვიდის შემოჭრის შემთხვევაში მძიმე ფორმების განვითარებისგან. შეიძლება, ადამიანს დამართნოდა კოვიდი, მაგრამ ხშირად (არა ყოველთვის) ის იყო მსუბუქი ხასიათის. გარდა ამისა, ისევ პირველი და უარყოფითი რეზუსის შემთხვევაში ნაკლები იყო სისხლის შემადედებელი ფაქტორის შემცველობა. ეს იმას ნიშნავს, რომ პირველ რეზუსუარყოფითიან ადამიანებში უფრო ​ნაკლებად გვხვდებოდა თრომბოზი. ეს არ ნიშნავს, რომ არასდროს გვხვდებოდა. ის ინფორმაცია, რომ თითქოს კოვიდი არასდროს ემართება პირველი უარყოფითი სისხლის მქონე ადამიანს, არასწორია. მათაც ემართებათ კოვიდი, უბრალოდ უფრო ნაკლებად, ვიდრე სხვებს,“ - აღნიშნულ საკითხზე გიორგი ღოღობერიძემ ტელეკომპანია იმედის გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​იმედის დღე

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუ​ფი“)

,,კოვიდმოხდილი ადამიანები შეიძლება, თავიდან არ დაავადნენ, მაგრამ ვირუსის გავრცელებას შეუწყ...
,,კოვიდმოხდილი ადამიანები შეიძლება, თავიდან არ დაავადნენ, მაგრამ ვირუსის გავრცელებას შეუწყონ ხელი. ამიტომ მათ აუცილებლად უნდა დაიცვან წესები - ატარონ პირბადე, დაიცვან დისტანცია, სხვებს უნდა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა,“ - ფსიქოლოგი თინათინ ჭინჭარაული

ფსიქოლოგმა თინათინ ჭინჭარაულმა ბავშვისთვის კონკრეტული ქცევის დასწავლის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, უფროსებს თუ სურთ, რომ ბავშვისგან რაღაც ქცევა დაინახონ, მათ ეს ქცევა ბავშვს თავად უნდა ასწავლონ:

„თუ ჩვენ გვინდა, რომ ბავშვისგან დავინახოთ რაღაც ტიპის ქცევა, გამოდის, რომ ეს ქცევა უნდა ვასწავლოთ. ვასწავლოთ რა თვალსაზრისით? ყვირილზე როდის გადადიხართ ხოლმე? როდესაც ბავშვი რაღაცას ვერ აკეთებს, ​წყნარად ვერ ვაგებინებთ, ძალა არ გვაქვს და ვყვირივართ. შეიძლება ბავშვი მოვიდა, მოგქაჩა, შენ სხვა რაღაცით ხარ დაკავებული. მერე ძლიერად მოგქაჩა, უცებ „ბახ“ რაღაც გატყდა. მომენტალურად იქ ხარ. ყვირილი ხშირ შემთხვევაში ასრულებს კომუნიკაციის ფუნქციას.“

თინათინ ჭინჭარაულმა აღნიშნა, რომ ყვირილი კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგია არ არის და მის ნაცვლად ურთიერთობის სხვა ფორმა უნდა გამოვნახოთ:

„დიდები ვიწყებთ გარკვევას, გვინდა აღმოვაჩინოთ კომუნიკაციის ეფექტიანი სტრატეგიები. ​თვითონ ვაცნობიერებთ, რომ ყვირილი არ არის ის ფორმა, რომლითაც გარესამყაროსთან უნდა ვურთიერთობდე. ჩვენ თვითონ ვიწყებთ მოძებნას რაღაც ახალი ეფექტიანი სტრატეგიების. ბავშვების შემთხვევაში ყვირილი არის ჩვენთან კომუნიკაციის ფორმა. უფროსების პასუხისმგებლობაა ვასწავლოთ მათ ჩვენთვის უფრო გასაგები ენით გაგებინება.“

თინათინ ჭინჭარაულის თქმით, ბავშვს ყურადღება მაშინ უნდა მივაქციოთ, როდესაც ის მოსაწონ ქცევას ავლენს და არაფერს აშავებს:

„ბავშვს ყურადღება უნდა მივაქციო არა მაშინ, როდესაც ის რაღაცას აშავებს, არამედ მაშინ, როდესაც სრული სიჩუმეა. დაშავების პროცესი ხმამაღალია ხოლმე. სრული სიჩუმე ნიშნავს, რომ ბავშვი რაღაცით ერთობა. ​სიჩუმე უნდა იყოს უფრო მნიშვნელოვანი ინდიკატორი ჩემ მიერ ყურადღების ბავშვისკენ წარმართვის, ვიდრე ყვირილი. ამ შემთხვევაში ბავშვი სწავლობს, რომ ყვირილი კი არ იპყრობს ადამიანების ყურადღებას, არამედ სხვა რაღაც. მე ვასწავლი ბავშვს იმ კანონზომიერებას, რომ როდესაც რაღაცას კარგად აკეთებს, მე ამას ვხედავ. როდესაც ბავშვი ხატავს, უნდა ვიპოვო რა არის იქ ლამაზი და ეს წავახალისო.“

„როდესაც ვხედავ, რომ ბავშვს პირველად აქვს მცდელობა და თვითონ იწყებს დამოუკიდებლად კოვზით ჭამას, პირველად გამობაჯბაჯდება თავისი საძინებლიდან უცნაურად, მაგრამ დამოუკიდებლად ჩაცმული, უნდა წავახალისო. მას უნდა ჰქონდეს ჩვენი მხარდაჭერა, რომ ახალი ნაბიჯები გადადგას. ​ეს გაცილებით მეტ ძალისხმევად მოითხოვს ხოლმე ოჯახის წევრებისგან, მაგრამ საბოლოო შედეგი არის ჩვენთვის ბევრად უფრო სასიხარულო. მშობლები 12-14 წლის ასაკში არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად არ ჭამს ბავშვი. ისინი არ აღმოაჩენენ, რომ თურმე დამოუკიდებლად ჩაცმა არ შეუძლია ბავშვს,“ - აღნიშნა თინათინ ჭინჭარაულმა.

წყარო: ​„აზროვნების აკადემია“

წაიკითხეთ სრულად